29 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

niemiecka zmotoryzowana dywizja piechoty z okresu II wojny światowej

29 Dywizja Piechoty (zmotoryzowana)(niem. 29. Infanterie-Division) – niemiecka zmotoryzowana dywizja piechoty z okresu II wojny światowej, uczestniczyła w agresji na Polskę i Francję oraz ataku na Związek radziecki. Zniszczona w Stalingradzie.

29 Dywizja Piechoty
29. Infanterie-Division
Ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1 października 1936

Rozformowanie

31 stycznia 1943 (zniszczona)

Dowódcy
Pierwszy

Gustav Anton von Wietersheim

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Erfurt

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Formacja

Wehrmacht

Rodzaj wojsk

piechota zmotoryzowana

Podległość

XIV Korpus Armijny
XXXIX Korpus Armijny
2 Armia Pancerna
6 Armia

Skład

15 pułk piechoty,
71 pułk piechoty

Formowanie i walki

edytuj

Dywizja została sformowana zgodnie z rozkazem z 1 października 1936 w Erfurcie. W 1937 została zmotoryzowana.

W 1939 wzięła udział w kampanii wrześniowej w składzie XIV Korpusu 10 Armii, atakowała na Górnym Śląsku. 8 września żołnierze 15 Pułku Piechoty wchodzącego w skład dywizji dokonali mordu w rejonie Ciepielowa na 300 polskich jeńcach z 74 Górnośląskiego Pułku Piechoty[1]. Po zakończeniu działań bojowych w Polsce dywizja została przerzucona na Zachód, gdzie weszła pod odwód Naczelnego Dowództwa.

W maju 1940 weszła w skład 16 Armii będąc początkowo w odwodzie, a od czerwca w składzie XXXIX Korpusu Armijnego brała udział w kampanii francuskiej. Po zakończeniu działań we Francji pozostała na terenie zachodniej Francji do stycznia 1941.

W maju 1941 została włączona w skład 2 Grupy Pancernej Grupy Armii „Środek” i wzięła udział w operacji „Barbarossa“ walcząc na środkowym odcinku frontu. W tym czasie walczyła w rejonie Mińska, Smoleńska, Kijowa, Briańska, Tuły i Orła.

W czerwcu 1942 weszła w skład 6 Armii Grupy Armii Południe i walczyła nad Donem. W sierpniu 1942 weszła w skład 4 Armii Pancernej, w składzie której wzięła udział w bitwie stalingradzkiej. Otoczona wraz z jednostkami 6 Armii w Stalingradzie, walczyła w okrążeniu do zniszczenia w styczniu 1943[2], niedobitki skapitulowały.

W marcu 1943 dywizja została odtworzona na terenie okupowanej Francji z przemianowania 345 Dywizji Piechoty, lecz już w czerwcu 1943 zmieniono jej nazwę na 29 Dywizję Grenadierów Pancernych.

Dowódcy dywizji

edytuj

Struktura organizacyjna

edytuj
Skład w 1939
  • 15 pułk piechoty (zmotoryzowany) (Infanterie-Regiment (mot) 15)
  • 71 pułk piechoty (zmotoryzowany) (Infanterie-Regiment (mot) 71)
  • 86 pułk piechoty (zmotoryzowany) (Infanterie-Regiment (mot) 86)
  • 29 pułk artylerii (zmotoryzowany) (Artillerie-Regiment (mot) 29)
  • 29 batalion pionierów (Pionier-Bataillon 29)
  • 29 dywizjon przeciwpancerny (Panzerabwehr-Abteilung 29)
  • 29 batalion rozpoznawczy (Aufklärungs-Abteilung 29)
  • 29 dywizyjny batalion łączności (Infanterie-Divisions-Nachrichten-Abteilung 29)
  • 29 polowy batalion zapasowy (Feldersatz-Bataillon 29)
Skład w 1940
  • 15 pułk piechoty (zmotoryzowany) (Infanterie-Regiment (mot) 15)
  • 71 pułk piechoty (zmotoryzowany) (Infanterie-Regiment (mot) 71)
  • 29 batalion motocyklowy (Kradschützen-Bataillon 29)
  • 29 pułk artylerii (zmotoryzowany) (Artillerie-Regiment (mot) 29)
  • 29 batalion pionierów (Pionier-Bataillon 29)
  • 29 dywizjon przeciwpancerny (Panzerabwehr-Abteilung 29)
  • 29 batalion rozpoznawczy (Aufklärungs-Abteilung 29)
  • 29 dywizyjny batalion łączności (Infanterie-Divisions-Nachrichten-Abteilung 29)
  • 29 polowy batalion zapasowy (Feldersatz-Bataillon 29)
Skład w 1942
  • 15 pułk piechoty (zmotoryzowany) (Infanterie-Regiment (mot) 15)
  • 71 pułk piechoty (zmotoryzowany) (Infanterie-Regiment (mot) 71)
  • 29 batalion motocyklowy (Kradschützen-Bataillon 29)
  • 29 pułk artylerii (zmotoryzowany) (Artillerie-Regiment (mot) 29)
  • 29 batalion pionierów (Pionier-Bataillon 29)
  • 29 dywizjon przeciwpancerny (Panzerabwehr-Abteilung 29)
  • 29 batalion rozpoznawczy (Aufklärungs-Abteilung 29)
  • 129 batalion pancerny (Panzer-Abteilung 129)
  • 29 dywizyjny batalion łączności (Infanterie-Divisions-Nachrichten-Abteilung 29)
  • 29 polowy batalion zapasowy (Feldersatz-Bataillon 29)

Przypisy

edytuj
  1. Władysław Steblik: Armia „Kraków” 1939. MON, 1975, s. 335.
  2. Piekałkiewicz 1995 ↓, s. 460.

Bibliografia

edytuj
  • Janusz Piekałkiewicz: Stalingrad. Anatomia bitwy. Warszawa: 1995. ISBN 83-86510-42-0.
  • Joachim Lemelsen, Julius Schmidt 29. Division, 29. Infanterie-Division (mot.), 29. Panzergrenadier-Division wyd. Podzun-Pallas-Verlag Bad Nauheim 1960