Franz Wilhelm von Wartenberg
Franz Wilhelm von Wartenberg (ur. 1 marca 1593 w Monachium, zm. 1 grudnia 1661 w Ratyzbonie) – niemiecki kardynał.
| Kardynał prezbiter | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1 marca 1593 |
| Data i miejsce śmierci |
1 grudnia 1661 |
| Biskup Osnabrücku | |
| Okres sprawowania |
1627–1661 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diakonat |
4 czerwca 1634 |
| Prezbiterat |
29 listopada 1636 |
| Sakra biskupia |
8 grudnia 1636 |
| Kreacja kardynalska |
5 kwietnia 1660 |
| Data konsekracji |
8 grudnia 1636 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Życiorys edytuj
Urodził się 1 marca 1593 roku w Monachium, jako syn Ferdinanda z Bawarii i Marii Pettenbeckin[1]. Studiował filozofię, teologię i prawo kanoniczne w Collegio Germanico, a w 1622 roku wziął udział w sejmie Rzeszy w Ratyzbonie[1]. 27 stycznia 1627 roku został wybrany biskupem Osnabrücku[2]. Dwa lata później otrzymał upoważnienie do wprowadzenia w życie edyktu restytucyjnego w Dolnej Saksonii[1]. W 1630 roku został biskupem Verden, a w 1633 – Minden[2]. W tym samym roku diecezją Osnabrücku została opanowana przez Szwedów, a jej biskupem został Gustaw Wasaburg, nieślubny syn Gustawa II Adolfa[1]. 4 czerwca 1634 roku Wartenberg przyjął święcenia diakonatu, 29 listopada 1636 – prezbiteratu, a 8 grudnia – sakrę[2]. 15 grudnia 1642 roku został biskupem koadiutorem Ratyzbony[2]. Był reprezentantem katolickich elektorów podczas negocjowania pokoju westfalskiego[1]. W 1645 roku był wikariuszem apostolskim Bremy[1]. Trzy lata później zrezygnował z diecezji Minden i Verden, a w 1649 roku zsukcedował diecezją ratyzbońską[2]. 5 kwietnia 1660 roku został kreowany kardynałem prezbiterem, jednak nigdy nie pojechał do Rzymu i nie otrzymał kościoła tytularnego[1]. Zmarł 1 grudnia 1661 roku w Ratyzbonie[1].