Francesco Foggia
Francesco Foggia (ur. 1604 w Rzymie, zm. 8 lub 18 stycznia 1688 tamże[1]) – włoski kompozytor.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
8 lub 18 stycznia 1688 |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Życiorys edytuj
Był uczniem Antonio Cifry, Paolo Agostiniego i Giovanniego Bernardina Nanina[1]. Działał w Kolonii, Monachium i przypuszczalnie w Bonn, następnie na dworze arcyksięcia austriackiego Leopolda[1]. Po powrocie do Włoch był kapelmistrzem w kościołach w Narni i Montefiascone, a później w Rzymie w kościołach Santa Maria in Aquiro i Santa Maria in Trastevere[1], bazylice św. Jana na Lateranie (1639–1661), bazylice św. Wawrzyńca „in Damaso” (od 1661) i bazylice Santa Maria Maggiore (od 1677)[1][2].
Twórczość edytuj
Twórczość Foggii należy do okresu przełomu między renesansem i barokiem[1]. Obejmuje kompozycje utrzymane w technice polifonicznej, utwory o elementach koncertujących oraz jedne z najwcześniejszych monodii religijnych z basso continuo[1]. Skomponował m.in. msze a cappella oraz z udziałem organów, oratoria David fugiens a facie Saul i San Giovanni Battista, litanie, motety[2].
Przypisy edytuj
Linki zewnętrzne edytuj
- Francesco Foggia – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project