Wikipedia

Sebastian Chmara

polski lekkoatleta, dziesięcioboista, halowy mistrz świata

Sebastian Michał Chmara (ur. 21 listopada[1] albo 22 listopada[2] 1971 w Bydgoszczy) – polski lekkoatleta, który specjalizował się w wielobojach, trener i działacz sportowy, samorządowiec, komentator TVP.

Sebastian Chmara
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1971
Bydgoszcz

Wzrost

194 cm

Informacje klubowe
Klub

WKS Zawisza Bydgoszcz (1988-2002)

Trener

Wiesław Czapiewski
Eugeniusz Szczerkowski

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Halowe mistrzostwa świata
złoto Maebashi 1999 siedmiobój
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Walencja 1998 siedmiobój
Uniwersjada
srebro Fukuoka 1995 dziesięciobój
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Życie prywatne edytuj

W 1991 został absolwentem szkoły średniej – technikum mechanicznego (specjalizacja budowy maszyn). Studiował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Bydgoszczy. W 1996 brał udział w igrzyskach olimpijskich, w 1998 został halowym mistrzem Europy[3], a w 1999 halowym mistrzem świata[4]. Po zakończeniu kariery zawodniczej zajmował się działalnością sportową – był trenerem, prezesem CWZS Zawisza Bydgoszcz[5], współorganizatorem halowego mityngu Pedro's Cup oraz komentatorem i ekspertem podczas transmisji zawodów lekkoatletycznych w TVP[5]. Pełnił służbę zawodową w Wojsku Polskim w stopniu starszego sierżanta[6]. W 2003 wystąpił w epizodycznej roli w serialu Sąsiedzi (odc. 10: Niebezpieczna gra)[7]. Od 2009 jest wiceprezesem Polskiego Związku Lekkiej Atletyki[8], a w 2011 został wiceprezydentem Bydgoszczy[9][10]. Brat stryjeczny tyczkarza Mirosława Chmary[5]. Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015 roku[11].

Jego syn, Sebastian Chmara uprawia skok o tyczce[12].

Kariera sportowa edytuj

Karierę sportową zaczynał od kajakarstwa, ale szybko porzucił tę dyscyplinę i zajął się lekkoatletyką. W 1989 był czternasty w rywalizacji dziesięcioboistów podczas mistrzostw Europy juniorów[13], a rok później zajął siódme miejsce na juniorskich mistrzostwach świata[14]. Zdobył srebrny medal na uniwersjadzie w 1995 w Fukuoce[15]. Na początku 1996 był czwarty w halowych mistrzostwach Europy[5], a latem zajął piętnaste miejsce w igrzyskach olimpijskich. Nie ukończył dziesięcioboju na halowych mistrzostwach globu oraz mistrzostw świata[5]. W 1998 został w sezonie zimowym halowym mistrzem Europy[3], a latem nie ukończył konkurencji na czempionacie Starego Kontynentu[5]. Zwyciężył w siedmioboju na halowych mistrzostwach świata w Maebashi w 1999[4]. Reprezentował Polskę w pucharze Europy w wielobojach lekkoatletycznych oraz startował w prestiżowym Hypo-Meeting w Götzis.

Wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw Polski seniorów[16] – w dziesięcioboju zdobył dwa złota (Kielce 1991 i Zielona Góra 1994), srebro (Kielce 1990) oraz brąz (Piła 1990). Chmara ma na koncie także brązowy medal mistrzostw kraju w skoku o tyczce (Bydgoszcz 1997).

Czterokrotnie był halowym mistrzem Polski w siedmioboju (Spała 1991, Spała 1993, Spała 1994 i Spała 1999)[17]. Ma na koncie dwa srebra halowego czempionatu – w 1999 był drugi w skoku o tyczce, a w 2001 w siedmioboju[5].

W czasie swojej kariery trzy razy poprawiał rekord Polski[18]. Chmara był pierwszym polskim lekkoatletą, który w dziesięcioboju uzyskał wynik ponad 8500 punktów[5]. Swój najlepszy wynik w dziesięcioboju, jednocześnie rekord Polski, osiągnął w 1998 w Alhama de Murcia (8566 pkt), w siedmioboju również w 1998 w Walencji (6415 pkt)[5].

Osiągnięcia edytuj

Rok Impreza Miejsce Konkurencja Pozycja Wynik
1989 Mistrzostwa Europy juniorów   Varaždin dziesięciobój 14. miejsce 6880 pkt.
1990 Mistrzostwa świata juniorów   Płowdiw dziesięciobój 7. miejsce 7211 pkt.
1995 Mistrzostwa świata   Göteborg dziesięciobój DNF –
1995 Uniwersjada   Fukuoka dziesięciobój   2. miejsce 8014 pkt.
1996 Halowe mistrzostwa Europy   Sztokholm siedmiobój 4. miejsce 6016 pkt.
1996 Igrzyska olimpijskie   Atlanta dziesięciobój 15. miejsce 8249 pkt.
1997 Halowe mistrzostwa świata   Paryż siedmiobój DNF –
1997 II liga pucharu Europy w wielobojach   Maribor dziesięciobój 1. miejsce 8290 pkt.
1997 Mistrzostwa świata   Ateny dziesięciobój DNF –
1998 Halowe mistrzostwa Europy   Walencja siedmiobój   1. miejsce 6415 pkt.
1998 I liga pucharu Europy w wielobojach   Bressanone dziesięciobój 1. miejsce 8067 pkt.
1998 Mistrzostwa Europy   Budapeszt dziesięciobój DNF –
1999 Halowe mistrzostwa świata   Maebashi siedmiobój   1. miejsce 6386 pkt.

Rekordy życiowe edytuj

Konkurencja Wynik Data Miejsce Uwagi
Dziesięciobój 8566 pkt. 17 maja 1998   Alhama de Murcia rekord Polski
Pięciobój 3818 pkt. 15 marca 2001   Warszawa
Siedmiobój 6415 pkt. 1 marca 1998   Walencja halowy rekord Polski

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Sebastian Chmara w bazie World Athletics (ang.).
  2. ↑ Sebastian Chmara – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-18)].
  3. ↑ a b European Indoor Championships (Men) [online], gbrathletics [dostęp 2011-01-04] (ang.).
  4. ↑ a b IAAF World Indoor Championships [online], gbrathletics [dostęp 2011-01-04] (ang.).
  5. ↑ a b c d e f g h i Janusz Rozum, Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftam, Stefan Pietkiewicz, Tadeusz Wołejko: 90 lat polskiej lekkoatletyki 1919–2009. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2009. ISBN 978-83-902509-9-1.
  6. ↑ WGS w Bydgoszczy (stan na 14 stycznia 2010) [online], zawisza.bydgoszcz.pl [dostęp 2010-08-02] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-09].
  7. ↑ Sebastian Chmara na filmpolski.pl [online], filmpolski.pl [dostęp 2011-03-26] (ang.).
  8. ↑ Zarząd Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-01-04] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-16] (pol.).
  9. ↑ Sebastian Chmara wiceprezydentem Bydgoszczy [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-01-04] (pol.).
  10. ↑ Chmara żegna się z mundurem [online], Sport.pl Gazeta Wyborcza Bydgoszcz [dostęp 2010-12-21] (pol.).
  11. ↑ Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała Lista. dziennik.pl, 2015-03-16. [dostęp 2015-03-21].
  12. ↑ SEBASTIAN TORZEWSKI: Jaki ojciec, taki syn. Sebastian Chmara kontynuuje rodzinną tradycję. metropoliabydgoska.pl, 2018-02-27. [dostęp 2018-02-27].
  13. ↑ European Junior Championships 1989. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  14. ↑ World Junior Championships 1990. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  15. ↑ World Student Games (Universiade – Men) [online], gbrathletics [dostęp 2011-01-04] (ang.).
  16. ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
  17. ↑ Polish Indoor Championships [online], gbrathletics [dostęp 2011-01-05] (ang.).
  18. ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007.
  19. ↑ M.P. z 2012 r. poz. 232 – pkt 26.
  20. ↑ Odznaczenia dla działaczy i sportowców „Zawiszy”. polska-zbrojna.pl, 11 grudnia 2011. [dostęp 2013-01-27].
  21. ↑ M.P. z 2007 r. nr 28, poz. 312 – pkt 16.

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sebastian_Chmara&oldid=73008262”