Smukłonosek[3] (Leptonycteris) – rodzaj ssaków z podrodziny jęzorników (Glossophaginae) w obrębie rodziny liścionosowatych (Phyllostomidae).

Smukłonosek
Leptonycteris[a]
Lydekker, 1891[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – smukłonosek kaktusowy (L. curasoae)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

nietoperze

Podrząd

mroczkokształtne

Nadrodzina

Noctilionoidea

Rodzina

liścionosowate

Podrodzina

jęzorniki

Plemię

jęzorniki

Rodzaj

smukłonosek

Typ nomenklatoryczny

Ischnoglossa nivalis Saussure, 1860

Synonimy
  • Ischnoglossa[b] Saussure, 1860[2]
Gatunki

3 gatunki – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania

edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w południowej Ameryce Północnej i północnej Ameryce Południowej[4][5][6].

Morfologia

edytuj

Długość ciała 74–90 mm, ogon niewidoczny, długość ucha 16–21 mm, długość tylnej stopy 13–19 mm, długość przedramienia 51–59 mm; masa ciała 15–30 g[5][7].

Systematyka

edytuj

Rodzaj zdefiniował w 1860 roku szwajcarski entomolog i mineralog Henri de Saussure w artykule poświęconym kilku taksonom ssaków z Meksyku, opublikowanym na łamach Revue Magazin de Zoologie[2]. Na gatunek typowy Saussure wyznaczył (oznaczenie monotypowe) smukłonoska dużego (L. nivalis). Jednak nazwa Ischnoglossa, którą ukuł de Saussure, okazała się młodszym homonimem rodzaju chrząszczy opisanego w 1856 roku, w związku z tym w 1891 roku brytyjski przyrodnik, geolog i paleontolog Richard Lydekker nadał rodzajowi nietoperzy nową nazwę – Leptonycteris[1].

Etymologia

edytuj
  • Ischnoglossa: ισχνος iskhnos ‘cienki’; γλωσσα glōssa ‘język’[8].
  • Leptonycteris: gr. λεπτος leptos ‘smukły, delikatny’; νυκτερις nukteris, νυκτεριδος nukteridos ‘nietoperz’[9].

Podział systematyczny

edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[10][7][4][3]:

  1. Nowa nazwa dla Ischnoglossa Saussure, 1860
  2. Młodszy homonim Ischnoglossa Kraatz, 1856 (Coleoptera).

Przypisy

edytuj
  1. a b R. Lydekker: The Order Chiroptera. W: W.H. Flower & R. Lydekker: An Introduction to the study of Mammals Living and Extinct. Londyn: A. and C. Black, 1891, s. 674. (ang.).
  2. a b H.L.F. de Saussure. Note sur quelques mammiferes du Mexiqu. „Revue Magazin de Zoologie”. 2e Série. 12, s. 491, 1860. (fr.). 
  3. a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 102. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  4. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 166. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  5. a b S. Solari, R. Medellín, B. Rodríguez-Herrera, V. da Cunha Tavares, G. Garbino, M.A. Camacho, D.T. Saá, B. Lim, J. Arroyo-Cabrales, A. Rodríguez-Durán, E. Dumont, S. Burneo, L.F. A. Urioste, M. Tschapka & D. Espinosa: Family Phyllostomidae (New World Leaf-nosed Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 513–515. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Leptonycteris. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-02-11]. (ang.).
  7. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 499. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  8. Palmer 1904 ↓, s. 351.
  9. Palmer 1904 ↓, s. 372.
  10. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-12]. (ang.).

Bibliografia

edytuj