Sawa Sawow

bułgarski generał

Sawa Panajotow Sawow (bułg. Сава Панайотов Савов) (ur. 6 grudnia 1864 w Szumenie, zm. 18 kwietnia 1945 w Sofii) – bułgarski wojskowy, generał piechoty, dowódca armii, minister, poseł do Zgromadzenia Narodowego.

Sawa Sawow
Сава Савов
Ilustracja
generał piechoty generał piechoty
Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1864
Szumen

Data i miejsce śmierci

18 kwietnia 1945
Sofia

Przebieg służby
Lata służby

1885–1919

Siły zbrojne

Armia Księstwa/Carstwa Bułgarii

Stanowiska

dowódca 3 i 4 Armii, Minister Wojny

Główne wojny i bitwy

wojna serbsko-bułgarska,
I wojna bałkańska,
II wojna bałkańska,
I wojna światowa

Późniejsza praca

członek parlamentu Bułgarii

Odznaczenia
Order Waleczności II klasy (Bułgaria) Order Waleczności III klasy (Bułgaria) Order Świętego Aleksandra (Bułgaria) Order Świętego Aleksandra (Bułgaria) Kawaler Orderu Zasługi Wojskowej (Bułgaria) Kawaler Orderu Zasługi Wojskowej (Bułgaria) Kawaler Orderu Zasługi Wojskowej (Bułgaria) Krzyż Żelazny (1813) I Klasy Krzyż Żelazny (1813) II Klasy Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Kawaler Orderu Leopolda (Austria) Order Medżydów (Imperium Osmańskie) Medal Wojenny (Imperium Osmańskie)

Życiorys

edytuj

Urodził się w Szumenie, gdzie ukończył 5-klasową szkołę podstawową, następnie wstąpił do szkoły wojskowej w Sofii.

Po ukończeniu szkoły wojskowej został skierowany do 7 pułku piechoty, gdzie został dowódcą kampanii i wziął udział w wojnie serbsko-bułgarskiej. Po jej zakończeniu został przeniesiony do 11 pułku piechoty, gdzie był dowódcą plutonu. Potem w 1888 roku został dowódca kompanii w 1 pułku piechoty. Następnie w latach 1891 – 1896 był adiutantem na dworze księcia Ferdynanda, po czym wrócił do służby liniowej i był dowódcą kompanii w 1 i 9 pułku piechoty.

W 1905 został komendantem 6 pułkowego okręgu wojskowego, a od 1906 roku był zastępcą komendanta Szkoły Wojskowej w Sofii. W 1910 został dowódcą 22 pułku piechoty, którym dowodził w czasie I wojny bałkańskiej. W 1913 został dowódcą 2 Brygady w 1 Dywizji Piechoty i jako jej dowódca wziął udział w II wojnie bałkańskiej, brygadą dowodził do 1914 roku.

W 1914 roku został generałem-adiutantem i marszałkiem dworu cara Ferdynanda I. Funkcje te sprawował do 1916 roku.

Po przystąpieniu Bułgarii do wojny wrócił do służby liniowej i 27 listopada 1916 roku został dowódcą 5 Dywizji Piechoty i był jej dowódcą do sierpnia 1917 roku. Wtedy to został dowódcą 3 Armii. W lutym 1918 roku został dowódca nowo utworzonej 4 Armii, którą dowodził do czerwca 1918 roku.

W dniu 21 czerwca 1918 roku został Ministrem Wojny w trzecim rządzie Aleksandyra Malinowa i funkcję tę sprawował do momentu upadku tego rządu w dniu 28 listopada 1918 roku.

Po upadku rządu w dniu 28 listopada 1918 roku wrócił do służby wojskowej i został inspektorem generalnym piechoty armii bułgarskiej, funkcję tę pełnił do 19 sierpnia 1919 roku kiedy został zwolniony do rezerwy.

Po zwolnieniu do rezerwy rozpoczął działalność polityczną i został członkiem Partii Demokratycznej. W marcu 1923 roku został oskarżony o zdradę stanu, której miał dopuścić się w czasie sprawowania przez niego funkcji Ministra Wojny w 1918 roku. Wyjechał wtedy do Carogrodu, gdzie przebywał na emigracji do ogłoszenia amnestii 16 czerwca 1924 roku.

Po powrocie do Sofii prowadził działalność polityczną, w latach 1925 – 1927 i 1931 – 1934 był posłem XXI i XXIII kadencji Zgromadzenia Narodowego z ramienia Partii Demokratycznej.

Awanse

edytuj
  • podporucznik (Подпоручик) (30.08.1885)
  • porucznik (Поручик) (01.01.1887)
  • kapitan (Капитан) (01.01.1890)
  • major (Майор) (01.01.1895)
  • podpułkownik (Подполковник) (01.01.1903)
  • pułkownik (Полковник) (15.08.1907)
  • generał major (Генерал-майор) (14.02.1914)
  • generał porucznik (Генерал-лейтенант) (20.05.1917)
  • generał piechoty (Генерал от пехотата) (29.07.1919)

Odznaczenia

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Константин Александрович Залесский: Первая мировая война. Биографический энциклопедический словарь. Moskwa: Вече, 2000, s. 337. ISBN 5-7838-0627-7. (ros.).