Skórkobłonka czerwonawa

gatunek grzybów

Skórkobłonka czerwonawa (Amylocorticium subincarnatum (Peck) Pouzar) – gatunek grzybów z rodziny Amylocorticiaceae[1].

Skórkobłonka czerwonawa
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

Amylocorticiales

Rodzina

Amylocorticiaceae

Rodzaj

skórkobłonka

Gatunek

skórkobłonka czerwonawa

Nazwa systematyczna
Amylocorticium subincarnatum (Peck) Pouzar
Česká Mykologie 13(1): 11 (1959)

Systematyka i nazewnictwo

edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Amylocorticium, Amylocorticiaceae, Amylocorticiales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Takson ten w 1889 roku opisał Charles Horton Peck, nadając mu nazwę Corticium subincarnatum. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Zdeněk Pouzar w 1959 r.[1] Synonimy[2].

  • Amylocorticium subincarnatum f. crassum Parmasto 1968
  • Corticium subincarnatum Peck 1889
  • Peniophora subincarnata (Peck) Litsch. 1939

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]

Charakterystyka

edytuj

Grzyb kortycjoidalny o jednorocznym, rozpostartym owocniku. Jest łatwy do zidentyfikowania. Charakteryzuje się żółtoróżowawą barwą, a jego zarodniki pod wpływem jodu barwią się na szaro. Zsekwencjonowano jego genom w ramach projektu „1000 Fungal Genomes – Deep Sequencing of Ecologically-relevant Dikarya”[4].

Występowanie i siedlisko

edytuj

Znane jest występowanie skórkobłonki czerwonawej w Ameryce Północnej, Europie, Rosji i Korei[5]. W Polsce gatunek rzadki. Do 2003 r. znane były tylko dwa stanowiska (w Puszczy Augustowskiej i Puszczy Białowieskiej). Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek wymierający, którego przeżycie jest mało prawdopodobne, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia[6]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Chorwacji, Norwegii, Szwecji, Finlandii[4].

Nadrzewny grzyb saprotroficzny[3]. Występuje w lasach liściastych i mieszanych na martwym drewnie. W Polsce obserwowany na leżących na ziemi pniach świerka pospolitego od sierpnia do września[3]. Powoduje zgniliznę brunatną drewna. Źle znosi wyręby i występuje głównie w starodrzewach[4]

Przypisy

edytuj
  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2021-12-18].
  2. Index Fungorum [online] [dostęp 2021-12-18].
  3. a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c Amylocorticium subincarnatum [online], mycocosm [dostęp 2021-12-18].
  5. Mapa występowania skórkobłonki czerwonawej na świecie [online] [dostęp 2021-12-18].
  6. Zbigniew Mirek i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, ISBN 83-89648-38-5.