Spółgłoska iniektywna miękkopodniebienna dźwięczna
rodzaj dźwięku spółgłoskowego
Spółgłoska iniektywna miękkopodniebienna dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczanej symbolem: [ɠ].
| Numer IPA | 166 | |||
|---|---|---|---|---|
| ɠ | ||||
| Jednostka znakowa |
ɠ | |||
| Unikod |
U+0260 | |||
| UTF-8 (hex) |
c9 a0 | |||
| Inne systemy | ||||
| X-SAMPA | g_< | |||
| Kirshenbaum | g` | |||
| IPA Braille↗ | ⠦⠛ | |||
| Przykład | ||||
| informacje • pomoc | ||||
| ||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | ||||
Artykulacja
edytujOpis
edytujW czasie artykulacji [ɠ]
- modulowany jest prąd powietrza powstały w wyniku zasysającego ruchu krtani do dołu przy drgających wiązadłach głosowych, czyli artykulacja tej spółgłoski wymaga inicjacji krtaniowej i ingresji,
- tylna część podniebienia miękkiego zamyka dostęp do jamy nosowej, prąd powietrza przepływa przez jamę ustną
- prąd powietrza w jamie ustnej przepływa ponad całym językiem
- tylna część grzbietu wznosi się stromo ku podniebieniu miękkiemu, tworząc zwarcie. Dochodzi do całkowitego zablokowania dostępu powietrza do jamy ustnej. Następuje rozwarcie, powietrze jest zasysane do wewnątrz w wyniku ssącego ruch krtani, co nadaje głosce charakterystyczny głuchy dźwięk.
- wiązadła głosowe periodycznie drgają, spółgłoska ta jest dźwięczna
Warianty
edytujWarianty obejmują typowe dla spółgłoski [ɡ] bardziej lub mniej miękkopodniebienne miejsce artykulacji.
Przykłady
edytuj- w językuy sindhi: ڳرو [ɠəro] – ciężki
- w języku zulu: ukuza [uˈɠuːza] – przybyć