Sobkowa Strażnica (słow. Predná suchá veža[1], 2199[2] lub 1951[3] m) – turnia znajdująca się w zakończeniu Sobkowej Grani odchodzącej na zachód od Lodowego Szczytu w słowackiej części Tatr Wysokich. Od Małej Sobkowej Turni na wschodzie oddzielona jest Niżnim Sobkowym Przechodem[3].

Sobkowa Strażnica
Ilustracja
Sobkowa Strażnica i Sobkowa Ubocz
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

2199 m n.p.m.

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Sobkowa Strażnica”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Sobkowa Strażnica”
Ziemia49°11′51,2″N 20°10′16,5″E/49,197556 20,171250

Północne ściany turni opadają do Doliny Suchej Jaworowej, południowo-wschodnie – do Sobkowego Żlebu[2], natomiast rozległe trawiasto-piarżyste stoki południowo-zachodnie, opadające ku Dolinie Zadniej Jaworowej, noszą nazwę Sobkowej Uboczy[3].

Witold Henryk Paryski w przewodniku Tatry Wysokie pisze, że Sobkowa Strażnica jest ostatnim wzniesieniem Sobkowej Grani, i podaje dla niej wysokość 1951 m[3]. W atlasie satelitarnym Tatr i Podtatrza Sobkowa Strażnica oznaczona jest wysokością 2199 m, a w północno-zachodnim przedłużeniu Sobkowej Strażnicy wyróżnione są jeszcze Pośrednia Sobkowa Strażnica (2045 m) i Mała Sobkowa Strażnica (1951 m)[2] – co sugeruje, że Sobkowa Strażnica według Paryskiego odpowiada Małej Sobkowej Strażnicy według atlasu.

Na turnię nie wiodą żadne znakowane szlaki turystyczne, dostęp na nią mają jedynie taternicy. Najprostsza dla nich droga prowadzi z Niżniego Sobkowego Przechodu. Łatwa jest również droga od zachodu, z Jaworowego Ogrodu. Ze szczytu rozlega się ciekawy widok na Jaworowy Mur, Lodowy Szczyt i Kapałkową Grań[3].

Pierwsze wejścia turystyczne:

Już dawniej na Sobkową Strażnicę wchodzili myśliwi z Jurgowa, byli na niej także austriaccy kartografowie w latach 1895–1897[3].

Przypisy edytuj

  1. Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-07-23].
  2. a b c Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 123. ISBN 83-909352-2-8.
  3. a b c d e f Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVIII. Lodowa Przełęcz – Lodowy Zwornik. Warszawa: Sklep Podróżnika, 1993, s. 110–112.