Sobotka (herb szlachecki)
Sobotka (Sabotka, Sobotke, Sobótka, Doliwa odmienny) – kaszubski herb szlachecki, według Przemysława Pragerta odmiana herbu Doliwa.
Opis herbu edytuj
Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
W polu błękitnym skos srebrny obarczony trzema różami czerwonymi. Klejnot: Nad hełmem bez korony trzy róże czerwone w słup między dwoma rogami bawolimi w pasy błękitne i srebrne. Labry: błękitne, podbite srebrem.
Najwcześniejsze wzmianki edytuj
Herb wzmiankuje jedynie Nowy Siebmacher.
Rodzina Sobotka edytuj
Sobotkowie byli cząstkową szlachtą siedzącą na dziale we wsi Siemirowice. Pierwsze wzmianki o rodzinie pochodzą z lat 1575 i 1601 (potwierdzenie lenna dla rodziny Sebotken), kolejne z lat 1614 (Stefan i Marcin Sobotkowie), 1628 (Sebotke). Rodzina wygasła przed 1658, zaś jej dział objęli w posiadanie Dzięcielscy.
Herbowni edytuj
Sobotka (Sabotka, Sabotke, Sebotke, Sebotken, Sobotke).
Przypisy edytuj
- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.
Bibliografia edytuj
- Przemysław Pragert: Herbarz szlachty kaszubskiej T.2. Gdańsk: Wydawn. BiT, 2007, s. 181, 296. ISBN 978-83-924425-9-2.