Feliks Drzewiński
Feliks Drzewiński (ur. 1788 w Drewinie, zm. 1850 w Moskwie) – profesor fizyki w Uniwersytecie Wileńskim, a po zamknięciu uniwersytetu w Akademii Medyko-Chirurgicznej. Napisał: „Początki mineralogii podług Wernera dla słuchaczów akademickich”, (Wilno 1816), „Kurs roczny fizyki eksperymentalnej” (1823) i inne.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk fizycznych | |
| Specjalność: mineralogia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Profesura | |
| Uczelnia | |
| Okres zatrudn. |
1813-1840 |
Pochodził z Wołynia był synem szlachcica Mateusza Drzewińskiego herbu Korczak. Studia w latach 1809-1813 odbywał na Uniwersytecie Wileńskim, gdzie otrzymał tytuł doktora filozofii 5 kwietnia 1813. Od 1 września 1813 wykładał mineralogię. W 1816 został adiunktem. W latach 1817-1819 przebywał w Paryżu. W 1819 objął katedrę fizyki w Uniwersytecie Wileńskim jako adiunkt. W 1824 został profesorem zwyczajnym[1]. Członek korespondent Towarzystwa Królewskiego Przyjaciół Nauk w Warszawie w 1829 roku[2]. Po przejściu na emeryturę w 1840 wyjechał do Moskwy gdzie zmarł 10 lat później[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Polski Słownik Biograficzny tom V wyd. 1939-1946 s. 422
- ↑ Lista imienna członków Towarzystwa Królewskiego Przyjaciół Nauk w Warszawie w styczniu 1829 roku, [Warszawa], [1829], s. 10.
- ↑ Feliks Drzewiński na stronie Muzeum Geologicznego
Bibliografia edytuj
- Encyklopedya Powszechna Kieszonkowa, zeszyt X, Nakład druk i własność Noskowskiego, Warszawa 1888
- Prace Feliksa Drzewińskiego dostępne w Sieci (Katalog HINT)