Slaviša Žungul (ur. 28 lipca 1954 w Požarevacu) – jugosłowiański piłkarz pochodzenia chorwackiego, występujący podczas kariery na pozycji napastnika.

Slaviša Žungul
Data i miejsce urodzenia

28 lipca 1954
Požarevac

Wzrost

180 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1971–1979 Hajduk Split 178 (82)
1979–1983 New York Arrows (futsal) 145 (372)
1983–1984 Golden Bay Earthquakes (NASL) 46 (36)
1983–1984 Golden Bay Earthquakes 51 (39)
1984–1986 San Diego Sockers (futsal) 94 (123)
1986–1988 Tacoma Stars (futsal) 103 (89)
1988–1990 San Diego Sockers (futsal) 53 (21)
W sumie: 670 (762)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1974–1978  Jugosławia 14 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa edytuj

Karierę piłkarską Slaviša Žungul rozpoczął w Hajduku Split. W sezonie 1971/1972 zadebiutował w jego barwach w pierwszej lidze jugosłowiańskiej. W Hajduku grał do 1979 roku. Podczas tego okresu czterokrotnie wywalczył Mistrzostwo Jugosławii w 1972, 1974, 1975, 1979 roku oraz czterokrotnie zdobył Puchar Jugosławii w 1972, 1973, 1974 i 1977 roku.

W 1979 roku wyjechał do amerykańskiego New York Arrows z halowej ligi MISL. W klubie z Nowego Jorku grał do 1983 roku i trzykrotnie zdobył Mistrzostwo MISL w 1980, 1981 i 1982 roku. W latach 1983-1984 grał w klubie Golden Bay Earthquakes z ligi NASL oraz jej futsalowym odpowiedniku.

W latach 1984-1986 grał w futsalowym klubie San Diego Sockers, w którym dwukrotnie w 1985 i 1986 roku był wybierany MVP ligi MISL. W klubie z San Diego występował z Kazimierzem Deyną. W latach 1986-1988 grał w futsalowym klubie Tacoma Stars. Ostatnim klubem w jego karierze był ponownie futsalowy San Diego Sockers, gdzie zakończył karierę w 1990 roku.

Kariera reprezentacyjna edytuj

W reprezentacji Jugosławii Slaviša Žungul zadebiutował 28 września 1974 roku w wygranym 1-0 towarzyskim meczu z Włochami w Zagrzebiu. W 1976 roku został powołany przez selekcjonera Ante Mladinicia do kadry na Mistrzostwa Europy w Jugosławii. Tam był podstawowym zawodnikiem i wystąpił w obu spotkaniach z RFN i Holandią[1]. Ostatni raz w kadrze plavich zagrał 25 października 1978 w meczu eliminacji Mistrzostw Europy 1980 z Rumunią. Od 1974 do 1978 roku rozegrał w kadrze narodowej 14 meczów.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj