Sadhu

Sadhu (dewanagari साधु, trl. sādhu) – hinduski wędrowny asceta, żyjący ściśle według zasad religii, często ze splecionymi włosami, zwanymi dżata. Dąży on swoim życiem do osiągnięcia wyzwolenia.

Etymologia edytuj

Sadh sanskryckie można oddać jako „wejść do celu”^[1]. Sadhu to wyraz pochodzący z sanskrytu, znaczący „dobry człowiek”. Termin ten bywa tłumaczony jako święty człowiek^[2].

Tradycje sadhu edytuj

Udasi – założycielem był syn Guru Nanaka
Dźuna
Nathasampradaja

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

↑ Mnisi, święci i asceci. W: Herbert Ellinger: Hinduizm. Gezegorz Sowiński (tł.). Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Znak, 1997, s. 83, seria: Krótko i węzłowato. ISBN 83-7006-407-8.
↑ Słownik/Sadhu. W: Swami Muktananda: Dokąd idziesz? Przewodnik podróży duchowej wraz ze słownikiem ważnych pojęć, terminów, osób. Wprowadzenie Swami Durgananda, Przekład KT. Wyd. 1. Wrocław: Rękodzielnia Arhat, 2002, s. 146. ISBN 83-85358-55-0.

Literatura przedmiotu edytuj

Sadhus, Holy Men of India ,Published by Thames & Hudson, UK ,ISBN 0-500-27735-4
Sadhus, India's Mystic Holy Men ,Published by Inner Traditions, USA, ISBN 0-89281-454-3
Werner, K. (ed.).; The Yogi and the Mystic.; London, 1989.
B.D. Tripathi: Sadhus of India. The Sociological View. Varanasi: Pilgrims Publishing, 2004. ISBN 81-7769-209-7.

Linki zewnętrzne edytuj

Dolf Hartsuiker o tradycjach indyjskich sadhu, liczne zdjęcia. adolphus.nl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-16)]. (ang.).

[1] Mnisi, święci i asceci. W: Herbert Ellinger: Hinduizm. Gezegorz Sowiński (tł.). Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Znak, 1997, s. 83, seria: Krótko i węzłowato. ISBN 83-7006-407-8.

[2] Słownik/Sadhu. W: Swami Muktananda: Dokąd idziesz? Przewodnik podróży duchowej wraz ze słownikiem ważnych pojęć, terminów, osób. Wprowadzenie Swami Durgananda, Przekład KT. Wyd. 1. Wrocław: Rękodzielnia Arhat, 2002, s. 146. ISBN 83-85358-55-0.

[1]

[2]