Pluskwiaki

rząd lub nadrząd owadów

Pluskwiaki (Hemiptera) – nazwa zależnie od przyjętej systematyki rzędu lub nadrzędu owadów liczącego 50 000–80 000 gatunków[2].

Pluskwiaki
Hemiptera[1]
Linnaeus, 1758
Ilustracja
Tarczówka rudonoga (Pentatoma rufipes)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

pluskwiaki

Charakterystyka edytuj

Pluskwiaki są owadami bardzo zróżnicowanymi morfologicznie. Najmniejsze mają ok. 0,5 milimetra, większość osiąga kilka centymetrów, a największe ok. 10 centymetrów długości. Charakteryzują się narządami gębowymi kłująco-ssącymi, którymi pobierają pokarm płynny. Na ogół przechodzą przeobrażenie niezupełne. Zasiedlają środowiska wodne i lądowe.

Systematyka edytuj

Klasyfikacja tradycyjna edytuj

W tradycyjnej klasyfikacji rząd był dzielony na dwa podrzędy lub rzędy (w zależności od systematyki):

Pluskwiaki różnoskrzydłe to wodne i lądowe owady mające przednie skrzydła przekształcone w tzw. półpokrywy. Tylne skrzydła są błoniaste. Są drapieżnikami lub pasożytami zwierząt.

Pluskwiaki równoskrzydłe mają zwykle dwie pary błoniastych skrzydeł i żywią się głównie wysysanym sokiem roślin (fitofagi).

Klasyfikacja współczesna edytuj

Współcześnie żyjące oraz wymarłe pluskwiaki są klasyfikowane w ponad 250 rodzinach. Ich klasyfikacja jest ciągle dyskutowana i ulega zmianom. McGavin[3] zaproponował podział na cztery podrzędy: Sternorrhyncha, Auchenorrhyncha, Coleorrhyncha, Heteroptera.

Auchenorrhyncha uważana jest za grupę parafiletyczną i dzielona na Fulgoromorpha (=Archaeorrhyncha) i Cicadomorpha (=Clypeorrhyncha).

Obecnie przyjmuje się podział pluskwiaków na cztery podrzędy:

Niektórzy autorzy[4] wyróżniają jeszcze podrząd Prosorrhyncha, obejmujący Heteroptera i Coleorrhyncha.

Galeria edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Hemiptera, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Jon Martin, Mick Webb: Hemiptera...It’s a Bug’s Life. Natural History Museum. [dostęp 2015-01-07]. (ang.).
  3. McGavin, George C. 1993. Bugs of the World.
  4. Sorensen et al. 1995.

Linki zewnętrzne edytuj