Królestwo Obojga Sycylii

Królestwo Obojga Sycylii – państwo istniejące w latach 1816–1860 na terenie Sycylii i południowej części Półwyspu Apenińskiego.

Królestwo Obojga Sycylii

Regno delle Due Sicilie

1816–1861
Flaga Herb
Hymn: "Inno al Re" (Hymn dla Króla)
Język urzędowy	sycylijski, neapolitański
Stolica	Neapol
Ustrój polityczny	monarchia
Pierwszy król	Ferdynand I
Ostatni król	Franciszek II
Powierzchnia  • całkowita	111 900 km²
Liczba ludności (1860)  • całkowita   • gęstość zaludnienia	8 703 000 77,8 osób/km²
Przekształcenie z Królestwa Neapolu	12 grudnia 1816
Zjednoczenie Włoch	12 lutego 1861

Państwo powstało z przekształcenia się Królestwa Neapolu po kongresie wiedeńskim. Koronę sycylijską otrzymał ród Burbonów, z którego później oddzieliła się cała gałąź – Burbonowie Sycylijscy. Niecodzienna nazwa państwa ma swój rodowód z XIII wieku – gdy w wyniku tzw. nieszporów sycylijskich doszło do podziału Królestwa Sycylii na część wyspiarską i kontynentalną ze stolicą w Neapolu – zaś władcy obu państw utrzymali i używali tytułu Królów Sycylii.

Kres państwa nadszedł w 1861 roku, kiedy Giuseppe Garibaldi zajął cały obszar królestwa i włączył je do zjednoczonych Włoch.

Królowie Obojga Sycylii

• Ferdynand I, 1816-1825
• Franciszek I, 1825-1830
• Ferdynand II, 1830-1859
• Franciszek II, 1859-1860

Gospodarka

Najlepiej rozwiniętą gałęzią gospodarki był przemysł. Jednym z najważniejszych kompleksów przemysłowych w królestwie była stocznia Castellammare di Stabia, która zatrudniała 1800 pracowników. Fabryka w Pietrarsie, w której wyrabiano m.in. lokomotywy, trakcję kolejową i armaty, była największym zakładem przemysłowym na Półwyspie Apenińskim. W skład kompleksu wchodziła także szkoła dla maszynistów i inżynierów marynarki wojennej, dzięki czemu królestwo mogło obejść się bez angielskiego personelu w branży kolejarskiej powszechnego w innych regionach włoskich. Dużym sukcesem inżynierii królestwa okazało się zbudowanie i zwodowanie pierwszego na świecie okrętu parowego z napędem śrubowym „Giglio delle Onde”. Podjął służbę 17 maja 1847 r., łącząc stolicę Neapolu z portami Kalabrii, Mesyny, Gallipoli i Tarentu.

W Kalabrii największą fabryką była odlewnia żeliwa Fonderia Ferdinandea. Żelazo w niej produkowane pozwalało m.in. na samodzielną produkcję broni w pobliskiej fabryce Mongiana zatrudniającej ponad 1600 pracowników. Na Sycylii (niedaleko Katanii i Agrigento) wydobywano siarkę w celu wytworzenia prochu. Sycylijskie kopalnie były w stanie zaspokoić większość światowego zapotrzebowania na siarkę. Produkcja jedwabnych tkanin koncentrowała się w San Leucio (niedaleko Caserty). W regionie Basilicata było także kilka zakładów w Potenza i San Chirico Raparo, w których przetwarzano bawełnę, wełnę i jedwab. Przetwarzanie żywności było szeroko rozpowszechnione, szczególnie w pobliżu Neapolu (Torre Annunziata i Gragnano).

Łączna wartość kapitałów znajdujących się w obiegu wynosiła przed najazdem Garibaldiego 443,3 mln lirów w różnych walutach, głównie (424 mln lirów) srebrnych. Odpowiadało to niemal dwóm trzecim całego kapitału Półwyspu Apenińskiego.

Podział terytorialny kraju

Prowincje Królestwa Obojga Sycylii

Prowincja Stolica 1 Abruzzo Ultra L’Aquila 2 Abruzzo Citra Chieti 3 Terra di Lavoro Neapol 4 Contado di Molise Campobasso 5 Principato Ultra Benevento 6 Principato Citra Salerno 7 Capitanata Foggia 8 Basilicata Potenza 9 Terra di Bari Bari 10 Terra di Otranto Lecce 11 Calabria Citra Cosenza 12 Calabria Ultra Catanzaro 13 Sycylia Palermo

Zobacz też

• Królestwo Neapolu, Królestwo Sycylii,
• Pałac Królewski w Neapolu, Pałac Królewski w Casercie,
• Królowe Obojga Sycylii.