Linda Evangelista

modelka kanadyjska

Linda Evangelista (ur. 10 maja 1965 w St. Catharines w prowincji Ontario[4]) – kanadyjska supermodelka.

Linda Evangelista
Ilustracja
Evangelista w sierpniu 2004
Data i miejsce urodzenia

10 maja 1965
St. Catharines

Narodowość

kanadyjska

Agencja

DNA Model Management (Nowy Jork)
Models 1 (Londyn)
View Management (Barcelona)
Priscilla’s Model Management (Sydney)[1]

Wymiary (cm)

87-61-89

Wzrost (cm)

176 cm[2]

Masa ciała (kg)

55[3]

Rozmiar ubrania

36

Rozmiar stopy

41

Kolor włosów

brązowy (naturalny)

Kolor oczu

niebieskie

Kolor skóry

biała

Strona internetowa

Karierę w branży mody zaczęła w 1984, kiedy to podpisała kontrakt z Elite Model Management po przeprowadzce z Kanady do Nowego Jorku. W 1988, zasugerowawszy się opinią fotografa Petera Lindbergha, ścięła włosy, a krótka fryzura otrzymała na jej cześć nazwę „The Linda” i wkrótce stała się jej znakiem charakterystycznym oraz punktem wyjściowym w karierze podczas ery supermodelek. Stała się muzą fotografa Stevena Meisela[5][6].

Uznawana za jedną z najbardziej zasłużonych i wpływowych modelek wszech czasów[7]. Wystąpiła na ponad 700 okładkach różnorodnych magazynów mody, m.in. 24-krotnie na pierwszej stronie włoskiej edycji czasopisma Vogue. Okrzyknięto ją „kameleonem przemysłu modowego”[8]. Była jedną z najpopularniejszych kobiet w kulturze masowej przełomu lat 80. i 90. XX wieku[9].

Życiorys

edytuj

W 1977, mając 12 lat, wygrała konkurs Miss Teen Niagara. Rzeczywistą karierę w modelingu rozpoczęła jednak dopiero w latach 80. Pracowała dla najbardziej luksusowych marek w świecie mody, występując na wybiegach czy uczestnicząc w kampaniach reklamowych.

W 1990 została uznana przez magazyn „People” za jedną z 50 najpiękniejszych ludzi na świecie. Po pojawieniu się wraz z Naomi Campbell, Cindy Crawford, Christy Turlington i Tatjaną Patitz na okładce styczniowego wydania brytyjskiego „Vogue” w 1990, modelki wystąpiły w teledysku George’a Michaela Freedom '90. Wkrótce zostały okrzyknięte największymi supermodelkami lat 90. XX wieku.

W 1992 wystąpiła w kolejnym teledysku George’a Michaela, do piosenki „Too Funky”. W 1994 zagrała wraz z innymi supermodelkami w filmie Prêt-à-Porter.

W 2003 otrzymała gwiazdę na Walk of Fame w Toronto w Kanadzie.

Jej twarz wielokrotnie zdobiła okładki najbardziej prestiżowych magazynów mody na świecie: „Vogue”, „Marie Claire”, „Harper’s Bazaar”, „Glamour”, „Elle”, „Numéro”, „Allure[1].

W 2007 wycofała się z modelingu, jednak w 2013 powróciła do branży, co zaowocowało podpisaniem nowych kontraktów z agencjami w Sydney, Nowym Jorku i Londynie, okładkami i sesjami zdjęciowymi m.in. do niemieckiego, hiszpańskiego i włoskiego wydania „Vogue’a” oraz hiszpańskiej edycji „Harper’s Bazaar”, oraz reklamą perfum dla włoskiego domu mody Moschino[1].

W roku 2015 poddała się zabiegowi kriolipolizy, który jednak w jej przypadku zakończył się niepowodzeniem i zamiast zredukować nadmiar tkanki tłuszczowej, spowodował po paru miesiącach rzadko spotykane po tym zabiegu komplikacje, m.in. niekontrolowany przyrost tej tkanki (określany też skrótem PAH, z ang. paradoxical adipose hyperplasia). Modelka przestała pokazywać się publicznie i udzielać wywiadów. Dopiero w 2022 roku zgodziła się w rozmowie z dziennikarzami tygodnika „People” opisać swoje problemy, których doświadczała od czasu zabiegu[10].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Linda Evangelista – Model Fashion Directory. [dostęp 2018-05-11]. (ang.).
  2. DNA Models – Linda Evangelista. Dnamodels.com. [dostęp 2018-05-11]. (ang.).
  3. Linda Evangelista. www.photos.nos.cc. [dostęp 2009-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-08)]. (ang.).
  4. David Mansour: From Abba to Zoom: A Pop Culture Encyclopedia of the Late 20th Century. Andrews McMeel Publishing, s. 146. ISBN 978-0740751189.
  5. Michael Gross, Madonna’s Magician, „New York Magazine”, New York Media, LLC, 12 października 1992, s. 30, ISSN 0028-7369 [dostęp 2018-05-10] (ang.).
  6. Ruth LaFerla: Fashion; Hot Shot. The New York Times, 7 lipca 1991. [dostęp 2018-05-10]. (ang.).
  7. 104. W: Tom Fennel: The Best in the World. Maclean’s, 9 grudnia 1991, s. 36(5). (ang.).
  8. Mervyn Rothstein: Evangelista!. Cigar Aficionado, Jesień 1995. [dostęp 2018-05-11]. (ang.).
  9. Edward Helmore: The Fashionable One. The Evening Standard, 23 września 2005. [dostęp 2018-05-11]. (ang.).
  10. kkow//az: Linda Evangelista o traumie, jaką przeżyła po oszpeceniu twarzy: "Myślałam, że tracę zmysły". TVN24 / Kultura i styl, 2022-02-17. [dostęp 2022-02-17]. (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj