Pride Grand Prix 2000

PRIDE Grand Prix 2000 lub PRIDE Openweight Grand Prix 2000 – szesnastoosobowy turniej MMA bez podziału na kategorię wagowe zorganizowany przez Pride Fighting Championships. Zawody były podzielone na dwie gale - rundę otwierającą (opening round) która odbyła się 30 stycznia 2000 oraz rundę finałową (finals) mająca miejsce 1 maja 2000. Nagrodą za zwycięstwo było 200 tys. USD oraz tytuł mistrza świata. Turniej wygrał Amerykanin Mark Coleman pokonując w finałowej walce Ukraińca Ihora Wowczanczyna.

PRIDE Grand Prix 2000
Ilustracja
Organizator

Pride Fighting Championships

Data

30 stycznia 2000, 1 maja 2000

Miejscowość

Tokio

Arena

Tokyo Dome

Liczba widzów

48,316 (runda otwierająca)[1], 38,429 (runda finałowa)[2]

Wyniki edytuj

PRIDE Grand Prix 2000 Opening Round (30 stycznia 2000) edytuj

 
Mark Coleman - zwycięzca turnieju
 
Kazushi Sakuraba - półfinalista turnieju

Walka rezerwowa:

Silva zwyciężył przez poddanie (duszenie zza pleców) w 2:42 min pierwszej rundy

Walki eliminacyjne:

Fujita zwyciężył przez poddanie (dźwignia na kark) w 2:48 min pierwszej rundy
Kerr zwyciężył przez decyzję sędziów
  •   Akira Shoji vs   Ebenezer Fontes Braga
Shoji zwyciężył przez decyzję sędziów
Coleman zwyciężył przez poddanie (dźwignia na kark) w 1:14 min pierwszej rundy
Goodridge zwyciężył przez poddanie (duszenie przedramieniem) w 0:51 min pierwszej rundy
Wowczanczyn zwyciężył przez decyzję sędziów
Sakuraba zwyciężył przez TKO w 15:00 min pierwszej rundy
Gracie zwyciężył przez decyzję sędziów

PRIDE Grand Prix 2000 Finals (1 maja 2000) edytuj

Superfight:

Mezger zwyciężył przez decyzję sędziów

Walki ćwierćfinałowe:

Fujita zwyciężył przez decyzję sędziów
Coleman zwyciężył przez decyzję sędziów
Sakuraba zwyciężył przez TKO (poddanie przez narożnik) w 15:00 min szóstej rundy (specjalne zasady - brak limitu rundowego)
Wowczanczyn zwyciężył przez TKO (ciosy pięściami) w 10:14 min pierwszej rundy

Walki półfinałowe:

Coleman zwyciężył przez TKO (przerwanie przez narożnik) w 0:02 min pierwszej rundy
Wowczanczyn zwyciężył przez TKO (przerwanie przez narożnik) w 15:00 pierwszej rundy

Superfight:

Shamrock zwyciężył przez KO (ciosy pięściami) w 9:43 min pierwszej rundy

Walka finałowa:

Coleman zwyciężył przez poddanie (ciosy kolanami w parterze) w 3:09 min drugiej rundy

Drabinka turnieju edytuj

Walki eliminacyjne Ćwierćfinały Półfinały Finał
                           
           
  Royce Gracie  DEC
  Nobuhiko Takada    
  Royce Gracie  90:00
    Kazushi Sakuraba  TKO  
  Kazushi Sakuraba  TKO
  Guy Mezger  15:00  
  Kazushi Sakuraba  15:00
    Ihor Wowczanczyn  TKO  
  Ihor Wowczanczyn  DEC
  Alexander Otsuka    
  Ihor Wowczanczyn  TKO
    Gary Goodridge  10:14  
  Gary Goodridge  POD
  Osamu Kawahara  0:51  
  Ihor Wowczanczyn  3:09
    Mark Coleman  POD
  Mark Coleman  POD
  Masaaki Satake  1:14  
  Mark Coleman  DEC
    Akira Shoji    
  Akira Shoji  DEC
  Ebenezer Fontes Braga    
  Mark Coleman  TKO
    Kazuyuki Fujita  0:02  
  Mark Kerr  DEC
  Enson Inoue    
  Mark Kerr  
    Kazuyuki Fujita  DEC  
  Kazuyuki Fujita  POD
  Hans Nijman  2:48  

Legenda: TKO – techniczny nokaut, POD – poddanie, DEC – decyzja sędziów

 
Pas zwycięzcy Grand Prix

Przypisy edytuj

  1. Pride and Glory - Pride and Glory [online], sherdog.com [dostęp 2017-11-19] (ang.).
  2. Pride and Glory - Gracie vs. Sakuraba [online], sherdog.com [dostęp 2017-11-19] (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Zobacz też edytuj