Sejmiki generalne, generały (łac. comitia maiora)[1] – w dawnej Polsce, były to zjazdy posłów, których wybrano na sejmikach ziemskich oraz senatorów z danej prowincji. W XVII generały zanikły z wyjątkiem pruskiego. Zastąpiły je sesje prowincjonalne (tzw. sesje narodów).

Ich zadaniem było uzgadnianie stanowiska na sejm walny. Odbywały się:

Sejmiki partykularne

edytuj

mniejsze (tzw. rządy sejmikowe) w okresie I Rzeczypospolitej:

Zobacz też

edytuj

Literatura przedmiotu

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Jerzy Michalski (red.), Historia sejmu polskiego. Tom 1, Do schyłku szlacheckiej Rzeczypospolitej, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1984, s. 200, ISBN 83-01-04993-6.