Kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny we Lwowie

Kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny we Lwowie (obecnie cerkiew Archanioła Michała) – dawna rzymskokatolicka świątynia barokowa we Lwowie.

Kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny we Lwowie
Костел монастиря кармелітів босих (Львів)
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Miejscowość

Lwów

Wyznanie

katolickie

Kościół

studycki

Wezwanie

św. Michała (do 1871 r.)
Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny (1871-1991)
św. Michała (obecnie)

Położenie na mapie Lwowa
Mapa konturowa Lwowa, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny we Lwowie”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny we Lwowie”
Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny we Lwowie”
Ziemia49°50′33″N 24°02′14″E/49,842500 24,037222
Kościół karmelitów

Historia edytuj

Klasztor karmelitów fundował w 1613 kasztelan wołyński Jan Łahodowski[1].

Kościół Nawiedzenia NMP został zbudowany w pierwszej połowie XVII w. na Górze Goluszowskiej we Lwowie dla karmelitów bosych. Wzorem dla projektanta świątyni był rzymski kościół Il Gesù. Kościół zbudowano na planie jednonawowym, przy czym nawę z obu stron otaczają ciągi połączonych kaplic zastępujące nawy boczne. Prezbiterium zaprojektowano w formie baldachimu wznoszącego się na ośmiu kolumnach.

W 1630 r. w kościele karmelitów katolickie wyznanie wiary złożył biskup ormiański Mikołaj Torosowicz, rozpoczynając w ten sposób unię Ormian polskich z Rzymem[2].

 
Wnętrze kościoła

W 1648 zespół klasztorny karmelitów spłonął podczas oblężenia miasta przez Chmielnickiego. Wkrótce go odbudowano otaczając murem co nadało mu charakter obronny. Dzięki temu – mimo że pozostawał poza murami miasta – przetrwał aż do wojny północnej, gdy w 1704 został zdobyty szturmem i zniszczony przez Szwedów pod dowództwem Karola XII. Kolejna odbudowa nastąpiła w latach 30. XVIII w., wówczas ozdobiono wnętrze kościoła polichromią.

W 1783 w ramach reform józefińskich zostali usunięci z kościoła karmelici bosi (zakonnicy przenieśli się do klasztoru w Zagórzu), a wkrótce potem przejęli go karmelici trzewiczkowi, którzy rezydowali tu do drugiej wojny światowej. W tym czasie dobudowano wieżę po północnej stronie kościoła (1906, arch. Władysław Halicki), a także odbudowano barokowe hełmy wież.

W 1925 r. w klasztorze karmelitów został zamordowany przez psychicznie chorego duchownego ks. ppłk. Jan Idec, szef duszpasterstwa Dowództwa Okręgu Korpusu II w Lublinie[3].

Po drugiej wojnie światowej urządzono w budynku muzeum nauki i techniki. Obecnie należy do unickiego zgromadzenia studytów.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Andrzej Betlej, Kościół p.w. św. Michała Archanioła (Nawiedzenia Najśw. Panny Marii) i klasztor OO. Karmelitów Trzewiczkowych (pierwotnie OO. Karmelitów Bosych), cz. I, t. 20, s. 133.
  2. Honorat Gil, Historia zakonu karmelitów bosych, skrypt s. 50, 1997.
  3. Niesłychane morderstwo w klasztorze karmelitów [online], histmag.org [dostęp 2022-11-10].

Literatura edytuj

Linki zewnętrzne edytuj