Nicholas Rémy
Nicholas Rémy (ur. ok. 1530, zm. w 1612[1][2]) – francuski prawnik i demonolog, łowca czarownic, autor traktatu Demonolatria (1595)[3].
Życiorys edytuj
Urodził się około 1530 roku w miejscowości Charmes w Lotaryngii. Jego ojcem był prawnik Gérard Rémy, który pełnił funkcję prewota Charmes. Studiował prawo na uniwersytecie w Tuluzie, na którym wykładał m.in. Jean Bodin. W latach 1563–1570 praktykował w Paryżu, następnie objął stanowisko generalnego namiestnika departamentu Vosges. W 1575 roku został mianowany tajnym radcą księcia Karola III Lotaryńskiego, a w 1584 roku otrzymał tytuł pana de Rosiéres-en-Blois et du Breuil[1]. W 1591 roku został generalnym prokuratorem Lotaryngii. Zmarł w kwietniu 1612 roku[4].
Nicholas Rémy poślubił Anne Marchand. Miał z nią co najmniej siedmioro dzieci[1].
Poglądy i twórczość edytuj
Rémy uznawany jest za jedną ze sztandarowych postaci francuskiej demonologii. Jego praca pt. Demonolatria (właśc. Daemonolatreiae Libri Tres) wydana w Lyonie w 1595 roku, którą dedykował kardynałowi Karolowi de Guise[5], doczekała się wielu wznowień i wywarła wpływ na polowanie na czarownice w Europie, zwłaszcza w Alzacji[6]. Kwestionował w niej poglądy Jana Wiera, który uważał, że o czary oskarżane są „nieszkodliwe, jedynie nierozumne i często schorowane starsze kobiety”[7]. Dowodził, że ponieważ tyle osób zostało już uznanych za czarownice, samo czarownictwo także musi być realne.
Rémy osobiście nadzorował wiele procesów o czary. W latach 1576–1591 miał skazać na śmierć blisko dziewięćset osób[8]. Sam przyznawał się do spalenia na stosie od dwóch do trzech tysięcy czarownic[9].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Rossell Hope Robbins, Encyklopedia czarów i demonologii, Warszawa 1998, s. 255.
- ↑ Julio Caro Baroja podaje, że Nicholas Rémy żył w latach 1554–1600. Julio Caro Baroja, The World of The Witches, London 2001, s. 117.
- ↑ Jean-Michel Sallmann, Czarownice. Oblubienice szatana, Wrocław 1994, s. 39.
- ↑ Inne źródła podają jako datę śmierci rok 1616. Hugh R. Trevor-Roper, The European Witch-Craze of the Sixteenth and Seventeenth Centuries and Other Essays, New York 1969, s. 152–153.
- ↑ Hugh R. Trevor-Roper, The European Witch-Craze of the Sixteenth and Seventeenth Centuries and Other Essays, New York 1969, s. 153.
- ↑ Robert Thurston, Polowania na czarownice. Dzieje prześladowań czarownic w Europie i Ameryce Północnej, Warszawa 2008, s. 139.
- ↑ Dominic Alexander, Czarownice, wróżbici, szamani. Podróż przez świat mitów i magii, Warszawa 2008, s. 170-171.
- ↑ Julio Caro Baroja, The World of The Witches, London 2001, s. 117.
- ↑ Jean-Michel Sallmann, Czarownice. Oblubienice szatana, Wrocław 1994, s. 58.