Sándor Lénárd

Sándor Lénárd
Data i miejsce urodzenia	9 marca 1910 ; Budapeszt
Data i miejsce śmierci	13 kwietnia 1972 ; Dona Emma
Zawód, zajęcie	lekarz, poeta
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2015-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Sándor Lénárd, Alexander Lenard (ur. 9 marca 1910 w Budapeszcie, zm. 13 kwietnia 1973 w Dona Emma, Brazylia) – węgierski lekarz, poeta, poliglota, publikował po niemiecku, po łacinie, po węgiersku, po włosku i po angielsku.

Życiorys

Jego rodzicami byli Jenő Lénárd (1878-1924) i Ilona Hoffmann (1888-1938). Miał jednego brata Karola, który zginął w trakcie prac przymusowych w 1944.

W 1920 roku jego rodzina przeprowadziła się do Austrii, gdzie uzyskał dyplom lekarza medycyny. Po Anschlussie w 1938 roku musiał uciekać do Włoch. Podczas wojny utrzymywał kontakt z Ruchem Oporu i do końca wojny przebywał w Rzymie. W 1951 roku wyjechał do Brazylii. W roku 1956 wygrał nagrodę pieniężną w konkursie telewizyjnym (im. Johanna Sebastiana Bacha) w São Paulo i za wygraną kupił małą posiadłość dolinie Dona Emma, gdzie później zbudował swój „niewidzialny” dom, gdzie mieszkał do końca życia i leczył Indian.

Pisał wiersze, prace naukowe i książki kucharskie. Przetłumaczył na język łaciński książkę dla dzieci Wilhelma Buscha pt. Max i Moritz, książkę Sagana pt. Witaj Smutku oraz książkę o Kubusiu Puchatku.

Korespondował z humanistami z całego świata.

Publikacje

Völgy a világ végén (Magvető Kiadó,1967.), Alexander Lenard
Egy nap a láthatatlan házban, (Magvető Kiadó, 1969.), Lénard A. Sándor, saját illusztrációival
Római történetek (Magvető Kiadó, 1969.), Lénard A. Sándor, visszaemlékezések
Völgy a világ végén s más történetek (Magvető Kiadó,1973.), Lénard Sándor, prózai írások,
A római konyha (Magvető Kiadó, 1986.), Lénard Sándor, németből fordította Tandori Dezső
Magyarország kívülről, avagy A túlélés művészete (1990.)
Egy magyar idegenvezető Bábel tornyában (Typotex, Budapest, 2003.)
Családtörténeteim. Levelek fiaimhoz, (Typotex, Budapest, 2010.) ISBN 978-963-279-102-9

Publikacje w języku niemieckim

Ex Ponto (Róma, 1947)
Orgelbüchlein (Róma, 1949) versek, Amerigo Tot 10 linómetszetével
Andrietta (Róma, 1949) versek
Asche (Róma, 1949) versek
Die Leute sagen (Róma, 1950) versek
Zwischen den Geistern und den Utopien (Róma, 1951.)
Die Römische Küche (Stuttgart, 1963), szakácskönyv, (magyarul: A római konyha (1986))
Die Kuh auf dem Bast (Stuttgart, 1963.), jegyzetek, a szerző tusrajzaival,(magyarul: Völgy a világ végén (1967))
Sieben Tage Babylonisch (Stuttgart, 1964.), nyelvészeti tanulmányok
Gedichte und Übersetzungen (Blumenau 1970.)

Publikacje w języku łacińskim

De officio medici. Contributo alla storia dell'etica medica (Róma, 1947)
Tristitia Salve (Párizs, 1963) (F. Sagan regénye latinul)
Maxus atque Mauritius (Buscg: Max und Moritz meséje latinul, ford.: Alexandro Lenardo)

Bibliografia

Biografia (ang.)