Arnold Houbraken (ur. 28 marca 1660 w Dordrechcie, zm. 14 października 1719 w Amsterdamie) – holenderski malarz, rytownik, krytyk sztuki i historiograf malarstwa holenderskiego XVII w.

Arnold Houbraken
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 marca 1660
Dordrecht

Data i miejsce śmierci

14 października 1719
Amsterdam

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

barok

Nauczycielami Houbrakena byli Jacobus Leveck i Samuel van Hoogstraten. W 1678 został członkiem gildii św. Łukasza w Dordrechcie. W 1685 ożenił się z Sarą Sasbout, z którą miał dziesięcioro dzieci. Około 1709 roku przeniósł się z Dordrechtu do Amsterdamu, gdzie mieszkał do śmierci w 1719. Arnold Houbraken malował obrazy mitologiczne i religijne, portrety oraz pejzaże.

Arnold Houbraken najbardziej znany jest z trzytomowego dzieła De groote Schouburgh der Nederlantsche Konstschilders en Schilderessen[1] (1718–21). Była to monumentalna praca poświęcona biografiom XVII-wiecznych malarzy holenderskich, stanowiąca do czasów współczesnych podstawowe źródło historyczne na ten temat.

Syn Houbrakena, Jacobus (1698-1780) był rytownikiem specjalizującym się w portrecie. Córka, Antonina (1686-1736) zajmowała się rysunkiem i rytownictwem. Oboje wykonywali ilustracje dla publikacji ojca.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Ian. Chilvers: Oksfordzki leksykon sztuki. Warszawa: Arkady, 2002, s. 327. ISBN 83-213-4157-8.

Linki zewnętrzne edytuj