SFA-2polski prototyp autobusu turystycznego, skonstruowany w 1962 roku w Sanockiej Fabryce Autobusów.

SFA-2
Ilustracja
Autobus SFA-2
Dane ogólne
Producent

SFA

Premiera

1962

Lata produkcji

1962

Miejsce produkcji

 Polska, Sanok

Dane techniczne
Typy nadwozia

Autobus turystyczny klasy MIDI

Układ drzwi

0-1-1

Liczba drzwi

2

Silniki

S530, 6550 cm³

Moc silników

92 kW (125 KM)

Skrzynia biegów

mechaniczna, niezsynchronizowana

Liczba przełożeń

5

Długość

8600 mm

Szerokość

2490 mm

Wysokość

3100 mm

Masa własna

5500 kg

Masa całkowita

8750 kg

Rozstaw osi

4300 mm

Wnętrze
Liczba miejsc ogółem

33

Liczba miejsc siedzących

33

Informacje dodatkowe
ABS

Nie

ASR

Nie

EBS

Nie

ESP

Nie

Klimatyzacja

Nie

Historia modelu

edytuj

W 1962 roku w Sanockiej Fabryce Autobusów podjęto prace nad skonstruowaniem nowego modelu autobusu turystycznego średniej pojemności. Efektem tych prac był prototypowy pojazd o oznaczeniu SFA-2, który planowany był jako następca rodziny autobusów San H25A i San H25B.

Samonośne, kratownicowo-szkieletowe nadwozie, projektu Zdzisława Beksińskiego, charakteryzowała nowatorska stylizacja: duża powierzchnia przeszklona, brak przetłoczeń oraz duża wysokość (3100 mm). Dolna część nadwozia o konstrukcji samonośnego kadłuba otwartego stanowiła element nośny. Część górna (okienna) była lekką konstrukcją szkieletową i nie przenosiła żadnych obciążeń powstających podczas pracy nadwozia. Poszycie zewnętrzne wykonane zostało z blachy stalowej. W prawej ścianie bocznej autobusu, pomiędzy przednią i tylną osią oraz na zwisie tylnym, umieszczone zostały jednoskrzydłowe drzwi. W lewej ścianie bocznej zastosowano drzwi przeznaczone dla kierowcy. Wnętrze o wysokości 1950 mm, przeznaczone było do przewozu 33 pasażerów na miejscach siedzących i charakteryzowało się wysoko umieszczoną podłogą, dzięki czemu do przestrzeni pasażerskiej nie wnikały wnęki kół. Pod podłogą umieszczone zostały bagażniki o ładowności 300 kg. Dostęp do ich przestrzeni możliwy był z boku i z tyłu.

Do napędu SFA-2 zastosowano opracowany w Biurze Konstrukcyjnym Przemysłu Motoryzacyjnego w Warszawie prototypowy 6-cylindrowy, rzędowy silnik wysokoprężny typu S530 o pojemności skokowej 6550 cm³ i mocy maksymalnej 92 kW (125 KM). Jednostka napędowa zblokowana została z 5-biegową manualną, niezsynchronizowaną skrzynią biegów. Silnik umieszczony został w przedniej części pojazdu nad osią kół przednich, napęd na koła tylne przekazywany był poprzez wał o konstrukcji rurowej. W układzie jezdnym zastosowano sztywną oś przednią o przekroju dwuteowym opartą na półeliptycznych resorach piórowych oraz hydraulicznych amortyzatorach ramieniowych. Tylny most napędowy z nową obudową o zwiększonym o 150 mm rozstawie kół, zawieszony został na półeliptycznych resorach piórowych, dodatkowo wspartych przez pomocnicze resory piórowe.

W ramach rozwoju konstrukcji SFA-2, planowano zbudować jeszcze prototypy w odmianie miejskiej oraz przedłużonej międzymiastowej[1]. Jednak dalszych prac oraz produkcji nie podjęto.

Przypisy

edytuj
  1. Łukasz Supel: Ocalić od zapomnienia - od Sanoka do Sana H 100. Infobus, 2 czerwca 2004. [dostęp 2009-09-09].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj