Sør-Varanger
Gmina Sør-Varanger (norw. Sør-Varanger kommune) – norweska gmina leżąca w regionie Finnmark. Jej siedzibą jest miasto Kirkenes.
gmina | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Region | |||||
Siedziba | |||||
Kod statystyczny |
2030 | ||||
Powierzchnia |
3967,3 km² | ||||
Populacja • liczba ludności |
| ||||
• gęstość |
2,39 os./km² | ||||
Adres urzędu: Rådhusplassen9915 KIRKENES | |||||
Położenie na mapie okręgu | |||||
Strona internetowa |
Sør-Varanger jest 6. norweską gminą pod względem powierzchni.
Położenie i historia edytuj
Sør-Varanger graniczy od południa i zachodu z Finlandią, od północy jej brzegi oblewa Morze Barentsa, od północnego zachodu znajduje się inna norweska gmina – Nesseby, a od wschodu graniczy z Rosją. Do lat tuż po rewolucji październikowej i powstania ZSRR region ten był terenem względnie swobodnej wymiany nadgranicznej i przepływu tak ludzi, jak i towarów. Wytworzył się tu nawet specyficzny język pidżynowy – norwesko-rosyjski „russenorsk”. Później granica została mocno uszczelniona, zwłaszcza ze strony rosyjskiej. W kwietniu 1940 Norwegię, a wraz z nią Sør-Varanger, zajęli Niemcy, którzy utworzyli silną bazę wojskową w Kirkenes, kontrolującą trasę alianckich konwojów do Murmańska. W październiku 1944 Niemców wyparła stąd Armia Czerwona, która jednak wkrótce wycofała się na wschód, oddając Sør-Varanger Norwegii. Później, przez okres zimnej wojny, aż do 1991 roku, krótki, osiemdziesięciokilometrowy odcinek granicy Sør-Varanger z Rosją stanowił jedyny w Europie styk ZSRR z NATO (drugie takie miejsce, poza Europą, stanowiła granica turecko-armeńska, -gruzińska i -azerska), toteż rejon ten był silnie nasycony umocnieniami wojskowymi i punktami obserwacyjnymi. Nigdy nie doszło tu do wymiany ognia ani nawet do poważniejszych incydentów granicznych, ale zdarzało się, że zajmowały tu swoje pozycje czołgi po obu stronach, raz nawet wraz z wojskiem norweskim stanęły tu oddziały armii USA. Część z instalacji wojskowych jest nadal wykorzystywana (mieści się tu baza wojskowa Høybuktmoen) ze względu na fakt, iż obecnie – mimo rozpadu Układu Warszawskiego i zakończenia zimnej wojny – granica ta oddziela państwa należące do układu z Schengen od nienależącej doń Rosji.
Demografia edytuj
ludność stan na 1 stycznia 2005 | |||
kobiety | mężczyźni | razem | |
---|---|---|---|
osób | 4703 | 4760 | 9463 |
% | 49,7% | 50,3% | 100% |
Według danych z roku 2005 gminę zamieszkuje 9463 osób. Gęstość zaludnienia wynosi 2,39 os./km². Pod względem zaludnienia Sør-Varanger zajmuje 110. miejsce wśród norweskich gmin.
Edukacja edytuj
wykształcenie stan na 1 października 2004 | ||||
podst. | średnie | wyższe | niezn. | |
---|---|---|---|---|
osób | 1588 | 4023 | 1524 | 280 |
% | 21,42% | 54,25% | 20,55% | 3,78% |
Według danych z 1 października 2004:
- liczba szkół podstawowych (norw. grunnskolar): 10
- liczba uczniów szkół podst.: 1342
Władze gminy edytuj
Według danych na rok 2011 administratorem gminy (norw. rådmann) jest Bente Larssen, natomiast burmistrzem (norw. ordfører, d. borgermester) jest Linda Beate Randal.
Zobacz też edytuj
Bibliografia edytuj
- dane liczbowe: Statistisk sentralbyrå
- dane adresowe i dotyczące władz: Kommunenøkkelen