Sejmik generalny
Sejmiki generalne, generały (łac. comitia maiora)[1] – w dawnej Polsce, były to zjazdy posłów, których wybrano na sejmikach ziemskich oraz senatorów z danej prowincji. W XVII generały zanikły z wyjątkiem pruskiego. Zastąpiły je sesje prowincjonalne (tzw. sesje narodów).
Ich zadaniem było uzgadnianie stanowiska na sejm walny. Odbywały się:
- dla Małopolski – w Nowym Mieście Korczynie
- dla Wielkopolski – sejmik generalny w Kole
- dla Mazowsza – w Warszawie
- dla Litwy – w Wołkowysku, a potem w Słonimie
- dla Rusi – w Sądowej Wiszni
- dla Prus Królewskich – w Malborku lub Grudziądzu
Sejmiki partykularne
edytujmniejsze (tzw. rządy sejmikowe) w okresie I Rzeczypospolitej:
Zobacz też
edytujLiteratura przedmiotu
edytuj- Sejmiki ziem ruskich w wieku XV Henryk Chodynicki, we Lwowie, 1906
Przypisy
edytuj- ↑ Jerzy Michalski (red.), Historia sejmu polskiego. Tom 1, Do schyłku szlacheckiej Rzeczypospolitej, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1984, s. 200, ISBN 83-01-04993-6.