Almik kubański
Almik kubański[3] (Atopogale cubana) – gatunek ssaka owadożernego z rodziny almikowatych (Solenodontidae).
| Atopogale cubanus[1] | |||
| (Peters, 1861) | |||
_(16740609846).jpg) Ilustracja z 1863 roku | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Atopogale | ||
| Gatunek |
almik kubański | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Średnie wymiary edytuj
- Długość ciała – 28–32 cm
- Długość ogona – 17–25 cm
Występowanie edytuj
Występuje w lasach górskich Kuby. Jest gatunkiem endemicznym.
Tryb życia edytuj
Almiki kubańskie żywią się pokarmem mieszanym, o bardzo zróżnicowanym składzie. W nocy grzebią w leśnej glebie w poszukiwaniu owadów i innych bezkręgowców, jak również grzybów i korzeni. Potrafią się dobrze wspinać, więc zjadają również owoce i pąki drzew, a niekiedy polują także na drobne zwierzęta. Jadem wydzielanym przez przekształcone gruczoły ślinowe znajdujące się w żuchwie, almiki mogą zabijać jaszczurki, żaby, małe ptaki, a nawet gryzonie. Prawdopodobnie nie są odporne na własny jad, ponieważ osobniki hodowane w klatkach podgryzione podczas walk przez współtowarzyszy, wkrótce giną z wyraźnymi objawami zatrucia.
Rozmnażanie edytuj
Samica w jednym miocie rodzi od 1 do 3 młodych.
Przypisy edytuj
- ↑ Atopogale cubanus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ R. Kennerley, S.T. Turvey, R. Young, Atopogale cubana, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2021, wersja 2020-3 [dostęp 2021-01-15] (ang.).
- ↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 63. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
Bibliografia edytuj
- Philip Whitfield (red.): Ilustrowana encyklopedia zwierząt. Warszawa: 1997. ISBN 83-7066-683-3.