STS-41-D (ang. Space Transportation System) – pierwsza misja wahadłowca kosmicznego Discovery i dwunasta programu lotów wahadłowców[1].

STS-41-D
Emblemat STS-41-D
Dane misji
Indeks COSPAR

1984-093A

Zaangażowani

Stany Zjednoczone NASA

Oznaczenie kodowe

STS-41-D

Pojazd
Wahadłowiec

Discovery

Załoga
Zdjęcie STS-41-D
Od lewej: L-R: Walker, Resnik, L-R: Mullane, Hawley, Hartsfield, CoatsMike
Dowódca

Henry Hartsfield, Jr

Start
Miejsce startu

Stany Zjednoczone, KSC, LC39-A

Początek misji

30 sierpnia 1984 12:41:50 UTC

Orbita okołoziemska
Apogeum

354 km

Perygeum

346 km

Okres orbitalny

90,6 min

Inklinacja orbity

28,5°

Lądowanie
Miejsce lądowania

Edwards AFB

Lądowanie

5 września 1984, 13:37:54 UTC

Czas trwania misji

6 dni, 56 min, 04 sek

Przebyta odległość

4 007 000 km

Liczba okrążeń Ziemi

97

Program lotów wahadłowców

Załoga[1] edytuj

* (liczba w nawiasie oznacza liczbę lotów odbytych przez każdego z astronautów)

Parametry misji edytuj

Misja[2] edytuj

Po trzech próbach startu, przerwanych wskutek usterek, pomyślny start Discovery nastąpił 30 sierpnia 1984. Była to pierwsza misja trzeciego po Columbii i Challengerze wahadłowca. Na orbitę zabrano 24 tony ładunku. Oprócz przetestowania nowej konstrukcji wahadłowiec wyniósł na orbitę także trzy satelity:

Podczas misji przeprowadzono także eksperyment z prototypem dużego żagla słonecznego (OAST 1), który po rozłożeniu miał szerokość cztery metry i długość 31 metrów. Na pokładzie przeprowadzono także eksperymenty z wykorzystaniem żywych komórek i kryształów. Astronauta Walker zajmował się produkcją lekarstw w warunkach mikrograwitacji. Cała misja była filmowana za pomocą kamery IMAX, a z nakręconego materiału powstał film fabularny.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Tomáš Přibyl: Dzień, w którym nie wróciła COLUMBIA. Bielsko-Biała: Wydawnictwo >DEBIT<, 2003, s. 158. ISBN 83-7167-224-1.
  2. Władysław Geisler. Notatki z zagranicy. „Astronautyka”. 1 (137), s. 8-9, 1985. ISSN 0004-623x. (pol.). 

Linki zewnętrzne edytuj