Salut 6 EP-2 (kod wywoławczy Зенит - Zenit) – trzecia udana radziecka misja załogowa na stację Salut 6. Czechosłowacki kosmonauta Vladimír Remek został pierwszym w kosmosie człowiekiem niepochodzącym z ZSRR ani z USA. Był to pierwszy lot w ramach programu Interkosmos, umożliwiającego dostęp do przestrzeni kosmicznej krajom komunistycznym. Załoga wystartowała i powróciła na Ziemię na pokładzie statku Sojuz 28.

Sojuz 28
Emblemat Sojuz 28
Dane misji
Indeks COSPAR

1978-023A

Zaangażowani

 ZSRR

Oznaczenie kodowe

Zenit

Pojazd
Statek kosmiczny

Sojuz 7K-T

Masa pojazdu

6800 kg

Rakieta nośna

Sojuz-U

Załoga
Załoga

Aleksiej Gubariew (2)
Vladimír Remek (1)

Start
Miejsce startu

Bajkonur, Kazachstan

Początek misji

2 marca 1978 (15:28:10 UTC)

Orbita okołoziemska
Apogeum

275,6 km

Perygeum

198,9 km

Okres orbitalny

88,95 min

Inklinacja orbity

51,65°

Lądowanie
Miejsce lądowania

310 km W od Celinogradu
51°N 67°E/51,000000 67,000000

Lądowanie

10 marca 1978 (13:44:40 UTC)

Czas trwania misji

7 d, 22 h, 16 min, 30 s

Program Sojuz
Kapsuła powrotna Sojuza 28 na wystawie w Muzeum Lotnictwa Kbely w Pradze

Załoga

edytuj

Rezerwowa

edytuj

Lądowanie

edytuj

Przebieg misji

edytuj

Sojuz 28 wystartował 2 marca 1978 o godz. 15:28:10 UTC z kosmodromu Bajkonur. Pojazd połączył się ze stacją Salut 6, zamieszkiwaną w tym czasie przez Gieorgija Grieczkę i Jurija Romanienkę. Jak wszystkie misje programu Interkosmos, lot trwał 7 dni i 21,5 godzin, plus-minus godzinę. Taka zasada miała zapobiec oskarżeniom o faworyzowanie przez ZSRR niektórych krajów z bloku komunistycznego poprzez wysyłanie ich kosmonautów na dłuższe misje.

Jednym z głównych celów programu Interkosmos było propagandowe wsparcie dla niepopularnych reżimów Europy Środkowej – był to jeden z powodów wysłania w kosmos w pierwszej kolejności kosmonauty z Czechosłowacji – Husák cieszył się spośród wszystkich komunistycznych przywódców wyjątkowo słabym poparciem, wynikającym z tego, że do władzy doprowadziła go interwencja w Czechosłowacji wojsk Układu Warszawskiego.
Podczas pobytu w stacji kpt. Remek z płk. Gubariewem przeprowadził szereg naukowych eksperymentów. Do najważniejszych z nich należały:

  • MORAWA – polegający na wytapianiu metali w warunkach nieważkości przy pomocy elektrycznego pieca Stop 01. Eksperyment przygotowany przez Czechosłowacką Akademię Nauk i Akademię Nauk ZSRR. Do wytopu użyto chlorku srebra i ołowiu oraz chlorku miedzi i ołowiu.
  • TLEN – polegał na badaniu zachowania się tlenu w tkance w warunkach nieważkości.
  • EKSTYNKCJA – dotyczył obserwacji zmian jasności gwiazd przy zachodzeniu ich w strefę cienia Ziemi (chodziło o uzyskanie danych dotyczących ilości pyłu wytwarzanego przez mikrometeoryty na wysokości 80–100 km).
  • CHLORELLA – polegający na badaniu na orbicie różnych gatunków roślin wodnych pod kątem ich wykorzystania dla regeneracji powietrza na statkach kosmicznych.

Poza tym kosmonauci zajmowali się eksperymentami medyczno-biologicznymi polegającymi na wzajemnym badaniu stanu ich zdrowia oraz funkcjonowania poszczególnych organów[1].
Czas spędzony przez załogę Sojuza 28 na stacji był dla jednego z jej dotychczasowych mieszkańców okresem wyjątkowo trudnym. Romanienko cierpiał na nasilające się bóle zęba. Na pokładzie stacji nie było sposobu na zaradzenie dolegliwości, kontrola lotów mogła mu jedynie poradzić częste mycie zębów ciepłą wodą. Do lądowania – w 6 dni po lądowaniu Sojuza 28 – jeden z nerwów uległ całkowitemu odsłonięciu.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Andrzej Marks: Polak melduje z Kosmosu. Warszawa: RSW Prasa-Książka-Ruch, 1979, s. 193.

Bibliografia

edytuj

Vladimír Remek, Pod námi planeta Země 1979

Linki zewnętrzne

edytuj