Siegfried Herrmann

wschodnioniemiecki lekkoatleta, średnio- i długodystansowiec

Siegfried Herrmann (ur. 7 listopada 1932 w Unterschönau, zm. 14 lutego 2017 w Erfurcie[1]) – niemiecki lekkoatleta, średnio– i długodystansowiec. W czasie swojej kariery reprezentował Niemiecką Republikę Demokratyczną.

Siegfried Herrmann
Ilustracja
Siegfried Herrmann w 1952
Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1932
Unterschönau

Data i miejsce śmierci

14 lutego 2017
Erfurt

Wzrost

175 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD
Halowe mistrzostwa Europy
srebro Dortmund 1966 bieg na 3000 m

Początkowo specjalizował się w biegu na 1500 metrów. Wystąpił w tej konkurencji we wspólnej reprezentacji Niemiec na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne, lecz nie ukończył biegu eliminacyjnego wskutek zerwania ścięgna Achillesa[1]. Zajął 6. miejsce w biegu na 1500 metrów w finale mistrzostw Europy w 1958 w Sztokholmie[2].

Później skoncentrował się na bieganiu na dłuższych dystansach. Na mistrzostwach Europy w 1962 w Belgradzie zajął 7. miejsce w biegu na 5000 metrów[3]. Zajął 11. miejsce w biegu na 10 000 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio[1].

Na pierwszych europejskich igrzyskach halowych w 1966 w Dortmundzie zdobył srebrny medal w biegu na 3000 metrów (pokonał go jedynie Harald Norpoth z RFN)[4]. Odpadł w eliminacjach biegu na 5000 metrów na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie[5].

Zdobył brązowy medal w biegu na 1500 metrów na akademickich mistrzostwach świata rozgrywanych podczas V Światowego Festiwalu Młodzieży i Studentów w Warszawie[6].

9 sierpnia 1958 w Poznaniu ustanowił rekord świata w sztafecie 4 × 1500 metrów czasem 15:11,4 (sztafeta NRD biegła w składzie: Herrmann, Klaus Richtzenhain, Siegfried Valentin i Helfried Reinnagel). Rekord ten został poprawiony przez sztafetę francuską w 1961, ale sztafeta NRD odzyskała go 23 sierpnia 1963 w Poczdamie uzyskując czas 14:58,0 (biegła wówczas w składzie: Manfred Matuschewski, Jürgen May, Herrmann i Valentin). 5 sierpnia 1965 w Erfurcie Herrmann ustanowił rekord świata w biegu na 3000 metrów wynikiem 7:46,0[7]. Był również wielokrotnym rekordzistą NRD w biegu na 1500 metrów (do czasu 3:41,8 uzyskanego 20 lipca 1956 w Erfurcie) i trzykrotnym w biegu na 5000 metrów (do wyniku 13:30,0 osiągniętego 11 sierpnia 1965 w Poczdamie)[8].

Herrmann był mistrzem NRD w biegu na 800 metrów w 1953[9], biegu na 1500 metrów w latach 1952–1954 i 1956, wicemistrzem w tej konkurencji w 1958 i 1959 oraz brązowym medalistą w 1960 i 1961[10], mistrzem w biegu na 5000 metrów w latach 1956 i 1964–1966 oraz wicemistrzem w 1962[11], a także mistrzem w biegu na 10 000 metrów w 1964 oraz wicemistrzem na tym dystansie w 1965 i 1966[12]. Był również mistrzem NRD w sztafecie 3 × 1000 metrów w latach 1953 i 1961–1964 oraz wicemistrzem w 1965[13], a także brązowym medalistą w sztafecie 4 × 800 metrów w 1966[14]. W hali był mistrzem w biegu na 3000 metrów w latach 1964–1966[15]. Zwyciężył w mistrzostwach NRD w biegu przełajowym na krótkim dystansie w latach 1958–1961[16], a na długim dystansie był mistrzem w 1953, 1955, 1964 i 1966, wicemistrzem w 1965 oraz brązowym medalistą w 1963[17]. W drużynie był mistrzem na długim dystansie w 1964, wicemistrzem w 1965 i brązowym medalistą w 1963[18], a na krótkim dystansie wicemistrzem w latach 1959–1961[19].

Przypisy edytuj

  1. a b c Siegfried Herrmann, olympedia.org [dostęp 2021-05-03] (ang.).
  2. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 510 [dostęp 2019-04-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  3. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 517 [dostęp 2019-04-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  4. Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme Européen en Salle. Paryż: Fédération Française d’Athlétisme, 1994, s. 14.
  5. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 523-524 [dostęp 2019-04-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  6. World Students Games (UIE), GBRAthletics [dostęp 2019-04-04] (ang.).
  7. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, s. 77, 150 [dostęp 2019-04-04] (ang.).
  8. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 43 i 50. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  9. Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (800m – Herren), Sport-Komplett.de [dostęp 2019-04-04] (niem.).
  10. Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (1500m – Herren), Sport-Komplett.de [dostęp 2019-04-04] (niem.).
  11. Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (5000m – Herren), Sport-Komplett.de [dostęp 2019-04-04] (niem.).
  12. Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (10000m – Herren), Sport-Komplett.de [dostęp 2019-04-04] (niem.).
  13. Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (3x1000m – Herren), Sport-Komplett.de [dostęp 2019-04-04] (niem.).
  14. Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (4x800m – Herren), Sport-Komplett.de [dostęp 2019-04-04] (niem.).
  15. Leichtathletik – DDR – Hallen – Meisterschaften (3000m – Herren), Sport-Komplett.de [dostęp 2019-04-04] (niem.).
  16. Leichtathletik – DDR – Cross – Meisterschaften (2,5-4km – Herren – Einzel), Sport-Komplett.de [dostęp 2019-04-05] (niem.).
  17. Leichtathletik – DDR – Cross – Meisterschaften (7,5-12km – Herren – Einzel), Sport-Komplett.de [dostęp 2019-04-05] (niem.).
  18. Leichtathletik – DDR – Cross – Meisterschaften (7,5-12km – Herren – Mannschaft), Sport-Komplett.de [dostęp 2019-04-05] (niem.).
  19. Leichtathletik – DDR – Cross – Meisterschaften (2,5-4km – Herren – Mannschaft), Sport-Komplett.de [dostęp 2019-04-05] (niem.).