Skocznie narciarskie w Szczawnicy
Skocznie narciarskie w Szczawnicy – nieistniejące obecnie skocznie narciarskie położone w Szczawnicy. Istnieją informacje o dwóch obiektach: na stokach Jarmuty (794 m n.p.m.) oraz Palenicy (722 m n.p.m.).
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Data otwarcia | |
| Kluby |
SN PTT Szczawnica |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Igelit |
brak |
| Kluby |
ze zbiorów NAC
Skocznia na Jarmucie edytuj
Skocznia powstała w latach 1931–1932 z inicjatywy szczawnickiej Sekcji Narciarskiej Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, kierowanej przez dra Artura Wernera. Był to duży, drewniany obiekt, który powstał przy pomocy 1 Pułku Strzelców Podhalańskich z Nowego Sącza. W inauguracyjnych zawodach w lutym 1932 roku uczestniczyli zawodnicy z Zakopanego, Krynicy, Nowego Sącza i Lwowa. Skocznia na Jarmucie była raczej obiektem treningowym. Uległa zniszczeniu podczas II wojny światowej.
Skocznia na Palenicy edytuj
Drugi ze szczawnickich obiektów powstał w latach powojennych. Była to skocznia murowana z drewnianą wieżą sędziowską, a jej zeskok stykał się z potokiem Grajcarek. Sądząc po wielkości, można było oddawać na niej skoki o długości ok. 50 metrów. W swej historii była dwukrotnie przebudowywana (po raz pierwszy w latach 1956–1958). Był to obiekt treningowy – zawodami o najwyższej randze, jakie zostały na niej przeprowadzone, były mistrzostwa województwa, które wygrał Adam Majerczak skokiem na odległość ok. 65 metrów. Skakano wówczas na nartach zjazdowych.
Z czasem gospodarz obiektu – KS Pieniny Szczawnica – skupił się na prowadzeniu sekcji kajakarstwa i skocznia uległa zniszczeniu.
Bibliografia edytuj
- Stanisław Zachwieja: W Szczawnicy była skocznia narciarska. z-ne.pl, 2010-01-08. [dostęp 2014-11-06].
- Ryszard M. Remiszewski: Były dwie skocznie!. e-gory.pl, 2006-10-13. [dostęp 2016-09-25].
- Adrian Dworakowski: Przewodnik po polskich skoczniach narciarskich 2013. skijumping.pl. [dostęp 2014-11-06].