Wikipedia

Grabowski Gallery

Grabowski Gallery (Galeria Grabowskiego) – galeria awangardowa w Londyńskiej dzielnicy Chelsea, założona przez polskiego aptekarza Mateusza Grabowskiego, działająca w latach 1959–1975. Galeria cieszyła się renomą nie tylko wśród emigracji polskiej po II wojnie światowej, ale i w nowym świecie Pop i Op-artu oraz artystów z Commonwealthu, stąd nazywano ją wystawą „artystów diaspory”[1].

Grabowski Gallery
Państwo

 Wielka Brytania

Kraj

 Anglia

Miejscowość

Londyn

Adres

84 Sloane Avenue
Chelsea
London SW3

Data założenia

1959

Data likwidacji

1975

Zakres zbiorów

Awangarda
Pop-art
Op-art

Dyrektor

Mateusz Grabowski

Położenie na mapie gminy Kensington and Chelsea
Mapa konturowa gminy Kensington and Chelsea, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Grabowski Gallery”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Grabowski Gallery”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Grabowski Gallery”
Położenie na mapie Wielkiego Londynu
Mapa konturowa Wielkiego Londynu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Grabowski Gallery”
Ziemia51°29′36,6″N 0°10′05,8″W/51,493500 -0,168278
Multimedia w Wikimedia Commons

Początki wystawowe galerii były wykorzystane dla zasobnej grupy polskich malarzy i rzeźbiarzy przebywających w Londynie[2]. Do nich zaliczyli się:

Ponieważ był to okres rozkwitu sztuki Op-art i Pop-art, Grabowski zaczął promować młodych artystów absolwentów wielu londyńskich szkół plastycznych, m.in. pobliskiej Royal College of Art, jak również z zagranicy. Inauguracyjny pokaz Op-artu w Londynie miał miejsce właśnie u Grabowskiego[3]. Impreza Grabowskiego nie była komercyjna, w zamian za urządzenie wystawy mecenas oczekiwał tylko jednej pracy artysty, był to wyraz jego pasji. Jego otwarcie na sztukę z całego świata było bardzo znaczące zwłaszcza dla artystów z trzeciego świata[4][5]. Wśród wczesnej awangardy Grabowskiego byli między innymi:

OLIVER BEVAN Both Ways 1965

Galeria zorganizowała około dwustu wystaw, nim została zamknięta w 1975 r., rok przed śmiercią założyciela. Zbiory Grabowskiego na jego życzenie zostały podarowane do Muzeum Sztuki w Łodzi oraz do Muzeum Narodowego w Warszawie[6].

W Londynie w tym okresie istniały cztery inne galerie należące do polskich emigrantów[7]: Feliksa Topolskiego z własnym warsztatem i galerią pod mostem kolejowym w dzielnicy Waterloo, Drian Gallery Halimy Nałęcz, Centaur Gallery Jana Wieliczko i Dinah oraz Heim Gallery Andrzeja Ciechanowieckiego historyka sztuki[8].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Diaspora Artists, „new.diaspora-artists.net” [dostęp 2020-05-22] (ang.).
  2. ↑ Andrzej Maria Borkowski, History of APA, Association of Polish Artists in Great Britain - APA (1957) [dostęp 2020-05-24] (ang.).
  3. ↑ Stępień, Justyna: British Pop Art and Postmodernism. Cambridge Scholars Publishing, 2015, s. 129. ISBN 978-1-4438-8294-1. (ang.).
  4. ↑ Chambers, Eddie: Black Artists in British Art: A History since the 1950s. Bloomsbury Publishing, 2014. ISBN 978-0-8577-2409-0. (ang.).
  5. ↑ Grayson Ford, Sue. Foreword to Brave New Visions: The Émigrés who transformed the British Art World. „Insider/Outsider Festival”, 2019. [dostęp 2020-05-24]. (ang.). 
  6. ↑ Gifted by Mateusz Grabowski, Muzeum Sztuki w Łódzi [dostęp 2020-05-26] (pol. • ang.).
  7. ↑ Jan Wiktor Sienkiewicz, Polskie galerie sztuki w powojennym Londynie, Dziennik Polski w Kanadzie, 2003.
  8. ↑ Sienkiewicz, Jan Wiktor: Polskie galerie sztuki w Londynie w drugiej połowie XX wieku. Lublin-London: 2003. ISBN 83-227-2071-8.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grabowski_Gallery&oldid=72742126”