Kleobulos z Lindos

Kleobulos z Lindos (stgr. Κλεόβουλος; VI w. p.n.e.) – grecki poeta. Zaliczany przez Platona do Siedmiu mędrców starożytnej Grecji.

Plik:Kleobulos.JPG

Współczesny pomnik przedstawiający Kleobulosa

Życie

Według Diogenesa Laertiosa, był synem Euagorasa i pochodził z Lindos na wyspie Rodos. Układał zagadki, czym zajmowała się również jego córka Kleobulina, oraz był autorem pieśni. Miał odznaczać się urodą i siłą a także znać filozofię egipską. Umarł w wieku 70 lat. Na jego grobie wyryto napis:

"Mędrca Kleobulosa stratę opłakuje
ojczysta Lindos, morzem otoczona".

Plutarch twierdził w piśmie De E apud Delphos, że Kleobulos był tyranem Lindos oraz, podobnie jak Periander z Koryntu, nie posiadał mądrości i cnoty godnej mędrca. Reputację myśliciela miał zdobyć wykorzystując swą władzę i przyjaciół.

Zachowana twórczość

Według Laertiosa, Kleobulos miał być autorem epigramatu na grobie Midasa:

"Jam jest spiżowa dziewica: spoczywam na grobie Midasa.
Dopóki tryska źródło i smukłe drzewo zakwita,
dopóki słońce świeci i księżyc jaśnieje,
dopóki płyną rzeki i morze brzegi obmywa,
dopóty tkwiąc tu na łzami oblanym grobie
będę obwieszczała przechodniom: tu pogrzebany jest Midas".

Wybrane powiedzenia przypisywane przez Laertiosa Kleobulosowi:

• "Gdy ktoś wychodzi z domu, powinien pomyśleć, co zamierza uczynić, a kiedy wraca, niech pomyśli, co uczynił".
• "Brakiem kultury odznacza się większość śmiertelnych za to słów mają nadmiar; ale chwila stosowna zrobi swoje".
• "Należy chętniej słuchać niż mówić".
• "Nie śmiej się z wyszydzanych, bo staną się twoimi wrogami".
• "Gdy cieszysz się powodzeniem, nie wynoś się nad innych, w biedzie nie upadaj na duchu".
• "Najlepszy jest umiar".