Hanna Jędrzejewska

polska chemiczka i konserwator zabytków

Hanna Jędrzejewska z domu Jabłczyńska (ur. 15 kwietnia 1906 w Warszawie, zm. 29 maja 2002 w Warszawie[1]) – polska chemiczka i konserwator zabytków, w młodości lekkoatletka, trzykrotna mistrzyni Polski.

Hanna Jędrzejewska
Ilustracja
Hanna Jabłczyńska (1923)
Data urodzenia

15 kwietnia 1906

Data śmierci

29 maja 2002

Wzrost

170 cm

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski
złoto Warszawa 1926 skok w dal
złoto Poznań 1927 sztafeta 4 × 75 m
złoto Poznań 1927 sztafeta 4 × 200 m
srebro Warszawa 1923 skok wzwyż
srebro Warszawa 1923 pchnięcie kulą
srebro Warszawa 1923 rzut oszczepem
srebro Warszawa 1925 sztafeta 4 × 75 m
srebro Warszawa 1925 skok w dal
srebro Warszawa 1925 pchnięcie kulą
srebro Poznań 1927 bieg na 80 m przez płotki
srebro Poznań 1927 skok w dal
brąz Warszawa 1925 rzut oszczepem

Kariera zawodowa edytuj

Była córką Kazimierza Jabłczyńskiego, profesora chemii na Uniwersytecie Warszawskim. Rozpoczęła studia na tej uczelni w 1923. Uzyskała doktorat z chemii w 1930. Pracowała na Wydziale Chemii UW jako asystent i adiunkt. Materiały do pracy habilitacyjnej spłonęły podczas II wojny światowej[1].

Okupację niemiecką spędziła w Zakopanem, prowadząc zakład fotograficzny. Jej mąż Edward Jędrzejewski walczył jako lotnik w Anglii. Po wojnie podjęła pracę na Wydziale Chemii UW, jednak musiała z niej zrezygnować w wyniku niepotwierdzonych doniesień o przyczynienie się do dekonspiracji emisariusza władz emigracyjnych podczas okupacji[1].

Od 1956 skupiła się na pracy w zakresie konserwacji zabytków, wykładając chemię i technologię teoretyczną na stanowisku docenta na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Zorganizowała również Laboratorium Badawcze dla Działu Sztuki Starożytnej w Muzeum Narodowym w Warszawie. Zasłużyła się przy badaniu starożytnych fresków z Faras. Pracowała w Muzeum Narodowym do 1970, a w latach 1972-1974 wykładała na Wydziale Historii Sztuki Akademii Teologii Katolickiej. Była ekspertem UNESCO w zakresie konserwacji zabytków[1].

Opublikowała m.in. pracę Ethic in Conservation (Sztokholm 1976).

Jej córka Teresa Jędrzejewska-Ścibak jest emerytowanym profesorem Politechniki Warszawskiej.

Działalność sportowa edytuj

W młodości uprawiała lekkoatletykę. Jako zawodniczka AZS Warszawa była mistrzynią Polski w skoku w dal w 1926 oraz w sztafecie 4 × 75 metrów i sztafecie 4 × 200 metrów w 1927. Zdobyła również wicemistrzostwo Polski w 1923 w skoku wzwyż, pchnięciu kulą i rzucie oszczepem, w 1925 w sztafecie 4 × 75 metrów, skoku w dal i pchnięciu kulą oraz w 1927 w biegu na 80 metrów przez płotki i skoku w dal, a także brązowy medal w rzucie oszczepem w 1925[2]. Wystąpiła na II Światowych Igrzyskach Kobiet w 1926 w Göteborgu, gdzie zajęła 11. miejsce w finale skoku w dal i odpadła w eliminacjach biegu na 100 jardów[3][4]. W 1927 wystąpiła w meczu reprezentacji Polski z Austrią w biegu na 80 m przez płotki i w skoku w dal[5].

Była współautorką książki Narciarstwo wydanej w 1935[3].

Hanna Jędrzejewska zmarła w maju 2002 i została pochowana na cmentarzu Powązkowskim[1] (kwatera K-3-27)[6].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Anna Szczepańska, Archiwum osobiste Hanny Jędrzejewskiej (1906–2002) [online], Muzeum Narodowe w Warszawie [dostęp 2012-10-06] (pol.).
  2. Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011, s. 120, 143, 163, 164, 186, 221, 305, 323 i 324. ISBN 978-83-934369-0-3.
  3. a b Henryk Kurzyński, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Tadeusz Wołejko: Historia polskiej kobiecej lekkoatletyki w okresie międzywojennym. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 320-321.
  4. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 248. ISBN 83-902509-0-X.
  5. Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Historia spotkań międzypaństwowych reprezentacji Polski, Część I – seniorki. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, maj 1979, s. 36.
  6. Cmentarz Stare Powązki: EDWARD JĘDRZEJEWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-07].

Bibliografia edytuj