Wilhelm Marschall (ur. 30 września 1886 w Augsburgu, zm. 20 marca 1976 w Mölln) – niemiecki admirał.

Wilhelm Marschall
Ilustracja
Generaladmiral Generaladmiral
Data i miejsce urodzenia

30 września 1886
Augsburg

Data i miejsce śmierci

20 marca 1976
Mölln

Przebieg służby
Lata służby

1906–1945

Siły zbrojne

 Kaiserliche Marine
 Reichsmarine
 Kriegsmarine

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
hiszpańska wojna domowa,
II wojna światowa

Odznaczenia
Order „Pour le Mérite” Order Domowy Hohenzollernów z Mieczami Złoty Krzyż Niemiecki (III Rzesza) Krzyż Żelazny I Klasy, ponowne nadanie w 1939 Krzyż Żelazny II Klasy, ponowne nadanie w 1939 Odznaka za 40-letnią Służbę w Heer lub Kriegsmarine Order Zasługi Wojskowej z Mieczami (wojenny, Bawaria) Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry) Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Medal Imtiyaz (Imperium Osmańskie) Medal Liakat (Imperium Osmańskie) Medal Wojenny (Imperium Osmańskie)

Życiorys edytuj

Podczas I wojny światowej był dowódcą okrętów podwodnych SM UC-74 i SM UB-105. Zatopił 43 statki i slup wojenny HMS „Cowslip”[1]. Jego zasługi zostały uhonorowane najwyższym niemieckim orderem wojskowym Pour le Mérite. Po zakończeniu konfliktu służył w marynarce Republiki Weimarskiej, a później III Rzeszy. W 1934 roku został dowódcą pancernika kieszonkowego „Admiral Schreer”. W 1936 roku wstąpił do Oberkommando der Marine, a po wybuchu hiszpańskiej wojny domowej dowodził marynarką niemiecką operującą u wybrzeży Hiszpanii. W 1939 roku awansowano go do stopnia Admirala i powierzono mu stanowisko Flottenchef(inne języki). Gdy rozpoczęła się II wojna światowa, Marschall pływał na pancerniku „Scharnhorst”. 23 listopada tego roku jego okręty zatopiły brytyjski krążownik pomocniczy HMS „Rawalpindi”[2]. Podczas inwazji na Norwegię w 1940 roku przeprowadził operację „Juno”, podczas której udało się Niemcom zatopić liczne okręty alianckie, w tym lotniskowiec HMS „Glorious” i dwa niszczyciele[3]. „Scharnhorst” został jednak uszkodzony, co rozsierdziło dowództwo[4]. Marschall został zastąpiony jako Flottenchef Güntherem Lütjensem. Admirał zajął się nadzorowaniem edukacji marynarzy. W 1942 roku został dowódcą Kriegsmarine w okupowanej Francji. 1 lutego 1943 roku awansowano go do Generaladmirala, jednak również zastąpiono Theodorem Kranckem. Do końca wojny nie pełnił ważniejszych funkcji. Od 1945 roku przebywał w niewoli alianckiej, z której zwolniono go w 1947 roku.

Marschall wydał wspomnienia swojej służby na okrętach podwodnych w formie książkowej. W Polsce ukazały się ona pod tytułem Uwaga torpeda! Pal![5].

Odznaczenia edytuj

Źródło[6]:

Przypisy edytuj

  1. Kapitänleutnant Wilhelm Marschall – German and Austrian U-boats of World War One – Kaiserliche Marine – uboat.net [online], uboat.net [dostęp 2020-12-29].
  2. Northern Patrol operations, November 1939 [online], www.naval-history.net [dostęp 2020-12-29].
  3. Loss of HMS Glorious [online], web.archive.org, 22 maja 2001 [dostęp 2020-12-29] [zarchiwizowane z adresu 2001-05-22].
  4. Scharnhorst, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-10-05] (ang.).
  5. „Uwaga torpeda! Pal!” – W. Marschall – recenzja | HISTORIA.org.pl – historia, kultura, muzea, matura, rekonstrukcje i recenzje historyczne [online], HISTORIA.org.pl, 8 listopada 2011 [dostęp 2020-12-29] (pol.).
  6. Generaladmiral Wilhelm Marschall [online], www.geocities.ws [dostęp 2021-01-05].