Józef Grudzień
Józef Grudzień (ur. 1 kwietnia 1939 w Piasku Wielkim, zm. 17 czerwca 2017[1] w Pułtusku[2]) – polski bokser, mistrz i wicemistrz olimpijski.
 Józef Grudzień (2007) | ||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
1 kwietnia 1939 | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
17 czerwca 2017 | |||||||||||||||||||||
| Wzrost |
170 cm | |||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||
  
| ||||||||||||||||||||||
_01.jpg)
Życiorys edytuj
W rodzinnej wsi krótko i amatorsko uprawiał siatkówkę. Potem uczęszczał do Technikum Budowy Wagonów przy wrocławskim Pafawagu (wyjechał ze wsi z biedy, małe gospodarstwo nie mogło wyżywić rodziny, a szkoła we Wrocławiu oferowała internat). Już wówczas fascynował się sportem, a jego ulubieńcem był Leszek Drogosz. Brat Józefa, Władysław wcześniej wyjechał do pracy w Dzierżoniowie i uprawiał pięściarstwo w lokalnym klubie „Włókniarz”, co wpływało na niego inspirująco. W wieku szesnastu lat sam zajął się boksem – jego pierwszym trenerem był Wacław Krupiński, wrocławski pięściarz wagi półciężkiej. Rok później skończył technikum i zaczął pracować w Pafawagu jako brakarz. Mając osiemnaście lat zadebiutował w bokserskiej drużynie narodowej podczas meczów w Jugosławii[3].
Był zawodnikiem Pafawagu Wrocław i Legii Warszawa. Boksował w wadze lekkiej. Największy sukces odniósł podczas igrzysk olimpijskich w Tokio (1964), kiedy to został mistrzem olimpijskim, zwyciężając w finale Wiliktona Barannikowa (ZSRR). Cztery lata później w Meksyku zdobył srebrny medal[4].
Z powodzeniem startował w mistrzostwach Europy. W Moskwie (1963) odpadł w ćwierćfinale, ale w Berlinie (1965) został wicemistrzem (przegrał z Wiliktonem Barannikowem), a dwa lata później mistrzem Europy w Rzymie, będąc najlepszym zawodnikiem turnieju. Był też trzykrotnie mistrzem Polski (1965, 1967 i 1968)[4].
Po zakończeniu kariery przez pewien czas pracował jako trener, następnie jako technolog. Laureat Nagrody im. Aleksandra Rekszy (1991), a także odznaczony Krzyżami Kawalerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1998)[5]. Działacz PKOl.
Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi 2010[6] oraz przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015 roku[7]. W 2015 roku wystąpił we własnej osobie w powstającym filmie dokumentalnym o polskim boksie pt. Ring Wolny[8][9]. Zmarł 17 czerwca w Pułtusku[2]. Został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera G-tuje-7)[10].
Przypisy edytuj
- ↑ Zmarł Józef Grudzień [online], Sport.pl, 17 czerwca 2017 [dostęp 2017-06-17] (pol.).
- ↑ a b Nie żyje Józef Grudzień [online], pultusk24.pl, 20 czerwca 2017 [dostęp 2020-04-17] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-17].
- ↑ Leszek Płażewski, Trudna droga, w: Poczet polskich olimpijczyków 1924-1984. Tokyo '64. Meksyk '68. Monachium '72, KAW, Warszawa, 1984, s.21-23, ISBN 83-03-00573-1
- ↑ a b Józef Grudzień (1939-2017) – Polski Komitet Olimpijski [online] [dostęp 2023-01-31] (pol.).
- ↑ M.P. z 1999 r. nr 6, poz. 68
- ↑ Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego [online], onet.pl, 16 maja 2010 [dostęp 2014-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-01].
- ↑ Barbara Sowa, Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała lista [online], Dziennik.pl, 16 marca 2015 [dostęp 2015-03-21].
- ↑ Ring Wolny: Zdjęcia z Józefem Grudniem [online], ringpolska.pl, 26 stycznia 2015 [dostęp 2017-05-04] (pol.).
- ↑ Mistrz olimpijski w Semiramidzie [online], pultusk24.pl, 22 stycznia 2015 [dostęp 2017-05-04].
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-18].
Linki zewnętrzne edytuj
- Wyniki olimpijskie zawodnika na portalu Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-01)]. (ang.).
- Grudzień Józef [online], Polski Komitet Olimpijski [dostęp 2014-12-21] (pol.).