Escudellakatalońska zupa z kilku rodzajów mięsa i warzyw, uważana za katalońskie danie narodowe[1]. Jest to jednogarnkowa[2][3]potrawa bożonarodzeniowa, ale podaje się ją również w ciągu roku[4], często w niedziele i święta[1].

Escudella

Tradycyjnie przygotowuje się ją z boczku, wieprzowiny, kości wieprzowych i wołowych, świńskich uszu i nóżek, cielęciny, drobiu oraz botifarry, ugotowanych z fasolą, ziemniakami, kapustą, czosnkiem i przyprawami (m.in. szafranem i tymiankiem)[1], z dodatkiem ryżu i makaronu[5]. Potrawa wymaga długiego, powolnego gotowania[6]. Do escudelli podaje się często ciepłe czerwone wino[5] i ciepły chleb[1].

Można ją podawać w wersji dwudaniowej, tzw. escudella i carn d'olla – pierwszym daniem jest wtedy sam rosół z makaronem, drugim – ugotowane w nim mięso i warzywa[1][6].

W Katalonii zupę tę jada się od około tysiąca lat[1]. Luis Bettonica nazwał ją daniem najbardziej reprezentatywnym dla kuchni katalońskiej[1].

Według anegdoty, w 1914 po bitwie nad Marną dowódca armii francuskiej Joseph Joffre nie był zadowolony z wystawnego menu przygotowanego przez jego kucharza na bankiet z okazji zwycięstwa, ponieważ nie było w nim escudella i carn d'olla, a więc tego dania, którym chciałby uraczyć się po zwycięskiej obronie Paryża[6].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g Fred Feretti: Fare of the Countr; Escudella, Catalonia's Meal in a Pot. [dostęp 2010-10-29]. (ang.).
  2. www.barcelona.docelowo.pl/kuchnia.html. barcelona.docelowo.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-17)]. Kuchnia hiszpańska (pol.)
  3. www.kuchnia.tv. kuchnia.tv. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-06)]. Kuchnia hiszpańska – Katalonia(pol.)
  4. Simon Harris, Debbie Jenkins: Going Native in Catalonia. Lean Marketing Press, s. 40. ISBN 978-1-905430-30-7.
  5. a b Byron. Augustin: Andorra. New York: Marshall Cavendish Benchmark, 2009, s. 114. ISBN 978-0-7614-3122-0.
  6. a b c Colman Andrews: Catalan Cuisine. Harvard Common Press, s. 232. ISBN 978-1-55832-329-2.