North American Soccer League
North American Soccer League (NASL) – nieistniejąca już liga zawodowa znajdująca się na najwyższym szczeblu rozgrywek w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Istniała ona w latach 1968–1984.
| Państwo | |
|---|---|
| Oficjalny skrót |
NASL |
| Dyscyplina |
piłka nożna |
| Data założenia | |
| Data rozwiązania | |
| Rozgrywki | |
| Liczba drużyn |
24 |
| Zwycięzcy | |
| Pierwszy zwycięzca | |
| Ostatni zwycięzca |
Chicago Sting (1984) |
| Najwięcej zwycięstw |
New York Cosmos (5) |
Historia edytuj
W 1967 roku wystartowały dwie piłkarskie ligi w USA: United Soccer Association i NPSL. NPSL miało podpisać kontrakt telewizyjny z CBS, ale liczba transmitowanych meczów nie zgadzała się z warunkami umowy, w związku z tym w 1968 obie ligi połączyły się w jedną ligę North American Soccer League (NASL), która przetrwała do 1984 roku.
Wpływ na popularność NASL miały sukcesy powstałego w 1971 roku New York Cosmos, w którym grali światowej klasy piłkarze m.in. Pele, Franz Beckenbauer, Johan Cruyff, Johan Neeskens. Spowodowało to przybycie do ligi NASL innych znanych piłkarzy m.in. Eusebio, Kazimierz Deyna.
W późniejszym okresie popularność ligi NASL zaczęła słabnąć, a właściciele klubu chcąc dorównać sukcesom New York Cosmos, wydawali duże sumy pieniędzy na piłkarzy, które niestety były tylko ich stratą.
Władze ligi NASL wówczas kłóciły się z władzami MISL o wynagrodzenia, niską frekwencję i brak zainteresowania ze strony amerykańskich stacji telewizyjnych[1].
Władze ligi NASL planowały rozegranie rozgrywek w sezonie 1985, ale Chicago Sting, Minnesota Strikers, New York Cosmos i San Diego Sockers przeszły do MISL[2]. W dniu 28 marca 1985 roku, NASL zawiesiła działalność, kiedy tylko Toronto Blizzard i Minnesota Strikers były zainteresowane dalszą grą w lidze NASL[3]. W tym czasie planowano wznowienie ligi w 1986 roku[4].
Jedną z głównych przyczyn rozwiązania ligi było odebranie Kolumbii roli gospodarza Mistrzostw Świata w 1986 roku na rzecz Meksyku.
Obecnie niewiele drużyn zostało na piłkarskiej mapie USA. W obecnej najwyższej klasie rozgrywkowej w kraju Major League Soccer (MLS) występują: Portland Timbers, San Jose Earthquakes, Seattle Sounders i Vancouver Whitecaps.
| Progresja NASL | ||
|---|---|---|
| Sezon | Drużyny | Liczba meczów |
| 1968 | 17 drużyn | 32 mecze |
| 1969 | 5 drużyn | 16 meczów |
| 1970 | 6 drużyn | 24 mecze |
| 1971 | 8 drużyn | |
| 1972 | 14 drużyn | |
| 1973 | 9 drużyn | 19 meczów |
| 1974 | 15 drużyn | 20 meczów |
| 1975 | 20 drużyn | 22 mecze |
| 1976 | ||
| 1977 | 18 drużyn | 26 meczów |
| 1978 | 24 drużyny | 30 meczów |
| 1979 | ||
| 1980 | 32 drużyny | |
| 1981 | 21 drużyn | |
| 1982 | 14 drużyn | |
| 1983 | 12 drużyn | 30 meczów |
| 1984 | 9 drużyn | 24 mecze |
Mistrzowie NASL edytuj
Sezon edytuj
Osiągnięcia według klubów edytuj
| Klub | Zwycięstwa | Finały | Zwycięstwa w sezonach |
|---|---|---|---|
| New York Cosmos | 5 | 1 | 1972, 1977, 1978, 1980, 1982 |
| Chicago Sting | 2 | 0 | 1981, 1984 |
| Atlanta Chiefs | 1 | 2 | 1968 |
| Tampa Bay Rowdies | 1 | 2 | 1975 |
| Toronto Metros/Blizzard | 1 | 2 | 1976 |
| Dallas Tornado | 1 | 1 | 1971 |
| Kansas City Spurs | 1 | 0 | 1969 |
| Rochester Lancers | 1 | 0 | 1970 |
| Philadelphia Atoms | 1 | 0 | 1973 |
| Los Angeles Aztecs | 1 | 0 | 1974 |
| Vancouver Whitecaps | 1 | 0 | 1979 |
| Tulsa Roughnecks | 1 | 0 | 1983 |
| Seattle Sounders | 0 | 2 | – |
| San Diego Toros | 0 | 1 | – |
| Washington Darts | 0 | 1 | – |
| St. Louis Stars | 0 | 1 | – |
| Miami Toros | 0 | 1 | – |
| Portland Timbers | 0 | 1 | – |
| Minnesota Kicks | 0 | 1 | – |
| Fort Lauderdale Strikers | 0 | 1 | – |
Mistrzowie halowego NASL edytuj
Sezon edytuj
| Sezon | Mistrz | Wicemistrz | Król strzelców | Trener mistrzów |
|---|---|---|---|---|
| 1971 | Dallas Tornado | Rochester Lancers |  Mike Renshaw Jim Benedek Dragan Popović |
 Ron Newman
|
| 1975 | San Jose Earthquakes | Tampa Bay Rowdies | Paul Child |
 Ivan Toplak
|
| 1976 | Tampa Bay Rowdies | Rochester Lancers | Juli Veee |
 Eddie Firmani
|
| 1979 | Dallas Tornado | Tampa Bay Rowdies |  Jim Ryan |
Al Miller
|
| 1979–80 | Tampa Bay Rowdies | Memphis Rogues |  David Byrne |
Gordon Jago
|
| 1980–81 | Edmonton Drillers | Chicago Sting |  Karl-Heinz Granitza |
 Timo Liekoski
|
| 1981–82 | San Diego Sockers | Tampa Bay Rowdies | Juli Veee |
Ron Newman
|
| 1983 | Tampa Bay Rowdies | Montreal Manic | Laurie Abrahams Dale Mitchell |
Al Miller
|
| 1983–84 | San Diego Sockers | New York Cosmos | Steve Zungul |
Ron Newman
|
Osiągnięcia według klubów edytuj
| Klub | Zwycięstwa | Finały | Zwycięstwa w sezonach |
|---|---|---|---|
| Tampa Bay Rowdies | 3 | 3 | 1976, 1980, 1983 |
| Dallas Tornado | 2 | 0 | 1971, 1979 |
| San Diego Sockers | 2 | 0 | 1982, 1984 |
| San Jose Earthquakes | 1 | 0 | 1975 |
| Edmonton Drillers | 1 | 0 | 1981 |
| Rochester Lancers | 0 | 1 | – |
| Memphis Rogues | 0 | 1 | – |
| Chicago Sting | 0 | 1 | – |
| Montreal Manic | 0 | 1 | – |
| New York Cosmos | 0 | 1 | – |
Drużyny NASL 1968–84 edytuj
Komisarze edytuj
- 1967: Dick Walsh (USA)
- 1967: Ken Macker (NPSL)
- 1968: Walsh and Macker (współkomisarze)
- 1969–83: Phil Woosnam
- 1983–84: Howard J. Samuels
- 1984–85: Clive Toye
Nagrody indywidualne edytuj
| Sezon | MVP | Odkrycie | Trener |
|---|---|---|---|
| 1968 |  Janusz Kowalik |
Kaizer Motaung |
 Phil Woosnam
|
| 1969 |  Cirilo Fernandez |
Cirilo Fernandez |
 Janos Bedl
|
| 1970 | Carlos Metidieri |
Jim Leeker |
Sal DeRosa
|
| 1971 | Carlos Metidieri |
 Randy Horton |
Ron Newman
|
| 1972 | Randy Horton |
Mike Winter |
Kazimierz Frankiewicz
|
| 1973 |  Warren Archibald |
Kyle Rote Jr. |
Al Miller
|
| 1974 | Peter Silvester |
Doug McMillan |
John Young
|
| 1975 | Steve David |
Chris Bahr |
John Sewell
|
| 1976 |  Pelé |
Steve Pecher |
Eddie Firmani
|
| 1977 | Franz Beckenbauer |
Jim McAlister |
Ron Newman
|
| 1978 | Mike Flanagan |
Gary Etherington |
Tony Waiters
|
| 1979 |  Johan Cruyff |
Larry Hulcer |
Timo Liekoski
|
| 1980 | Roger Davies |
Jeff Durgan |
Alan Hinton
|
| 1981 | Giorgio Chinaglia |
Joe Morrone Jr. |
Willy Roy
|
| 1982 | Peter Ward |
Pedro DeBrito |
 Johnny Giles
|
| 1983 |  Roberto Cabanas |
Gregg Thompson |
Dragan Popović
|
| 1984 | Steve Zungul |
Roy Wegerle |
Ron Newman
|
Najpopularniejsi gracze NASL edytuj
Dick Advocaat
Carlos Alberto
Sam Allardyce
Adrian Alston
Arsène Auguste- Gordon Banks
- Peter Beardsley
Franz Beckenbauer- Colin Bell
George Best
Roberto Bettega
Vladislav Bogićević- Peter Bonetti
- Ivan Buljan
- Giorgio Chinaglia
Charlie Cooke- Joe Corrigan
- Johan Cruijff
Teófilo Cubillas
Rick Davis- Buzz Demling
- Mark Demling
Kazimierz Deyna
Andranik Eskandarian
Eusébio
Elías Figueroa- Trevor Francis
- Archie Gemmill
Johnny Giles
Bruce Grobbelaar- Mark Hateley
- Geoff Hurst
- Wim Jansen
- Konrad Kornek
- Janusz Kowalik
- Helmut Kremers
- Ruud Krol
- Peter Lorimer
- Bobby Moore
- Gerd Müller
- Johan Neeskens
- Jimmy Nicholl
- Peter Nogly
Björn Nordqvist- Peter Osgood
Yasin Özdenak- Pelé
- Harry Redknapp
- Rob Rensenbrink
- Wim Rijsbergen
- Bruce Rioch
Julio César Romero
Hugo Sánchez- Graeme Souness
Mordechaj Spiegler- Arno Steffenhagen
- Alex Stepney
- Nobby Stiles
- Wim Suurbier
- Stanisław Terlecki
- Klaus Toppmöller
- Jan van Beveren
François Van der Elst- Roy Wegerle
- Peter Withe
- Slaviša Žungul
- Władysław Żmuda
Przypisy edytuj
- ↑ Soccer It flourishes for participants, but suffers at gate [dostęp 1983-12-18] (ang.).
- ↑ MISL takes four NASL teams [dostęp 1984-08-31] (ang.).
- ↑ NASL down to two teams, Ducks won’t play for this season [dostęp 1985-03-29] (ang.).
- ↑ „NASL suspends operations for 1985” page 1D Minneapolis Star and Tribune March 29, 1985.
- ↑ Tony Waiters. [dostęp 2012-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-04)].
Linki zewnętrzne edytuj
- American Soccer History Archives. sover.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-21)].
- Dane frekwencji NASL