Wikipedia

Bogusław Bachorczyk

polski artysta

Bogusław Bachorczyk (ur. 12 marca 1969 w Suchej Beskidzkiej) – polski malarz, rzeźbiarz, rysownik, artysta multimedialny i kurator sztuki, profesor Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie.

Bogusław Bachorczyk
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 marca 1969
Sucha Beskidzka

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

malarstwo,
rysunek,
rzeźba,
fotografia

Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa
Bogusław Bachorczyk w swojej pracowni przy ul. Czystej 17 w Krakowie, 2019

Życiorys edytuj

W 1989 roku ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Antoniego Kenara w Zakopanem, gdzie uczęszczał do klasy rzeźby. Następnie w latach 1993−1998 studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom obronił w pracowni Włodzimierza Kunza[1][2].

Od 2002 roku pracuje jako wykładowca na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, gdzie od 2018 roku prowadzi III Pracownię Interdyscyplinarną. W 2011 roku uzyskał stopień doktora sztuk plastycznych, a w 2014 roku stopień doktora habilitowanego[1]. Od 2019 jest profesorem ASP w Krakowie[3].

W swojej twórczości pracował na styku różnych mediów: malarstwa, rzeźby i fotografii. Stosował bricolage i łączył techniki rzemieślnicze z nowoczesnymi mediami. Jego prace były niekiedy prezentowane w formie instalacji z elementami performansu[4].

W swojej twórczości Bogusław Bachorczyk podejmuje tematy historii, czasu, tożsamości, pamięci[2] i indywidualnego odkrywania prywatnej przeszłości. Poruszał wątki związane ze współczesnymi definicjami męskości[2][5], męską cielesnością i seksualnością oraz miłością homoseksualną. Podejmował kwestie spuścizny po twórcach takich jak Jarosław Iwaszkiewicz, W.G. Sebald, Wojciech Jerzy Has, Aleksandr Rodczenko, Wacław Niżyński, Władysław Hasior[2].

Stworzył koncepcje i wykonał szereg projektów twórczych, m.in. prowadzony od 1986 roku dziennik-szkicownik[2]. Od 2003 roku istotnym elementem jego działalności jest pracownia znajdująca się w Krakowie przy ulicy Czystej 17, która jest nieustannie przekształcaną przestrzenią twórczych poszukiwań[6][7][8][9].

Do współpracy przy swoich projektach Bogusław Bachorczyk zapraszał artystów innych dziedzin, m.in. aktorów, tancerzy, poetów, z którymi współpracował także jako ilustrator. Zaprojektował okładki tomów poezji Michała Sobola Pulsary (2013) i Schrony (2016) oraz okładkę powieści Liliany Hermetz Alicyjka (2014), do której wykonał również ilustracje.

Jego prace były prezentowane na ponad pięćdziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych[2], m.in. w Muzeum Narodowym w Krakowie, Muzeum Narodowym w Warszawie, Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK, Bunkrze Sztuki, Muzeum Fotografii w Krakowie, Bałtyckiej Galerii Sztuki Współczesnej w Słupsku, Muzeum Tatrzańskim w Zakopanem, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Galerii Zderzak, Galerii Pauza oraz Galerii Olympia w Krakowie, Galerii Atak w Warszawie, ABC Gallery w Poznaniu, Galerii ASP w Gdańsku i Galerii Labirynt w Lublinie; a także podczas szeregu imprez kulturalnych, w tym podczas Conrad Festival, Miesiąca Fotografii w Krakowie, Warsaw Gallery Weekend oraz w piśmie Gadający Pies. Bogusław Bachorczyk opublikował kilka książek artystycznych. Jego prace znajdują się w szeregu kolekcji prywatnych i publicznych, m.in. w zbiorach Muzeum Fotografii w Krakowie[10] oraz w kolekcji Krzysztofa Musiała. Był stypendystą Miasta Norymbergi i laureatem stypendium Józefa Czapskiego, w ramach którego odbył wizytę studyjną we Francji[2].

We wrześniu 2018 zapoczątkował projekt Nasz Ogródek w kamienicy przy ulicy Czystej 15 w Krakowie, gdzie wynajmuje pracownię[11]. W Naszym Ogródku zgromadził kolekcję prac współczesnych polskich artystek i artystów, która jest regularnie udostępniana zwiedzającym, m.in. w ramach Cracow Art Week Krakers[12][13]. Na przestrzeni lat Bogusław Bachorczyk poszerzał grono osób zapraszanych do współpracy w tworzeniu ogródka. Do 2021 roku zgromadził prace ponad sześćdziesięciu osób, m.in. Marcina Maciejowskiego, Pauliny Ołowskiej, Jerzego Kosałki, Adama Rzepeckiego, Bettiny Bereś, Moniki Drożyńskiej, a także osób studiujących na krakowskiej ASP[14]. Założyciel ogródka nadał mu imię brytyjskiego awangardowego artysty Dereka Jarmana. Nasz Ogródek zajmuje częściowo przestrzeń pracowni Bogusława Bachorczyka, a częściowo podwórka, na które wychodzi pracownia. Bogusław Bachorczyk konsekwentnie rewitalizuje przestrzeń Naszego Ogródka poprzez działania takie jak sadzenie i pielęgnowanie roślin czy odświeżenie altany śmietnikowej i trzepaka na podwórku[13]. W 2019 roku otrzymał na projekt Nasz Ogródek stypendium twórcze Miasta Krakowa.

W 2021 wszedł w skład jury 44. Interdyscyplinarnego Konkursu Plastycznego Województwa Świętokrzyskiego Przedwiośnie[15].

Wybrane wystawy edytuj

 
Bogusław Bachorczyk (z lewej) i Jakub Piwowarski na Marszu Równości w Krakowie, 2021

Indywidualne

  • Męskie Kroje, Galeria Floriańska 22, Kraków, 2010;
  • Herrenschnitte / Męskie Kroje, Ehrenhalle des Rathauses Wolffscher Bau, Krakauer Hause, Norymberga, 2010;
  • Sezon Jesień/Zima 2010, Otwarta Pracownia, Kraków, 2010;
  • Miejsca zebrane, Galeria Malarstwa ASP, Kraków, 2011;
  • Pocałuj mnie w pierścionek, Galeria Sztuki Współczesnej „Bunkier Sztuki”, Kraków, 2011;
  • Historia naturalna wg Sebalda, Festiwal Conrada, Dom Norymberski, Kraków, 2012;
  • Sztuka w biurze, Urząd miejski, Norymberga, 2012;
  • 317, Bunkier Sztuki, Kraków, 2013;
  • Dyplom.po, Hotel Western Union, Kraków, 2013;
  • Homage o J. Skarżyńskim, Piwnica pod Baranami, Kraków, 2013;
  • Męska biżuteria. Odznaczeni 2011−2012, Noc Muzeów, Galeria Żywa, Muzeum Narodowe w Krakowie, 2013;
  • projekt 13 godzin, pracownia Czysta 17, 2013;
  • Rzym, Magazyn Gadający Pies, Kraków, 2013;
  • Voyage, voyage, w ramach Photo Fringe, Galeria Zderzak, Kraków, 2014;
  • Prosimy nie strzelać, Galeria aTak, Warszawa, 2015;
  • X Y Z;…, Galeria ASP, Gdańsk, 2015;
  • Chlorofil utracony_Królik który widzial jutro, ABC Gallery, Visual Park, 2017;
  • Między rzeczami, Centrum Kultury i Sztuki w Koninie, Wieża Ciśnień, 2017;
  • Dialogi z awangardą III: U rodziny, Galeria Domo Doktora, Zakopane, 2017;
  • Poczekalnia, Biuro Wystaw Artystycznych w Tarnowie, 2017;
  • Wieść, Galeria Olympia, Kraków, 2017;
  • projekt Nasz ogródek, Czysta 15, Kraków, 2018;
  • projekt Pracownia, Muzeum Tatrzańskie, Zakopane, 2018;
  • Przeprowadzka, Muzeum Tatrzańskie, Willa Okrza, Zakopane, 2018;
  • Ssaki, klub Piękny Pies, Kraków, 2018;
  • Zszywanie światów, Muzeum Tatrzański, Willa Okrza, Zakopane, 2018;
  • projekt Nasz ogródek, Czysta 15, Cracow Art Week Krakers, Kraków, 2019;
  • Przedwiośnie, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, 2019;
  • Ośmiornica w ekstazie, Mazowiecki Instytut Kultury, Galeria Elektor, Warszawa, 2020[16];
  • Na zemi (místnosti), Galerie Dolu Michal, Ostrawa, 2022[17].
 
Bogusław Bachorczyk podczas pracy, marzec 2019

Zbiorowe

  • Przez most, Galeria Pauza, Kraków, 2009;
  • Mambo Spinosa, Galeria Zderzak, Kraków, 2010;
  • 8 Triennale Małych Form Malarskich, Galeria Sztuki Wozownia, Toruń, 2010;
  • Envío de Polonia, Galeria de arte Rio10, Burgos, Hiszpania, 2011;
  • Przedmieścia, Kraków, Ostrawa, Wiedeń, 2011;
  • Królowa Lodów, Galeria Zderzak, 2011;
  • TAK I NIE, Muzeum Narodowe w Krakowie, 2012;
  • PRODKONROD, Bunkier Sztuki, Kraków, 2012;
  • DRUŻYNA, Krakauer Haus, Norymberga, Konsulat Niemiecki, Kraków, 2012;
  • Milczenie śniegu, Dom Norymberski; Austriacki Konsulat Generalny, Kraków, 2012;
  • Pamięć. Rejestry i terytoria, Międzynarodowe Centrum Kultury, 2013;
  • XXV Festiwal kwiatów i sztuki, Zamek Książ, 2013;
  • Paint me paint me everywhere, Gelatin, Bunkier Sztuki, 2014;
  • Przypadek i porządek. Witoldowi Lutosławskiemu w 100 Rocznicę Urodzin, Ośrodek Propagandy Sztuki w Łodzi; Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha”, 2014;
  • Widnokrąg, Galeria ABC, Poznań, 2014;
  • Miłośnik, Krakers Gallery Weekend, KsięgarniaWystawa, 2015;
  • Wojna i pokój, Galeria Labirynt, Lublin, 2015;
  • Zuzanna Ginczanka – Tylko szczęście jest prawdziwym życiem, Muzeum Historii Fotografii, Kraków, 2016;
  • U rodziny, Galeria Władysława Hasiora, Zakopane, 2016;
  • SŁODKIE, Galeria ABC, Poznań, 2016;
  • Między systemami. Polskie malarstwo współczesne w kolekcji Krzysztofa Musiała, Centrum Sztuki Współczesnej Francisco Hernandez, Vélez-Málaga, Hiszpania, 2016;
  • Hati hati hat, Księgarnia Wystawa, Muzeum Narodowe w Krakowie, 2016;
  • Charytatywna aukcja dzieł sztuki. Poznawać, działać, dzielić się, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa, 2016;
  • Blask na drzewach jakiś chory (…) zaczęły się meteory, Willa Kadenówka, Rabka, 2016;
  • Apteka leków gotowych, Galeria Zderzak, Kraków, 2016;
  • Apologia Przypadkowości, Bałtycka Galeria Sztuki Współczesnej, Słupsk, Baszta Czarownic, 2016;
  • 20, Wystawa Jubileuszowa, Dom Norymberski, Kraków; Dom Krakowski, Norymberga, 2016;
  • Krakowskie Spotkania Artystyczne 2017 − Konfiguracje. Malarstwo Rzeźba Rysunek Galeria Pryzmat, Kraków, 2017;
  • Kafka - przełamywanie granic, była kopalnia Saturn, Czeladź, 2017;
  • Pomada 7 Dziedzictwo, Pałac Kultury i Nauki, Warszawa, 2017;
  • Tu jesteśmy. Wybrane prace polskiej sztuki po 1945 roku z kolekcji Krzysztofa Musiała, Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu, 2017;
  • No problem, Galeria Potencja, Kraków, 2017;
  • Masucullinea − zbiór męskich historii, ASP Łódź, Galeria Kobro, 2018;
  • Masucullinea, Biuro Wystaw Artystycznych w Kielcach, 2018;
  • Dom w ogóle, KRAKERS, ArtHouse, Kraków, 2018;
  • Krakowski Salon Sztuki, Pałac Sztuki w Krakowie, 2019;
  • Artyści z Krakowa. Generacja 1950–1969, Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK, 2020[18];
  • Nasza wystawa. Mokre obrazy. 21, Galeria Olympia, Kraków, 2021[19];
  • Panopticum '21, Muzeum Przyrodnicze Instytutu Systematyki i Ewolucji Zwierząt PAN, 2021[20].

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[4].

Publikacje edytuj

 
Bogusław Bachorczyk, 2019
  • Czysta 17, Wydawnictwo ASP, Kraków 2013;
  • Katalog wystawy Pamięć, rejestry i terytoria, Międzynarodowe Centrum Kultury, Kraków 2013;
  • Katalog wystawy Wojna i pokój, Galeria Labirynt, Lublin 2015;
  • Prosimy nie strzelać, Fundacja Polskiej Sztuki Nowoczesnej z funduszu Krzysztofa Musiała, Warszawa 2015;
  • W poczekalni[a], Biuro Wystaw Artystycznych w Tarnowie, Tarnów 2017;
  • Roczniki 2017–2018, Wydawnictwo ASP, Kraków 2019.

Nagrody i odznaczenia edytuj

  • Nagroda Rektora ASP w Krakowie III Stopnia za osiągnięcia w pracy artystycznej i dydaktycznej (2012);
  • Nagroda Rektora ASP w Krakowie II Stopnia za osiągnięcia w pracy artystycznej i dydaktycznej (2017);
  • Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2019)[21].

Uwagi edytuj

  1. ↑ Współautor: Zbigniew Sałaj.

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Dr hab. Bogusław Bachorczyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2019-11-07].[martwy link]
  2. ↑ a b c d e f g Cracow Art Week KRAKERS w MCK. 19 czerwca 2021. [dostęp 2021-08-02].
  3. ↑ Dr hab. Bogusław Bachorczyk. asp.krakow.pl. [dostęp 2021-03-30].
  4. ↑ a b Bogusław Bachorczyk − bio. bachorczyk.com. [dostęp 2019-11-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 listopada 2019)].
  5. ↑ Bogusław Bachorczyk. desa.pl. [dostęp 2020-10-11].
  6. ↑ Filip Skóra: Pracownia i dom Bogusława Bachorczyka. Pracownie do wglądu, 3 grudnia 2018. [dostęp 2019-11-07]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  7. ↑ Łukasz Gazur: Krakowski artysta zamieszkał w dziele sztuki. Na ścianach stworzył kronikę swojego życia. Dziennik Polski, 25 lipca 2014. [dostęp 2019-11-08].
  8. ↑ Rafał Romanowski: Wycieczki zwiedzają mieszkanie artysty. Gazeta Wyborcza Kraków, 16 września 2007. [dostęp 2019-11-07].
  9. ↑ Ola Koperda, Michał Lichtański: Bogusław Bachorczyk: Mieszkanie eksperyment. Hygge. [dostęp 2020-10-11].
  10. ↑ Julia Kalęba: Muzeum Fotografii w Krakowie wzbogaciło się o prace pięciu polskich artystów. gazetakrakowska.pl, 15 października 2020. [dostęp 2021-04-13].
  11. ↑ Dawid Dziedziczak: Sztuka kwitnie w krakowskim ogródku artystów. polskieradio.pl, 26 listopada 2018. [dostęp 2021-08-02].
  12. ↑ Nasz Ogródek. cracowartweek.pl, 13 kwietnia 2019. [dostęp 2021-08-02].
  13. ↑ a b Nasz Ogródek 2021. cracowartweek.pl, 16 czerwca 2021. [dostęp 2021-08-02].
  14. ↑ Justyna Nowicka: "Nasz Ogródek" Bogusława Bachorczyka zaprasza do wspólnego doświadczania sztuki.. radiokrakow.pl, 22 czerwca 2021. [dostęp 2021-08-02].
  15. ↑ Nagrody i wyróżnienia Przedwiośnia. bwakielce.art.pl, 25 czerwca 2021. [dostęp 2021-08-02].
  16. ↑ Ośmiornica w ekstazie. Mazowiecki Instytut Kultury. [dostęp 2020-10-11].
  17. ↑ Centrum vizuálních studií Vás zve k návštěvě tří výstavních projektů v Galerii Dolu Michal. pdf.osu.cz, 24 stycznia 2022. [dostęp 2022-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  18. ↑ Artyści z Krakowa. Generacja 1950–1969. MOCAK. [dostęp 2020-10-05].
  19. ↑ Nasza wystawa. Mokre obrazy. 21. Galeria Olympia, 19 marca 2021. [dostęp 2021-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-28)].
  20. ↑ Panopticum '21. wydzialsztuki.up.krakow.pl, 2021. [dostęp 2021-08-02].
  21. ↑ Odznaczenie i nagrody dla pracowników i wykładowców ASP. Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, 6 października 2019. [dostęp 2019-11-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 listopada 2019)].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bogusław_Bachorczyk&oldid=73110950”