Simon Pagenaud

francuski kierowca wyścigowy

Simon Pagenaud (ur. 18 maja 1984) – francuski kierowca wyścigowy.

Simon Pagenaud
Ilustracja
Simon Pagenaud podczas 24h Le Mans w 2011
Państwo

 Francja

Data urodzenia

18 maja 1984

Sukcesy

2001: Francuska Formuła Renault Elf Campus (wicemistrz)
2004: Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 (wicemistrz)
2006: Formuła Atlantic (mistrz)
2009: American Le Mans Series (wicemistrz w klasie LMP1)
2010: American Le Mans Series (mistrz w klasie LMP)
2011: Pacific Formula F Super Series (wicemistrz)
2011: 24h Le Mans (drugie miejsce w klasie LMP1)
2016: IRL IndyCar Series (mistrz)
2019: Indianapolis 500 (zwycięzca)

Strona internetowa
Simon Pagenaud (z lewej) i Ryan Hunter-Reay podczas wyścigu w Long Beach w 2012 roku

Kariera

edytuj

W 2002 i 2003 startował we francuskiej Formule Renault, a w latach 2002 i 2004 w Formule Renault Eurocup. W 2005 wystartował w Formule Renault 3.5, a rok później wyjechał do Stanów Zjednoczonych i od razu w pierwszym roku startów zdobył mistrzostwo tamtejszej Formuły Atlantic (Champ Car Atlantic).

W 2007 awansował do głównej serii Champ Car, gdzie zaliczył dobry, wyrównany sezon i 8. miejsce w końcowej klasyfikacji. W następnym roku jednak seria została połączona z Indy Racing League, a Pagenaud przeniósł się do American Le Mans Series, gdzie startował przez kolejne trzy lata. W 2010 jeżdżąc w zespole Highcroft Racing został mistrzem w klasie LMP jeżdżąc w parze z Davidem Brabhamem.

W 2011 wystartował w kilku wyścigach American Le Mans Series oraz Le Mans Series w zespole Peugeot Sport Total, m.in. w 24h Le Mans, gdzie zajął drugie miejsce. Wystartował także w kilku wyścigach IndyCar zastępując kontuzjowanych kierowców.

W 2012 podpisał kontrakt na pełny cykl startów w serii IndyCar w zespole Schmidt Hamilton Motorsports[1]. Pierwszy pełny sezon startów był bardzo dobry w jego wykonaniu i przyniósł mu zwycięstwo w klasyfikacji na najlepszego nowicjusza sezonu („Rookie of the Year”) oraz piąte miejsce w klasyfikacji generalnej. Natomiast w drugim sezonie startów udało mu się odnieść swoje pierwsze zwycięstwa w tej serii i zająć w klasyfikacji generalnej trzecie miejsce.

W 2019 roku zwyciężył w Indianapolis 500 jako pierwszy Francuz od 105 lat.

Starty w karierze

edytuj
Sezon Seria Zespół Starty PP Zwyc. Punkty Pozycja
2005 Formuła Renault 3.5 Saulnier Racing 16 0 0 30 16.
2006 Formuła Atlantic Team Australia 12 1 1 258 1.
2007 Champ Car Team Australia 14 0 0 232 8.
2008 American Le Mans Series (LMP2) de Ferran Motorsports 8 0 0 85 14.
2009 American Le Mans Series (LMP1) de Ferran Motorsports 10 3 5 162 2.
2010 American Le Mans Series (LMP/LMP2) Highcroft Racing 9 1 4 182 1.
2011 American Le Mans Series Highcroft Racing/Peugeot Sport 2 0 0 0 -
IRL IndyCar Series Dreyer & Reinbold Racing 2 0 0 56 31.
HVM Racing 1 0 0
2012 IRL IndyCar Series Schmidt Hamilton Motorsports 15 0 0 387 5.
2013 IRL IndyCar Series Schmidt Hamilton Motorsports 19 0 2 508 3.
2014 IRL IndyCar Series Schmidt Peterson Motorsports 18 1 2 565 5.
2015 IRL IndyCar Series Penske Racing 16 1 0 384 11.
2016 IRL IndyCar Series Penske Racing 16 7 5 659 1.

Starty w Indianapolis 500

edytuj
Rok Nadwozie Silnik Start Wynik Uwagi
2012 Dallara Honda 23 16
2013 Dallara Honda 21 8
2014 Dallara Honda 5 12
2015 Dallara Chevrolet 3 10
2016 Dallara Chevrolet 8 19
2017 Dallara Chevrolet 23 14
2018 Dallara Chevrolet 2 16
2019 Dallara Chevrolet 1 1

Wyniki w Formule Renault 3.5

edytuj
Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2005 Saulnier Racing  
BEL
 
BEL
 
MON
 
VAL
 
VAL
 
FRA
 
FRA
 
BIL
 
BIL
 
DEU
 
DEU
 
GBR
 
GBR
 
PRT
 
PRT
 
ITA
 
ITA
30 16.
8 4 10 5 11 10 NU 11 12 NU NW 8 5 9 11 11 12

Przypisy

edytuj
  1. Sam Schmidt Motorsports signs Pagenaud for 2012. motorsport.com, 2011-12-08. [dostęp 2013-02-15]. (ang.).

Bibliografia

edytuj