Spółgłoska nosowa podniebienna dźwięczna

rodzaj dźwięku spółgłoskowego

Spółgłoska nosowa podniebienna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczanej symbolem: [ɲ].

Spółgłoska nosowa podniebienna
Numer IPA 118
ɲ
Jednostka znakowa

ɲ

Unikod

U+0272

UTF-8 (hex)

c9 b2

Inne systemy
X-SAMPA J
Kirshenbaum n^
IPA Braille
.....
Przykład
informacjepomoc
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Artykulacja edytuj

Opis edytuj

W czasie artykulacji podstawowego wariantu [ɲ]:

Warianty edytuj

Opisanej powyżej artykulacji może towarzyszyć dodatkowo:

  • przewężenie w gardle, mowa wtedy o spółgłosce faryngalizowanej: [ɲˤ]
  • wzniesienie tylnej części grzbietu języka w kierunku podniebienia tylnego, mowa wtedy o spółgłosce welaryzowanej: [ɲˠ]
  • zaokrąglenie warg, mowa wtedy o labializowanej spółgłosce [ɲʷ]

Między innymi w języku polskim występuje właściwie spółgłoska nosowa środkowojęzykowo-podniebienna.

Przykłady edytuj

Pisownia edytuj