Wikipedia

Skocznia narciarska

obiekt sportowy używany do skoków narciarskich

Skocznia narciarska – obiekt, na którym odbywają się zawody w skokach narciarskich i kombinacji norweskiej.

Skocznia Bergisel w Innsbrucku

Budowa skoczni narciarskiejEdytuj

 
Skocznia narciarska

Skocznia narciarska składa się z[1]:

  • belki startowej, która określa długość najazdu. Sędziowie, przesuwając belkę do góry lub w dół, regulują długość rozbiegu, co ma wpływ na prędkość, jaką uzyskuje zawodnik. Jeżeli zbyt wielu skoczków ląduje poza linią bezpieczeństwa, konkurs jest przerywany, a rozbieg skraca się poprzez przesunięcie belki startowej;
  • rozbiegu o nachyleniu 30–40 stopni zakończonego progiem o nachyleniu 5–11 stopni;
  • progu skoczni – miejsca, w którym zawodnik odbija się w górę. Do lat 80. XX wieku funkcjonowały progi poziome, które katapultowały skoczka w górę. Przebudowanie progów wydłużyło skoki;
  • buli, czyli grzbietu skoczni. Za nim zaczyna się zeskok o nachyleniu 45 stopni, a więc miejsce, gdzie skoczkowie lądują. Jeśli narciarz spada tuż za bulą, oznacza to, że nie odbił się w ogóle albo odbił się zbyt wysoko;
  • punktu K (punktu konstrukcyjnego). Punkt ten służy do oceny długości skoku. Jeżeli zawodnik wyląduje w punkcie „K”, otrzymuje 60 punktów (120 punktów w przypadku konkursów na skoczniach mamucich). Jeśli go przeskoczy, otrzymuje punkty dodatkowe, a w przypadku wcześniejszego wylądowania są one mu odejmowane. W sytuacji, gdy zawodnik odda bardzo krótki skok, może otrzymać za niego punkty ujemne, jednak sumaryczna nota za odległość skoku i za styl nie może być niższa niż 0;
  • Punktu sędziowskiego - Punkt ten jest posadowiony na 95% długości skoczni, w danym punkcie znajdują się sędziowie podczas konkursów; skoków narciarskich i kombinacji norweskiej
  • linii bezpieczeństwa (zwanej inaczej rozmiarem skoczni („HS”)): jest to punkt wyznaczający granicę bezpieczeństwa skoków. Poza tą linią żaden skoczek nie powinien lądować, bowiem teren niebezpiecznie się spłaszcza. Zbyt dalekie lądowanie może spowodować wypadek, niemniej jednak większość rekordów skoczni przekracza tę linię;
  • szpaleru choinek (linii upadku): do tego miejsca zawodnik nie powinien upaść. Jeżeli to zrobi, sędziowie odejmują punkty za nieprawidłowe lądowanie. Jest to linia, do której ocenia się prawidłowy skok i ostatni jego etap – tak zwany odjazd. Linię tę nazywa się również linią kończącą odjazd;
  • dojazdu – jest to teren, na którym skoczkowie wyhamowują po wylądowaniu, a następnie wypinają narty. Zbyt krótki odjazd może przyczynić się do tego, iż skoczkowie nie zdążą wytracić prędkości i uderzają w bandy z reklamami, dlatego buduje się w takich wypadkach tak zwane przeciwstoki, które powodują lepsze wytracenie prędkości.

Aby zapobiec budowie niebezpiecznie dużych skoczni FIS wprowadziła „regułę 135 metrów”, która ustala, iż maksymalna różnica wysokości między progiem a punktem „HS” nie może przekroczyć 135 metrów, aby skocznia otrzymała homologację i tym samym została dopuszczona do zawodów pod patronatem FIS.

Klasyfikacja skoczni narciarskichEdytuj

Nazwa Rozmiar skoczni (HS) Punkt konstrukcyjny Punkty za 1 metr odległości
Skocznia mała 20–49 m 20–25 m 4,8
26–30 m 4,4
30–34 m 4,0
35–39 m 3,6
40–44 m 3,2
Skocznia średnia 50–84 m 45–49 m
50–59 m 2,8
60–69 m 2,4
70–74 m 2,2
Skocznia normalna 85–109 m 75–79 m
80–99 m 2,0
Skocznia duża 110–184 m 100–169 m 1,8
Skocznia mamucia powyżej 185 m powyżej 170 m 1,2
Opracowane na podstawie International Ski Competition Rules, Book III – Ski Jumping.

Klasyfikacja skoczni ze względu na odległość sędziowską została wprowadzona w sezonie 2004/2005, klasyfikacja ze względu na odległość konstrukcyjną była używana przed tą datą.

Termin skocznia średnia jest niekiedy (niepoprawnie) używany zamiennie z terminem skocznia normalna.

Skocznie narciarskie w PolsceEdytuj

Pierwsze skoki na ziemiach polskich oddano w Sławsku koło Lwowa. Na początku lat 20. XX w. skakano również w Zakopanem na Antałówce, Kalatówkach czy w Dolinie Jaworzynce; w Wiśle na Baraniej Górze i w Głębcach; Krynicy, czy Worochcie (obecnie Ukraina).

Przełom nastąpił po zbudowaniu Wielkiej Krokwi według projektu Karola Stryjeńskiego w 1925 r. Był to doskonały obiekt treningowy dla polskich skoczków. Już w 1929 r. jej rekord był dłuższy o 3 metry od odległości 60 m. Skocznie w Polsce masowo były budowane przed II wojną światową na terenie całej Polski.

Następny boom na skocznie nastąpił w latach 60. i 70. Wiele z nich budowano w czynie społecznym. Większość obiektów z tamtego okresu niszczała i na początku lat 90. XX w. wiele było w fatalnym stanie technicznym.

Dzięki sukcesom Adama Małysza wszczęto wiele inicjatyw związanych z budową skoczni. Kilka zostało wybudowanych przez okolicznych mieszkańców wspólnymi siłami. Jednak kiedy w 2004 roku ruszył Program Rozwoju Skoków Narciarskich Polskiego Związku Narciarskiego, zaczęto budowę obiektów na terenie całej Polski. W latach 2004 -2006 otwarto nowe skocznie w Zagórzu K-40, K-20, K-10 W lecie 2008 r. została przebudowana skocznia w Wiśle-Malince. Po remoncie ma ona wymiary K-120 / HS134. Ponadto jest wyposażona w igelit, sztuczne oświetlenie, armatki śnieżne. 28 lutego i 1 marca 2009 odbyły się tam zawody Pucharu Kontynentalnego w skokach narciarskich. W 2008 roku otwarto także zmodernizowaną skocznie w Szczyrku Skalite K 95, na przełomie 2009 roku dobudowano obok skoczni głównej K 95 obiekt o punkcie K usytuowanym na 70 metrze (HS-77) a w 2010 roku dobudowano skocznie K 40 (HS 44) i uroczyście otwarto podczas mistrzostw Polski w skokach narciarskich [.1]. W 2010 roku w Bielsku-Białej wybudowane zostały przez klub narciarski LKS Klimczok Bystra dwie, igelitowe skocznie narciarskie K27 i K18. W lipcu 2015 roku otwarto trzy nowe skocznie w Wiśle Centrum K 10, K 20 i K 40. Kolejne modernizacje planowane są Zakopanem - w 2017 roku zmodernizowana ma być Wielka Krokiew, a w latach 2018 - 2020 kompleks Średniej Krokwi. W latach 2015-2017 poddano remontowi także skocznię narciarską na Kruczej Skale w Lubawce, dzięki czemu można znów rozgrywać tam zawody i treningi. W 2018 roku w Chochołowie wybudowane zostaną dwie nowe skocznie HS 16 i HS 30 które mają ułatwić dzieciom z Podhala w treningi w związku z planowaną i konieczną modernizacją kompleksu Średniej Krokwi.

Skocznia narciarska znajdowała się również w Warszawie przy ulicy Czerniowieckiej na Mokotowie. Została zbudowana w latach 1955-1959 pokrytą igelitem z wieżą startową o wysokości 35 m. Na tej skoczni oficjalny rekord wynosi 40,5 m przez Antoniego Łaciaka. Skakano na niej wyłącznie latem. Ostatnie zawody zostały rozegrane w latach siedemdziesiątych, potem skocznia zaczęła popadać w ruinę i na przełomie 2010 i 2011 roku została rozebrana.

  Czynne skocznie narciarskie w PolsceEdytuj

Miasto Zdjęcie Nazwa Punkt K Rekord
odległości (m) 		Rekord
(data) 		Rekordzista
Zakopane   Wielka Krokiew K-125 147 25 stycznia 2020   Yukiya Satō
  Kompleks skoczni narciarskich
Średniej Krokwi 		K-95 108 29 października 2021   Klemens Murańka
K-64
K-37

K- 23

  Adaś K-15
Wisła   Skocznia im. Adama Małysza K-120 139 8 stycznia 2013   Stefan Kraft
  Centrum K-9 12 30 grudnia 2017   Tymoteusz Cienciała[2]
K-19 25 24 listopada 2018   Kacper Tomasiak[2]
K-37 44,5 02 lutego 2020   Tymoteusz Cienciała[2]
Szczyrk   Kompleks skoczni narciarskich Skalite K-95 116 1 marca 2011   Krzysztof Leja[3]
K-70
K-40
Lubawka   Krucza Skała K-85 96 2010[4]   Jakub Kot
Chochołów   Gumolaste K-30 31,5 21 stycznia 2020   Tymoteusz Cienciała[5]
K-15 16,5 16 lutego 2019   Aleksander Luberda[5]
Bielsko-Biała   Kompleks skoczni narciarskich w Bielsku-Białej K-31
K-19
Zagórz   Zakucie K-40
K-20
K-10
Gilowice Łękawka K-20, K-14

Skocznie nieczynne lub nieużytkowane lub amatorskie lub budowane w przyszłości:

Skoczni dużych: 2
Skoczni normalnych: 4
Skoczni średnich: 4
Skoczni małych: 15
Skoczni nieklasyfikowanych: 17

Skocznie narciarskie w pozostałych krajach na świecieEdytuj

Lista zawiera skocznie istniejące, czynne oraz nieczynne. W przypadku braku danych o nazwie skoczni, wpisane jest miasto, w którym się znajduje. (miasto – nazwa skoczni – punkt konstrukcyjny)

  ArgentynaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
San Carlos de Bariloche Salto Catedral K-20

  AustraliaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Falls Creek Mt. Buller Ski Jump K-30
Hoppers Crossing Ski Jumping Hill K-30
K-20
K-10

  AustriaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Tauplitz Kulm K-200
Innsbruck Bergisel K-120
Bischofshofen Sepp Bradl-Skistadion K-125
K-65
K-40
K-20
Villach Villacher Alpenarena K-90
K-60
K-30
K-15
Absam FISU-Schanzen K-70
Bettelwurfschanze K-40
K-20

  BiałoruśEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Raubiczy / Mińsk Olimpijski Kompleks
Sportowy Raubiczy 		K-74
K-45
K-20

  Bośnia i HercegowinaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Sarajewo Igman K-112
K-90
Travnik Vlašić Skakaonica K-87
Crepoljsko Crepoljsko Skakaonica K-30
Pale Pale Skakaonica K-20

  BułgariaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Borowec Musała K-90
K-60
K-40
K-15
Samokow Czernija kos K-40
K-25
K-10

  ChinyEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Yabuli Dragon Hill K-125
K-90
Jilin Kompleks skoczni narciarskich w Beidahu K-90
K-50
K-30
Zhangjiakou Snow Ruyi National Ski Jumping Centre K-125
K-95

  ChorwacjaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Delnice Japlensky Vrh K-70
K-25
Vucnik K-30
Prezid Skakaonica Spetnakova parcela K-40
Zagrzeb Skakaonica Medvednica K-35
K-12
Mrkopalj Skakaonica K-40

  CzarnogóraEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Žabljak Zabljak Skakaonica K-45
K-60
K-30

  CzechyEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Harrachov Čerťák K-185
K-125
K-90
K-70
K-40
Areal Kraml K-28
K-18
K-10
Liberec Ještěd K-120
K-90
K-50
K-14
Slavia K-31
K-20
Frenštát pod Radhoštěm Areal Horečky K-95
K-45
K-21
K-10
K-5
Rožnov pod Radhoštěm Na Bučiskách K-70
K-35
K-15
K-5

  DaniaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Hjørring Smidths Plantage Skihopbakker K-30
K-15
Nuuk Ravnebakken K-30
Søllerød Holtekollen K-25
Vejle Gyllinghøj K-26

  EstoniaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Elva Suusahüppemägi K-25
Otepää Tehvandi K-90
K-70
Apteekrimägi K-40
K-25
K-18
K-10
Rakvere Tõrma Kõrgemägi K-30
K-18
Tallinn Mustamäe K-50
K-25
K-18
K-10
Viljandi Lossimäe Hüppemägi K-20
K-10
Võru Andsumä Suusahüppemägi K-30
K-10

  FinlandiaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Kuopio Puijo K-120
K-92
K-65
K-28
Ruka Rukatunturi K-120
K-64
K-25
Lahti Salpausselkä K-116
K-90
K-60
K-35
K-25
K-15
Jyväskylä Laajavuori K-100
K-64
K-40
K-28
Rovaniemi Ounasvaara K-90
K-64
K-36
K-25
K-15
K-6
Vuokatti Vuokatti Sport K-90
K-60
K-45
Jämsä Pitkävuori K-100
K-55
K-25
K-15
K-8

  FrancjaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Courchevel Tremplin du Praz K-120
K-90
K-60
Courchevel 1850 K-54
La Patinoire K-25
Saint-Nizier-du-Moucherotte Dauphine K-112
Chamonix Tremplin aux Bossons K-95
Le Grepon K-56
K-30
K-15
Chaux-Neuve La Côte Feuillée K-90
K-57
K-28
K-10
Autrans Le Claret K-90
K-56
K-29
K-12
Prémanon Les Tuffes K-76
K-45
K-25
Les Houches Le Chanté K-50
K-30
K-15
Sixt-Fer-à-Cheval Nant-Sec K-33
Les Rousses Omnibus K-25
K-10
Paryż (Saint-Denis) Tremplin du Parc Paysagers
de la Courneuve 		K-23

  GruzjaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Bakuriani Sakartwelo K-115
K-90
K-70
K-45

  HiszpaniaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Astún Trampolín de Saltos Valle de Astún K-90
K-40
K-25
La Molina Trampolín Albert Bofill Mosella K-75
Font Canaleta K-54
K-24
Ribes de Freser Vall de Núria K-55
K-30

  HolandiaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Bergschenhoek Schans K-24
K-15

  IslandiaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Akureyri Hlíðarfjall K-25
Ólafsfjörður Skíði-stökk K-15

  JaponiaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Sapporo Ōkurayama K-120
Miyanomori K-90
Araiyama K-50
K-30
Hakuba Skocznie olimpijskie K-120
K-90
Otaru Bōyōdai K-80
Shiomidai K-55
K-45
K-35
Zaō Yamagata K-90
Nozawa Onsen Mukobayashi K-90
K-50
K-30
Asahi Suzuran K-70
K-50
Sanbodai K-60
K-40
Asahikawa Arashiyama K-76
K-50
Iiyama Iiyama Ski Jump K-80
K-60
K-30
Kazuno Hanawa K-75
K-50
K-25
Furano Schanze K-80
K-50

  KanadaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Thunder Bay Big Thunder Ski Jumping Center K-120
K-90
K-64
K-37
Whistler Whistler Olympic Park Ski Jumps K-125
K-95
Calgary Alberta Ski Jump Area K-114
K-89
K-63
K-38
K-15
Gatineau Fred Morris Memorial Ski Jumps K-40
K-26
K-10
K-5
Camrose Alberta Ski Jump K-38

  KazachstanEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Ałmaty Gornyj Gigant K-125
K-90
K-70
K-45
K-30
K-15
Szczuczyńsk Burabaj K-125 K-90
Ridder Tramplin K-50

  Korea PołudniowaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Muju Muju Resort K-120
K-90
K-60
K-35
Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125
K-98
K-60
K-35
K-15

  LiechtensteinEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Steg Schanze am Steg K-40

  LitwaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Ignalino Trasa K-40
Zarasai Tramplinas K-40

  ŁotwaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Sigulda Valmiera K-50
K-18
K-10
K-5

  Macedonia PółnocnaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Popova Šapka Skokalnicata K-30

  NiemcyEdytuj

 
Wieże startowe skoczni Schattenbergschanze K-120 i Allgäu Arena K-90
miasto nazwa skoczni punkt K
Oberstdorf Heini-Klopfer-Skiflugschanze K-200
Erdinger Arena (Schattenbergschanzen / Allgäu Arena) K-120
K-90
K-56
K-30
K-19
Willingen Mühlenkopfschanze K-130
Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125
Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125
Klingenthal Vogtland Arena K-125
Ruhpolding Chiemgau Arena K-115
K-90
K-65
K-40
K-20
Brotterode Inselbergschanze K-105
Braunlage Wurmbergschanze K-90
Brockenwegschanzen K-70
K-58
K-40
K-15
K-7
Oberhof Kanzlersgrund K-120
K-90

  NorwegiaEdytuj

 
widok z wieży w Holmenkollbakken (stara skocznia, obecnie w jej miejscu wybudowano nowy obiekt):
latem w niecce dojazdu skoczni urządzany był basen
miasto nazwa skoczni punkt K
Oslo/Holmenkollen Holmenkollbakken K-120
Midtstubakken K-95
Hoeydalsmo Huka Hoppanlegg K-85
Lillehammer Lysgårdsbakken K-123
K-90
Trondheim Granåsen K-124
K-90
K-65
K-40
Vikersund Vikersundbakken K-200[6]
Vikersundbakken (skocznia duża) K-105
Småbakker K-65
K-45
K-25
K-15
K-10
Bærum Skuibakken K-110
Stryn Bjørkelibakken K-90
Våler Gjerdrumsbakken K-90
K-60
Rena Renabakkene K-124
K-90
K-50
K-30
K-5
Mo i Rana Fageraas K-90
Bardu Mobakken K-90
Raufoss Lønnbergbakken K-90
Rælingen Marikollen Skisenter K-88
K-30
K-15
Tromsø Grønnasen K-74
Heddal Notoddenbakken K-90

  Nowa ZelandiaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Mount Cook Mount Cook Ski Jump K-25
Mount Ruapehu Mount Ruapehu Ski Jump K-20

  RosjaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Ufa Kompleks skoczni narciarskich w Ufie K-90
K-60
K-40
Niżny Nowogród Kompleks skoczni narciarskich w Niżnym Nowogrodzie K-110
K-80
K-30
K-15
K-10
Toksowo Kawgołowo K-88
K-64,5
K-40
K-26
K-10
K-8
Jekaterynburg Tramplin Sverdlovsk[potrzebny przypis] K-90
K-50
K-30
K-15
Krasnaja Polana Russkije Gorki K-125
K-95
K-65
K-35
K-15
Mieżdurieczensk Jugus K-120
K-90
K-70
K-40
K-20
Niżny Tagił Aist K-120
K-90
K-40
K-20
K-10
Czajkowskij Snieżynka K-125
K-95
K-65

  RumuniaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Borșa Trambulina Tintina K-110
Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90
K-64
K-35
K-18
Predeal Trambulina Cioplea K-65
Valea Strâmbă Trambulina Harghita K-70
K-20

  SerbiaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Goč Skakaonica Dobre Vode K-30
Belgrad Skakaonica Košutnjak K-40
Skakaonica Avala K-20
Popovica Skakaonica K-30
Kopaonik Skakaonica Kopaonik K-20

  SłowacjaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Szczyrbskie Jezioro MS 1970 K-120
K-90
Bańska Bystrzyca Skokanské Mostíky Dukla K-120
K-90
K-42
K-26
Areál Žltý Piesok K-63
K-38
K-18

  SłoweniaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Planica Letalnica K-200
Bloudkova velikanka K-125
K-90
K-72
K-56
K-41
K-28
K-13
Kranj Bauhenk K-100
Krvavec K-73
K-50
K-30
Gorenja Sava K-58
K-40
K-28
K-20
K-15
Adergas K-28
Ljubno Logarska dolina K-85
K-38
K-15
K-8
Mislinja Skakalnica Dr. Stanko Stoporko K-85
K-65
K-30
K-20
K-14
Velenje Grajski grič K-85
K-22
K-14
K-8
Lublana Mostec K-55
K-38
K-25
K-18
K-12
K-8
Gunclje K-50
K-35
K-23
K-14
Maribor Pohorje Radvanje K-120
K-90
K-60
K-40
K-20

  Stany ZjednoczoneEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Ironwood Copper Peak K-145
Park City Utah Olympic Park Jumps K-120
K-90
K-65
K-40
K-20
K-10
Lake Placid MacKenzie Intervale Ski Jumping Complex K-120
K-90
K-48
K-18
K-10
Iron Mountain Pine Mountain K-120
K-38
K-25
K-10
Steamboat Springs Howelsen Hill K-114
K-90
K-60
K-38
K-25
K-18
Westby Snowflake K-106
K-65
K-40
K-20
K-10
Anchorage Karl Eid Ski Jumping Complex K-60
K-40
K-15
Ishpeming Suicide Hill K-90
K-38
K-20
K-10
Eau Claire Silver Mine K-85

  SzwajcariaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125
Klein-Titlis Schanze K-62
Einsiedeln Schanzen Einsiedeln K-105
K-70
K-45
K-25
Sankt Moritz Olympiaschanze K-95
Kandersteg Nationales Nordisches Skizentrum K-90
K-60
K-30
Berno Gurten K-42
K-25
Davos Bolgenschanze K-74

  SzwecjaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Falun Lugnet K-120
K-90
Kvarnberget K-47
K-30
K-15
K-8
K-4
Sollefteå Hallstabacken K-107
K-80
K-55
K-30
K-20
K-10
Örnsköldsvik Paradiskullen K-90
K-55
K-32
K-15
K-5
Hede Hedebacken K-90
K-45
K-25
K-15
Gällivare Dundretkullen K-90

  TurcjaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Erzurum Kiremitliktepe K-125
K-95
K-40
K-20

  UkrainaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Worochta Awanhard K-90
K-65
K-45
K-20
Tysowiec Kompleks skoczni narciarskich w Tysowcu K-90
K-70
K-40
K-20
K-10
Wierchowina Czeremosz K-70
K-50
K-20
K-10
Krzemieniec Kompleks skoczni narciarskich w Krzemieńcu K-55
K-40
Kijów Tramplin Olimpijskiy K-80

  WęgryEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Budapeszt Szabadság Hegyi K-70
Kõszeg Síugrás K-30
K-10
Mátraháza Skocznia narciarska w Mátraházie K-83

  Wielka BrytaniaEdytuj

miasto nazwa skoczni punkt K
Londyn Wembley Stadium Ski Jump K-30
Londyn Hampstead Heath Ski Jump K-25
Manchester Reddish Vale Ski Jump K-30

  WłochyEdytuj

 
Skocznia narciarska Trampolino Italia w miejscowości Cortina d’Ampezzo
miasto nazwa skoczni punkt K
Predazzo Trampolino Dal Ben K-120
K-95
K-62
K-35
K-20
K-10
Pragelato Stadio del Trampolino K-125
K-95
K-60
K-30
K-15
Cortina d’Ampezzo Trampolino Italia K-90
K-55
K-32
K-20
Gallio/Asiago Trampolino di Pakstall K-95
K-62,5
K-31
K-20
Tarvisio Trampolino Fratelli Nogara K-90
K-33
K-21
Toblach/Dobbiaco Trampolino Sulzenhof K-67
Pellizano Val di Sole K-50
K-37
K-18
Ponte di Legno Trampolino Gigante Corno d’Aola K-90
K-60
K-30

Zobacz teżEdytuj

Linki zewnętrzneEdytuj

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Paweł Stawowczyk: Elementy skoczni narciarskiej. [dostęp 2011-03-09].
  2. ↑ a b c Nowy kompleks skoczni w Wiśle-Centrum:. Skocznie narciarskie archiwum. [dostęp 2021-01-27]. (pol.).
  3. ↑ Tadeusz Mieczyński, Marcin Hetnał: Skoki narciarskie: MP w Szczyrku: Małysz z kolejnym tytułem Mistrza Polski!. skijumping.pl, 2010-07-22. [dostęp 2010-07-27].
  4. ↑ Bartosz Leja: Nowe życie skoczni w Lubawce, otwarcie obiektu na Kruczej Skale. Skoki Polska, 28.02.2016. [dostęp 2021-01-27]. (pol.).
  5. ↑ a b Chochołów Gumolaste. Skocznie Narciarskie Archiwum. [dostęp 2021-01-27]. (pol.).
  6. ↑ Vikersund godkjent som K-200. vikersund.no, 2015-02-12. [dostęp 2016-09-28]. (norw.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Skocznia_narciarska&oldid=69032677”