Saucerottiarodzaj ptaków z podrodziny kolibrów (Trochilinae) w rodzinie kolibrowatych (Trochilidae).

Saucerottia[1]
Bonaparte, 1850[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – szmaragdzik rudorzytny (S. tobaci)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

krótkonogie

Rodzina

kolibrowate

Podrodzina

kolibry

Plemię

Trochilini

Rodzaj

Saucerottia

Typ nomenklatoryczny

Trochilus saucerrottei de Lattre & Bourcier, 1846.

Gatunki

zobacz opis w tekście

Zasięg występowania

edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Meksyku, Belize, Hondurasie, Salwadorze, Gwatemali, Nikaragui, Kostaryce, Panamie, Kolumbii, Wenezueli i na Trynidadzie i Tobago[16].

Morfologia

edytuj

Długość ciała 7–11 cm; masa ciała 3,5–5,8 g[16].

Systematyka

edytuj

Etymologia

edytuj
  • Saucerottia (Saucerottea): epitet gatunkowy Trochilus saucerrottei de Lattre & Bourcier, 1846[17]; dr Antoine Constant Saucerotte (1805–1884), francuski lekarz, ornitolog[18].
  • Amazilicus: wariant pisowni nazwy rodzaju Amazilia Lesson, 1843[19]. Gatunek typowy: Trochilus saucerrottei de Lattre & Bourcier, 1846.
  • Cyanomyia: gr. κυανος kuanos „ciemnoniebieski”; μυια muia, μυιας muias „mucha” (tj. bardzo mały ptak)[20]. Gatunek typowy: Ornismya cyanocephalus Lesson, 1830.
  • Erythronota: epitet gatunkowy Ornismya erythronotos Lesson, 1829[a]; gr. ερυθρος eruthros „czerwony”; -νωτος -nōtos „-tyły”, od νωτον nōton „tył”[21]. Gatunek typowy: Trochilus edward De Lattre & Bourcier, 1846.
  • Hemithylaca: gr. ἡμι- hēmi- „pół-”, od ἡμισυς hēmisus „połowa”; θυλακος thulakos „luźne spodnie”[22]. Gatunek typowy: Trochilus saucerrottei De Lattre & Bourcier, 1846.
  • Hemistilbon: gr. ἡμι- hēmi- „pół-”, od ἡμισυς hēmisus „połowa”; στιλβων stilbōn, στιλβοντος stilbontos „planeta Merkury, błyszczący”, od στιλβω stilbō „błyszczeć”[23]. Gatunek typowy: Amazilia ocai Gould, 1859 (= Ornismya cyanocephalus Lesson, 1830).
  • Eratina: gr. ερατεινος erateinos „przyjemny, rozkoszny”, od εραμαι eramai „kochać”[24]. Gatunek typowy: Trochilus viridigaster Bourcier, 1843.
  • Eratopis: gr. ερατωπις eratōpis „piękny wygląd”, od ερατος eratos „miły, przyjemny”, od εραμαι eramai „kochać”; -ωπις -ōpis „-licy”, od ωψ ōps, ωπος ōpos „oblicze”[25]. Gatunek typowy: Trochilus cyanifrons Bourcier, 1843.
  • Ariana: w mitologii greckiej Ariadna (gr. Ἀριαδνη Ariadnē, łac. Ariadne), córka króla Krety Minosa i Pazyfae, która pomogła Tezeuszowi wydostać się z Labiryntu[26]. Gatunek typowy: Trochilus niveoventer Gould, 1851[b].
  • Ariadne: jak Ariana[27]. Nazwa zastępcza dla Ariana Mulsant & E. Verreaux, 1866.
  • Leucodora: gr. λευκος leukos „biały”; δορα dora „skóra”[28]. Gatunek typowy: Trochilus edward De Lattre & Bourcier, 1846.
  • Lisoria: gr. λειος leios „prosty”; ουρα oura „ogon”[29]. Gatunek typowy: Trochilus saucerrottei De Lattre & Bourcier, 1846.
  • Hypochionis: gr. ὑπο hupo „pod, poniżej”; χιων khiōn, χιονος khionos „śnieg”[30]. Gatunek typowy: Ornismya cyanocephalus Lesson, 1830.

Podział systematyczny

edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[31]:

  1. Podgatunek S. tobaci
  2. Podgatunek S. edward.

Przypisy

edytuj
  1. Saucerottia, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Ch.-L. Bonaparte: Conspectus generum avium. T. 1. Lugduni Batavorum: Apud E.J. Brill, 1850, s. 77. (łac.).
  3. Ch.-L. Bonaparte. Note sur les Trochilids. „Comptes Rendus Hebdomadaires des séances de l’Académie des Sciences”. 30, s. 382, 1850. (fr.). 
  4. Ch.-L. Bonaparte. Conspectus trochilorum. „Revue et Magasin de Zoologie pure et Appliquée”. 2e série. 6, s. 254, 1854. (fr.). 
  5. J. Gould: A monograph of the Trochilidæ, or family of humming-birds. Cz. 5. London: Taylor and Francis, 1861, s. 318. (ang.).
  6. J. Cabanis & F. Heine: Museum Heineanum: Verzeichniss der ornithologischen Sammlung des Oberamtmann Ferdinand Heine, auf Gut St. Burchard vor Halberstadt. Cz. 3: Schrillvögel. Halberstadt: In Commission bei R. Frantz, 1860, s. 37. (niem.).
  7. J. Gould: An introduction to the Trochilidae, or family of humming-birds. London: Taylor & Francis, 1861, s. 149. (ang.).
  8. Heine 1863 ↓, s. 190.
  9. Heine 1863 ↓, s. 191.
  10. É. Mulsant, J. Verreaux & E. Verreaux. Essai d’une classification méthodique des trochilidés. „Mémoires de la Société impériale des sciences naturelles de Cherbourg”. 12, s. 180, 1866. (fr.). 
  11. A. Newton. Notices of Recent Ornithological Publications. „Ibis”. New series. 3, s. 128, 1867. (ang. • fr.). 
  12. Mulsant 1875 ↓, s. 206.
  13. Mulsant 1875 ↓, s. 207.
  14. E. Simon: Catalogue des Espèces Actuellement Connues de la Famille des Trochilides. Paris: L. Mulo, 1897, s. 12. (fr.).
  15. E. Simon. Notes critiques sur les Trochilidés. „Revue Française d’Ornithologie”. 6, s. 53, 1919. (fr.). 
  16. a b K.L. Schuchmann: Family Trochilidae (Hummingbirds). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 5: Barn-owls to Hummingbirds. Barcelona: Lynx Edicions, 1999, s. 595, 598, 603–605. ISBN 84-87334-25-3. (ang.).
  17. Jobling 2021 ↓, s. Saucerottia.
  18. Jobling 2021 ↓, s. saucerottei.
  19. Jobling 2021 ↓, s. Amazilicus.
  20. Jobling 2021 ↓, s. Cyanomyia.
  21. Jobling 2021 ↓, s. Erythronota.
  22. Jobling 2021 ↓, s. Hemithylaca.
  23. Jobling 2021 ↓, s. Hemistilbon.
  24. Jobling 2021 ↓, s. Eratina.
  25. Jobling 2021 ↓, s. Eratopis.
  26. Jobling 2021 ↓, s. Ariana.
  27. Jobling 2021 ↓, s. Ariadne.
  28. Jobling 2021 ↓, s. Leucodora.
  29. Jobling 2021 ↓, s. Lisoria.
  30. Jobling 2021 ↓, s. Hypochionis.
  31. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Trochilini Vigors, 1825 (wersja: 2021-07-06). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-12-19].

Bibliografia

edytuj
  • F. Heine. Trochilidica. „Journal für Ornithologie”. 11, s. 173–217, 1863. (niem.). 
  • É. Mulsant. Catalogue des oiseaux-mouches ou colibri. „Annales de la Société Linnéenne de Lyon”. Nouvelle série. 22, s. 199–228, 1875. (fr.). 
  • J.A. Jobling (red.): The Key to Scientific Names. [w:] Birds of the World (red. S.M. Billerman et al.) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, 2021. (ang.).