Hikaru Nakamura

amerykański szachista

Hikaru Nakamura, właśc. Christopher Hikaru Nakamura[4] (ur. 9 grudnia 1987 w Hirakacie) – amerykański szachista pochodzenia japońskiego, arcymistrz od 2003 roku.

Hikaru Nakamura
Ilustracja
Hikaru Nakamura (2016)
Data i miejsce urodzenia

9 grudnia 1987
Hirakata

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Tytuł szachowy

arcymistrz (2003)

Ranking FIDE

2789 (05.04.2024)[1]

Ranking krajowy FIDE

2[2]

FIDE Top 100

3[3]

Strona internetowa

Kariera szachowa

edytuj

Urodził się w Japonii, w 1987 jego rodzina przeniosła się do Stanów Zjednoczonych. W 2001 zwyciężył w turnieju juniorów w Tulsie oraz zdobył w Oropesa del Mar tytuł wicemistrza świata juniorów do lat 14[5]. W 2002 podzielił I miejsce (m.in. przed Bartłomiejem Macieją i Bartoszem Soćko) na Bermudach. W 2003 podzielił I miejsce w otwartym turnieju rozegranym w Foxwoods Casino oraz został najmłodszym amerykańskim szachistą, któremu przyznano tytuł arcymistrza, bijąc tym samym rekord Bobby’ego Fischera (w 2007 rekord ten został pobity przez Fabiana Caruanę). W 2004 awansował do IV rundy (1/16 finału) mistrzostw świata w Trypolisie, rozgrywanych systemem pucharowym[6]. W tym samym roku zajął również I miejsce w turnieju open w Juan Dolio oraz pokonał 4½ – 1½ Siergieja Karjakina w meczu rozegranym w Meksyku[7]. W bardzo udanym 2005 zdobył tytuł mistrza Stanów Zjednoczonych[8], zwyciężył w turnieju Foxwoods Open, podzielił I miejsce w turnieju World Open w Filadelfii oraz zajął II miejsce w turnieju młodych mistrzów w Lozannie (w finale ulegając Andriejowi Wołokitinowi)[9]. W 2006 zwyciężył w turnieju North American Open w Las Vegas[10]. W 2007 podzielił II miejsce (za Władimirem Akopianem) w silnie obsadzonym turnieju open w Gibraltarze oraz triumfował w Barcelonie. W 2008 zwyciężył w kolejnej edycji turnieju Gibtelecom Masters w Gibraltarze, w dogrywce pokonując Bu Xiangzhi[11], jak również w turnieju szachów szybkich w Cap d'Agde (po finałowym zwycięstwie nad Wasilijem Iwanczukiem)[12]. W 2009 po raz drugi w karierze zdobył tytuł mistrza Stanów Zjednoczonych[13], podzielił również I m. w turnieju World Open w Filadelfii (wspólnie z Jewgienijem Najerem) oraz w turnieju Donostia-San Sebastián Chess Festival San Sebastián (wspólnie z Rusłanem Ponomariowem). W 2011 odniósł jeden z największych sukcesów w karierze, samodzielnie zwyciężając (m.in. przed mistrzem świata Viswanathanem Anandem, Magnusem Carlsenem i Lewonem Aronjanem) w turnieju Tata Steel Chess w Wijk aan Zee. W 2012 zdobył trzeci w karierze tytuł mistrza Stanów Zjednoczonych oraz zwyciężył w Hoogeveen[14]. W 2013 zwyciężył w turnieju London Chess Classic 2013 w Londynie[15]. W 2015 samodzielnie zwyciężył w Gibraltarze[16] oraz zdobył czwarty w karierze tytuł indywidualnego mistrza Stanów Zjednoczonych[17].

W 2022 zwyciężył w FIDE Grand Prix 2022, zdobywając 23 pkt. nad drugim Richárdem Rapportem[18][19].

30 października 2022 zdobył tytuł Mistrza Świata w szachach Fischera wygrywając w finale z Janem Niepomniaszczijm[20].

Wielokrotnie reprezentował Stany Zjednoczone w turniejach drużynowych, m.in.:

Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnął 1 października 2015, z wynikiem 2816 punktów[23] zajmował wówczas 2. miejsce (za Magnusem Carlsenem) na światowej liście FIDE[24].

W listopadzie 2023 arcymistrz Władimir Kramnik zarzucił Nakamurze oszukiwanie w grach online na portalu Chess.com. W odpowiedzi administracja platformy po przeanalizowaniu blisko 2000 gier Nakamury wystosowała oświadczenie, w którym stwierdzono brak dowodów na oszustwa z jego strony[25].

W kwietniu 2024 zajął drugie miejsce w turnieju pretendentów 2024 (0,5 punktu za Gukeshem D)[26][27].

Przypisy

edytuj
  1. Nakamura, Hikaru [online], ratings.fide.com [dostęp 2025-04-05] (ang.).
  2. Period: December 2023. Rank United States of America. Międzynarodowa Federacja Szachowa, 1 grudnia 2023. [dostęp 2023-12-28].
  3. Top 100 Players December 2023 – Archive. Międzynarodowa Federacja Szachowa, 1 grudnia 2023. [dostęp 2023-12-28].
  4. Uzasadnienie wniosku pozwanego Christophera Hikaru Nakamury o oddalenie pozwu, 7 Grudzień, 2022.
  5. World Youth Championships 2001.
  6. World Chess Championship: 2004 FIDE Knockout Matches.
  7. Nakamura finishes off Karjakin in Mexico.
  8. 16-year Hikaru is US Champion.
  9. Volokitin wins Young Masters in Lausanne.
  10. North American Open 2006.
  11. Nakamura nach dramatischem Finish Sieger in Gibraltar 2008.
  12. Hikaru Nakamura wins Cap d’Agde 2008.
  13. Hikaru Nakamura is the US Champion 2009. [dostęp 2009-05-19].
  14. 16th Unive Tournament 2012.
  15. Hikaru Nakamura wins the London Chess Classic Super 16.
  16. The 2015 Tradewise Gibraltar Chess Festival – Masters.
  17. U.S. Champ Final: Who else?!
  18. Turniej Grand Prix FIDE: Hikaru Nakamura zwyciężył w Berlinie [online], polsatsport.pl [dostęp 2022-06-17] (pol.).
  19. FIDE Grand Prix 2022: Wszystkie niezbędne informacje [online], chess24.com [dostęp 2022-06-17] (pol.).
  20. Hikaru Nakamura Mistrzem Świata w szachach Fischera [online], chess.com [dostęp 2022-10-31] (pol.).
  21. OlimpBase.
  22. OlimpBase.
  23. Top lists records: Nakamura, Hikaru. [dostęp 2009-05-19].
  24. Top 100 Players October 2015 – Archive. [dostęp 2016-06-09].
  25. Regarding Recent Accusations. chess.com. [dostęp 2023-12-04]. (ang.).
  26. News, Gukesh D and Tan Zhongyi win the Candidates Tournament 2024 [online], European Chess Union, 22 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-23] (ang.).
  27. Crosstable [online], candidates2024.fide.com [dostęp 2024-04-23] (ang.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj