SZD-35 Bekas

polski szybowiec szkolny

SZD-35 Bekas – polski, dwumiejscowy szybowiec szkolny przeznaczony do podstawowego szkolenia pilotów jak również do wykonywania samodzielnych lotów, podstawowej akrobacji, lotów bez widoczności ziemi, lotów żaglowych i zboczowych. Skonstruowany w Szybowcowym Zakładzie Doświadczalnym w Bielsku-Białej.

SZD-35 Bekas
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Producent

Szybowcowy Zakład Doświadczalny

Konstruktor

Józef Niespał

Typ

szybowiec szkolny

Konstrukcja

drewniana

Załoga

2

Historia
Data oblotu

29 listopada 1970

Liczba egz.

3

Dane techniczne
Wymiary
Rozpiętość

15,9 m

Wydłużenie

12,9[1]

Długość

8,5 m

Wysokość

1,87 m

Powierzchnia nośna

19,8 m²

Profil skrzydła

FX-61-163 (u nasady)
FX-61-1261 (na końcach skrzydeł)

Masa
Własna

335 kg

Startowa

540 kg

Osiągi
Prędkość minimalna

60 km/h

Prędkość dopuszczalna

220 km/h

Prędkość min. opadania

0,82 m/s (74 km/h)

Doskonałość maks.

27,4 (84 km/h)

Dane operacyjne
Użytkownicy
Polska

Historia

edytuj

Szybowiec powstał na zamówienie aeroklubu Niemieckiej Republiki Demokratycznej. Miał to być szybowiec, na którym mogliby latać piloci mający już doświadczenie w pilotowaniu szybowców SZD-30 Pirat, których wiele wyeksportowano do NRD. Szybowiec opracował zespół konstruktorów pod kierownictwem inżyniera Józefa Niespała w 1968 roku. W celu przyspieszenia prac oraz z powodów ekonomicznych prace oparto na oprzyrządowaniu warsztatowym z innych szybowców budowanych w Szybowcowym Zakładzie Doświadczalnym. Wykorzystano również dokumentacje szybowców SZD-9 Bocian, SZD-34 Bocian 3, SZD-12 Mucha 100. W 60% stworzono zupełnie nową dokumentację techniczną, w 20% zachowano istniejącą już dokumentację bez zmian, a w pozostałych 20% oparto się na istniejącej dokumentacji, ale zmodyfikowano ją pod kątem nowej konstrukcji. Gotowy prototyp 29 listopada 1970 roku oblatał pilot doświadczalny Adam Zientek. Próby i naniesione poprawki uczyniły z Bekasa szybowiec w pełni sprawny, wybaczający sporo błędów mniej doświadczonym pilotom. W marcu 1971 roku oblatano drugi prototyp SZD-35. Wybudowano jeszcze trzeci szybowiec przeznaczony do prób statycznych. Z powodu wycofania się z zamówienia niemieckiego importera dalszych prac nad modyfikacją konstrukcji już nie kontynuowano i poprzestano na wybudowaniu trzech egzemplarzy. Jeden z latających egzemplarzy przekazano do użytkowania w Aeroklubie Gliwickim SP-2557, a drugi w Aeroklubie Rzeszowskim.

Konstrukcja

edytuj

Bekas jest dwumiejscowym, drewnianym, wolnonośnym średniopłatem z klasycznym usterzeniem. Dwudzielne, jednodźwiagrowe skrzydła o trapezowym obrysie, ujemnym skosie 4° i laminarnym profilu z bezszczelinowymi lotkami i płytowymi hamulcami aerodynamicznymi. Na końcówkach skrzydeł zamontowano laminatowe płozy. Kadłub o konstrukcji półskorupowej, przód pokryty laminatem, a część środkowa i tylna sklejką. Koło podwozia zaopatrzone w hamulec, na końcu kadłuba kółko ogonowe. Zamontowany zaczep przedni, dolny oraz hak do startu przy użyciu gumowych lin.

Przypisy

edytuj
  1. Piotr Piechowski: Modelarstwo lotnicze. SZD-35 Bekas. [dostęp 2011-03-16]. (pol.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj