Andrzej Boni

polski architekt

Andrzej Boni, właśc. Andrea Giovanni Boni[1] (ur. 28 listopada 1894 w Carrarze, zm. 17 października 1962 w Warszawie[2]) – architekt pochodzenia włoskiego działający w Polsce, specjalizujący się w projektach obiektów sakralnych.

Andrzej Boni
Andrea Giovanni Boni
Data i miejsce urodzenia

28 listopada 1894
Carrara

Data i miejsce śmierci

17 października 1962
Warszawa

Narodowość

włoska

Dziedzina sztuki

architektura

Epoka

modernizm

Ważne dzieła

Bazylika Najświętszego Serca Jezusowego w Warszawie
Kościół Najczystszego Serca Maryi w Warszawie
Konkatedra w Sokołowie Podlaskim

Życiorys edytuj

Absolwent Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Mediolanie (1918)[1].

Andrzej Boni był autorem wielu planów architektonicznych i wykończeniowych polskich kościołów i kaplic. Do najbardziej znanych z projektowanych przez niego budowli należy Bazylika Najświętszego Serca Jezusowego w Warszawie, która Boniemu zawdzięcza podziemny teatr i sale katechetyczną. Architekt ten był także autorem realizowanego w latach 1933-1940 przy placu Szembeka w Warszawie[3][4] oraz wzorowanego na tej świątyni kościoła Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Sokołowie Podlaskim, zbudowanego w latach 1948-1951. Opracował także w 1930 niezrealizowany projekt Świątyni Opatrzności w Warszawie[5].

Członek oddziału warszawskiego Stowarzyszenia Architektów Polskich[1].

Wybrane realizacje edytuj

Rok ukończenia Obiekt Lokalizacja
1931 Bazylika Najświętszego Serca Jezusowego w Warszawie   Warszawa [1]
1940 kościół parafii Najczystszego Serca Maryi   Warszawa [1]
1951 Dyrekcja Państwowego Monopolu Tytoniowego   Warszawa [1]
1983 Konkatedra Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny   Sokołów Podlaski [1]

Przypisy edytuj