Gero Pfennig: Różnice pomiędzy wersjami
+ |
(Brak różnic)
|
Wersja z 02:32, 12 paź 2019
Gero Pfennig (ur. 11 lutego 1945 w Jüterbog) – niemiecki polityk, prawnik i nauczyciel akademicki, wieloletni parlamentarzysta krajowy, od 1979 do 1985 poseł do Parlamentu Europejskiego I i II kadencji.
.jpg) Fragment plakatu wyborczego Pfenniga z 1994 | |
| Data i miejsce urodzenia |
11 lutego 1945 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk, prawnik, nauczyciel akademicki |
| Stanowisko |
poseł do Bundestagu (1977–1980, 1985–1998), poseł do Parlamentu Europejskiego (1979–1985) |
| Partia | |
Życiorys
Studiował prawo na uczelniach w Berlinie i Fryburgu Bryzgowijskim. Od 1968 do 1973 był wykładowcą na Wolnym Uniwersytecie Berlińskim. W 1970 obronił doktorat; opublikował kilka książek poświęconych prawu i polityce, m.in. komentarz do Verfassung von Berlin (konstytucji Berlina). W 1973 zdał egzaminy prawniczy II stopnia, następnie rozpoczął praktykę zawodową jako adwokat i notariusz[1].
W 1964 zaangażował się w działalność polityczną w ramach Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej. W ramach berlińskiej CDU należał wraz z m.in. Eberhardem Diepgenem do nieformalnej post-lewicowej frakcji K-Gruppe, powstałej po rozpadzie Sozialistischer Deutscher Studentenbund. Od 1971 do 1975 był radnym berlińskiej dzielnicy Zehlendorf, a od 1975 zasiadał w berlińskiej Izbie Deputowanych. W latach 1977–1980 po raz pierwszy zasiadał w Bundestagu VIII kadencji[2] (miał ograniczone prawo głosowania ze względu na jednoczesne zasiadanie w landtagu). W latach 1977–1979 i 1986–1987 był również członkiem Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy[3], a od 1977 do 1980 Zgromadzenia Parlamentarnego Unii Zachodnioeuropejskiej[1].
W 1979 i 1984 uzyskiwał mandat posła do Parlamentu Europejskiego I i II kadencji. Przystąpił do Europejskiej Partii Ludowej, był jej rzecznikiem prasowym. Należał m.in. do Komisja Budżetowej, Komisji ds. Gospodarczych i Walutowych oraz Polityki Przemysłowej oraz Komisji ds. Instytucjonalnych[4]. W czasie urzędowania został współautorem propozycji konstytucji Unii Europejskiej[5]. W 1985 przeszedł ponownie do Bundestagu, zastępując Wolfganga Hackela. W 1987, 1990 i 1994 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję[2]. W krajowym parlamencie został szefem komisji petycji i grupy roboczej z UE, a także rzecznikiem frakcji CDU/CSU do spraw europejskich[6].
Jest ewangelikiem. Ma żonę i jedno dziecko[6].
Przypisy
- ↑ a b Gero Pfennig. parltrack.org. [dostęp 2019-10-11]. (ang.).
- ↑ a b Die Mitglieder des deutschen Bundestages 1. – 13. Wahlperiode. bundestag.de. s. 164. [dostęp 2019-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 października 2018)]. (niem.).
- ↑ Gero Pfennig. assembly.coe.int. [dostęp 2019-10-12]. (ang.).
- ↑ Gabriele Peus. europarl.europa.eu. [dostęp 2019-10-10].
- ↑ Michael Burgess: Federalism and European Union: Political Ideas, Influences, and Strategies in the European Community 1972–1986. Routledge, 2006, s. 104. ISBN 978-1-134-98759-7.
- ↑ a b Dr. Gero Pfennig. bundestag.de. [dostęp 2019-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 sierpnia 2013)]. (niem.).