Louise d’Artois

(Przekierowano z Ludwika Burbon)

Louise-Marie-Thérèse d’Artois (ur. 21 września 1819 w Paryżu; zm. 1 lutego 1864 w Wenecji) – francuska księżniczka, księżna de Berry, księżna Parmy.

Louise d’Artois
Ilustracja
Ludwika z matką i bratem (1822)
księżna Parmy
Okres

od 19 kwietnia 1848
do 27 marca 1854

Jako żona

Karola III

regentka Parmy
Okres

od 27 marca 1854
do 9 czerwca 1859

W imieniu

Roberta I

Dane biograficzne
Dynastia

Burbonowie

Data i miejsce urodzenia

21 września 1819
Paryż

Data i miejsce śmierci

1 lutego 1864
Wenecja

Ojciec

Karol Ferdynand d’Artois

Matka

Karolina z Dwojga Sycylii

Mąż

Karol III Parmeński

Dzieci

Margherita Maria Theresa Enrichetta,
Roberto Carlo Luigi Maria,
Alicia Maria Carolina Ferdinanda Rachael Giovanna Filomena,
Enrico Carlo Luigi Giorgio

Louise była jedyną córką Karola Ferdynanda d’Artois, księcia de Berry (1778-1820), i jego żony Karoliny (1798-1870), córki Franciszka I, króla Obojga Sycylii, i Marii Klementyny, arcyksiężniczki Austrii. Jej bratem był Henri, hrabia Chambord i legitymistyczny pretendent do tronu Francji. Ojciec Louise został zamordowany, kiedy miała ona rok.

10 listopada 1845 w austriackim zamku Frohsdorf, wyszła za mąż za późniejszego Karola III (1823-1854), księcia Parmy. Karol był synem Karola II Parmeńskiego (1799-1883) i jego żony Marii Teresy Sabaudzkiej, księżniczki Sardynii (1803–1879). Po zawarciu małżeństwa para zamieszkała w Londynie. W 1849 Karol został księciem Parmy, a w 1854 zamordowano go.

Po śmierci męża Louise'a została regentką w imieniu swojego małoletniego syna – nowego księcia Parmy, Roberta I. W 1859 w czasie wojny francusko-austriackiej, podobnie jak władcy inni państewek w centralnych Włoszech, razem z synem opuściła ojczyznę. Zamieszkali w Wenecji, pod protekcją Austrii. Marzyli, że wojna przyniesie Parmie nowe terytoria np. Toskanię i Modenę, ale w 1860 Parma razem z resztą środkowych Włoch została włączona do Piemontu. Resztę życia spędziła na wygnaniu. Zmarła w wieku 44 lat, w weneckim Palazzo Giustiniani. Została pochowana obok swojego dziadka – króla Francji, Karola X w krypcie klasztora franciszkanów Castagnavizza (obecnie Nova Gorica, Słowenia). W tym samym miejscu został pochowany jej brat – Henri oraz jej ciotka – Maria Teresa Charlotta i wuj – Ludwik Antoni, książę Angoulême.

Syn Louise, Robert, miał 24 dzieci i dzięki temu została ona przodkinią m.in. królów Bułgarii, Rumunii, pretendentów do cesarskiego tronu Austrii i królewskiego tronu Węgier oraz wielkich książąt Luksemburga.

Dzieci edytuj

  • Margherita Maria Theresa Enrichetta (1847-1893)
Don Carlos, książę Madrytu, pretendent do tronu Hiszpanii
Maria Pia, księżniczka Obojga Sycylii, córka króla Ferdynanda II
Maria Antonina, infantka Portugalii, córka króla Michała I
Ferdynand IV, wielki książę Toskanii
  • Enrico Carlo Luigi Giorgio (1851-1905), hrabia Bardi
Maria Immaculata, księżniczka Obojga Sycylii, córka króla Ferdynanda II
∞ Adelgunda, infantka Portugalii, księżna Guimarães, córka króla Michała I