Skakun cienkoczułki
Skakun cienkoczułki[1] (Tetrix tenuicornis) – gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny skakunowatych.
Tetrix tenuicornis | |||
(Sahlberg, 1891) | |||
Samica | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Tetrix tenuicornis | ||
Synonimy | |||
|
Często mylony z Tetrix bipunctata[2]. Ubarwienie ma zmienne, zwykle żółto- lub czarnobrązowe albo czarne z ciemniejszym rysunkiem[1]. Osiąga od 8 do 12,5 mm długości od czubka głowy do końca przedplecza[1][3]. Środkowe człony czułków są 3–4 razy dłuższe niż szersze. Przedplecze cechuje łukowato wzniesiona listewka środkowa. Pokrywy są węższe niż środkowe uda. Skrzydła mają tylną, narożną krawędź powcinaną. Tylna para odnóży ma smukłe, trzykrotnie dłuższe niż szersze uda[3].
Owad rozsiedlony od Półwyspu Iberyjskiego przez większość Europy, Turcję, Iran, Azję Środkową po Mongolię i rosyjski Daleki Wschód[4]. W Polsce jest gatunkiem szeroko rozprzestrzenionym, wapieniolubnym, związanym ze środowiskami na podłożu gliniastym i ilastym[5].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c Heiko Bellmann: Szarańczaki. Łatwe oznaczanie gatunków Europy Środkowej. Multico Oficyna Wydawnicza, 2006, seria: Przewodnik Entomolog. ISBN 978-83-7073-705-4.
- ↑ Władysław Bazyluk, Anna Liana: Prostoskrzydłe - Orthoptera. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2000, seria: Katalog Fauny Polski cz. 17, z. 2. ISBN 83-85192-94-8.
- ↑ a b Władysław Bazyluk: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XI Prostoskrzydłe – Saltatoria. Warszawa: PWN, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1956.
- ↑ Eades, D.C.; D. Otte; M.M. Cigliano & H. Braun: Orthoptera Species File Online: species Tetrix tenuicornis (Sahlberg, 1891). [dostęp 2010-10-10]. (ang.).
- ↑ Fauna Polski - charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. II. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2007. ISBN 978-83-881470-7-4.