Jan II (książę Bawarii)

Jan II (ur. ok. 1341, zm. 1397) – książę Bawarii-Landshut od 1375 r. do 1392 r. (wspólnie z braćmi), a od 1392 r. samodzielny książę Bawarii-Monachium z dynastii Wittelsbachów.

Jan II
książę Bawarii-Landshut
Okres

od 1375
do 1392

książę Bawarii-Monachium
Okres

od 1392
do 1397

Dane biograficzne
Dynastia

Wittelsbachowie

Data urodzenia

ok. 1341

Data śmierci

1397

Ojciec

Stefan II

Matka

Izabela

Żona

Katarzyna

Dzieci

Ernest,
Wilhelm III,
Zofia Bawarska

Życiorys edytuj

 
Bawaria po podziale na cztery księstwa w 1392 r.

Jan II był najmłodszym spośród trzech synów księcia Bawarii-Landshut Stefana II oraz Izabeli, córki króla Sycylii Fryderyka II. Wraz z dwoma starszymi braćmi, Fryderykiem i Stefanem III, objął władzę w księstwie po śmierci ojca w 1375 r.

Już w 1376 r. bracia dokonali pierwszego podziału ojcowizny, podczas którego Jan wraz ze Stefanem objął Górną Bawarię, wkrótce potem Jan i Stefan podzielili także swój udział. W 1385 r. odziedziczył trzecią część hrabstwa Gorycji, którą w 1392 r. sprzedał księciu Austrii Albrechtowi III. W tym samym roku bracia dokonali ostatecznego podziału Bawarii, podczas którego Jan otrzymał część z ośrodkiem w Monachium.

Rodzina edytuj

W 1372 r. Jan poślubił Katarzynę, córkę hrabiego Gorycji Meinharda VI. Ze związku tego pochodziło troje dzieci: dwóch synów i następców ojca, Ernest i Wilhelm III, oraz córka Zofia, która poślubiła króla Czech i Niemiec Wacława IV Luksemburskiego. Synowie Jana jednak po śmierci musieli uznać prawo do współrządów brata Jana II, a ich stryja Stefana III z Ingolstadt.

Bibliografia edytuj