Powiat stanisławowski (Galicja)
Powiat stanisławowski – dawny powiat kraju koronnego Królestwo Galicji i Lodomerii, istniejący w latach 1867–1918.
Siedzibą c.k. starostwa był Stanisławów. Powierzchnia powiatu w 1879 roku wynosiła 8,3676 mil kw. (481,47 km²), a ludność 75 852 osoby. Powiat liczył 75 osad, zorganizowanych w 62 gminy katastralne.
Na terenie powiatu działały 2 sądy powiatowe – w Stanisławowie i Haliczu.
Starostowie powiatu edytuj
- Narcyz Pajączkowski (ok. 1867–1875)[1][2]
- Bronisław Łoś (1879)
- Edward Gorecki (1882)
- Władysław Chądzyński (1890, 1895)[3]
- Juliusz Prokopczyc (1900[4], podczas I wojny światowej[5]), radca dworu w 1900[4]
- Lucjan Zawistowski (1917)[6]
Komisarze rządowi edytuj
- Michał Köhler (1871)
- Jan Hellman (1879)
- Władysław Machniewicz (1882, 1890)
Przypisy edytuj
- ↑ Galizisches Provinzial-Handbuch für das Jahr 1868. Lwów: 1868, s. 117, 148.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1875. Lwów: 1875, s. 57, 72.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1895. Lwów: 1895, s. 33, 411.
- ↑ a b Kronika. P. Juliusz Prokopczyc. „Kurjer Stanisławowski”. 748, s. 2, 21 stycznia 1900.
- ↑ Odznaczenia „Czerwonego Krzyża”. „Nowa Reforma”, s. 3, Nr 161 z 6 kwietnia 1917.
- ↑ Część nieurzędowa. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 185 z 15 sierpnia 1917.
Bibliografia edytuj
- Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1879. Lwów, 1879.