Charminar, Ćar Minar[1] (devanagari: चार मीनार, nasta'liq: چار مینار, dosł.: Cztery Wieże) – meczet wybudowany w 1591 roku z czterema minaretami o wysokości 53 m i szerokości 30 m[2]. Jest znakiem rozpoznawczym miasta Hajdarabad, stolicy stanu Andhra Pradesh w Indiach.

Charminar
Ilustracja
Meczet Charminar położony w mieście Hajdarabad
Państwo

 Indie

Miejscowość

Hajdarabad

Wyznanie

islam

Rodzaj

meczet

Historia
Data budowy

1591

Położenie na mapie Telangany
Mapa konturowa Telangany, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Charminar”
Położenie na mapie Indii
Mapa konturowa Indii, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Charminar”
Ziemia17°21′41″N 78°28′28″E/17,361389 78,474444
Strona internetowa

Historia edytuj

Sułtan Muhammad Quli Qutub Shah, piąty władca z dynastii Qutb Shahi wybudował Charminar w 1591, zaraz po przeniesieniu stolicy z miasta Golkonda do Hajdarabadu[3]. Budowla ta powstała jako dziękczynienie za zwycięstwo w walce z epidemią dżumy w mieście. Podobno sułtan modlił się o zakończenie epidemii, która niszczyła jego miasto i przysiągł wybudować meczet dokładnie w tym miejscu, jeżeli jego modlitwa zostanie wysłuchana. Nazwa Charminar wywodzi się prawdopodobnie od czterech wież – minaretów – tego meczetu, a dokładniej od słowa char znaczącego w języku urdu oraz w perskim "cztery", a także od arabskiego słowa minar lub manar znaczącego dosłownie "wieża".

Meczet wzniesiono przy użyciu granitu i kamienia wapiennego połączonego zaprawą wapienną, a także marmuru. Początkowo meczet był ulokowany dokładnie w samym centrum miasta i tak dokładnie zaplanowany, że z każdej z czterech stron meczetu można było dostrzec granice ówczesnego Hajdarabadu. Dzięki temu miejsce, w którym przecinały się obie drogi, a które wypadało dokładnie pod meczetem, było jednym z najbardziej ruchliwych w tamtych czasach. Istnieje także legenda, według której istnieje podziemny korytarz łączący pałac w Golkondzie z Charminarem, które miało potencjalnie służyć jako droga ucieczki w razie niebezpieczeństwa grożącego władcom z dynastii Qutub Shahi podczas oblężenia miasta. Niestety lokalizacja tunelu nie jest znana.

Architektura edytuj

Charminar stanowi jeden z najbardziej efektownych przykładów architektury islamu. Każdy z boków tej budowli mierzy 20 m i w rogu każdego z nich znajduje się wysoki minaret. Każda z tych czterech wież wznosi się na wysokość 53 m, dzięki czemu panuje nad otaczającym ją krajobrazem. Każdy z minaretów ma cztery piętra, odznaczające się dzięki okręgom okien widocznych na zewnątrz. W przeciwieństwie do świątyni Tadź Mahal, cztery wieże Charminaru stanowią część zasadniczej konstrukcji meczetu. Wewnątrz wież umieszczono kręte schody ze 149 stopniami, umożliwiające turystom wspięcie się na najwyższe piętro i podziwianie panoramy miasta.

Właściwy meczet zajmuje ostatnie piętro w czteropiętrowej budowli. Według H.P. Blavatsky'ego, każde z pięter początkowo było pomyślane jako miejsce do nauki, zanim nie zostało przekształcone przez administrację brytyjską w hurtownię opium i likierów[4].

Każda ze stron budowli ogranicza swymi łukami ogromny plac znajdujący się wewnątrz. Pod każdym z tych łuków przechodzi droga zwana drogą królewską, a ich rozpiętość wynosi 11 m przy wysokości 20 m od wierzchołka do cokołu. Każdy z tych łuków podtrzymuje strop pierwszego piętra meczetu. W 1889 w każdy z łuków zostały zamontowane zegary.

Sklepienie widoczne od dołu wygląda jak kopuła i stanowi podparcie dla dwóch pięter galerii meczetu oraz tarasu leżącego na samej górze, który jest ograniczony balustradą. Główna galeria ma 45 miejsc do modlitwy wraz z dużą przestrzenią z przodu, tak aby w piątkowych modlitwach mogła uczestniczyć większa liczba osób.

Sam meczet jest jednym z najsłynniejszych miejsc w rejonie i przyciąga rzesze turystów oraz pielgrzymów. Dzięki temu w okolicy wykształciło się swoiste, dobrze prosperujące centrum handlowe (Laad Baazar) liczące około 14 000 sklepów.

Przypisy edytuj

  1. Nazewnictwo Geograficzne Świata. Zeszyt 4. Azja Południowa, KSNG (PDF)
  2. Andhra Pradesh Road Atlas & State Distance Guide. R.P.Arya (red.). Dźodhpur: Indian Map Service, 2005, s. 4. ISBN 81-87460-07-5. (ang.).
  3. Indie - Hyderabad. [dostęp 2010-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-27)].
  4. FROM THE CAVES AND JUNGLES OF HINDOSTAN, H.P. Blavatsky. Urbana, Illinois (USA): Project Gutenberg.Etext #6687. 2004. p 265

Linki zewnętrzne edytuj